Herkese soruyormuşsun ben gittikten sonra ne yaptı diye üzüldümü diye eminim onlar üzülmediğimi kolayca atlattığımı söylemişlerdir işin gerçeği öyle değil aslında alkol komasına girdim ilk gece ondan sonra ailem beni psikoloğa götürdü iyi olmadığım içinmiş verdiği ilaçlar bana olmayan şeyleri gördürdü kendime zarar vermeye başladım bir süre sonra ilaçları bıraktım onlar yüzünden sandım bu sefer kendimi daha kötü hissetmeye başladım şiir yazamaz oldum elime kalem aldığımda kağıtla bakışıyorduk sürekli intihar etmeyi denedim olmadı annemler biri için bunları yapmamın salaklık olduğunu söyledi aslında tek senin için değildi babamda vardı işin içinde akrabaların dost bildiklerim hepiniz aynı anda yapacağınızı yaptınız bana belki kullana gitmiştir kanser olan köpeğimi zehirledi akrabalarım dayanamadı o minik kalbi gitti elimden onun suçlusuda benim biliyorum ona dikkat etseydim birşey olmazdı belki o gün sen yoktun arkadaşlarım yoktu kendi kucağımda taşıdım ben onun minicik cansız bedenini babam bile yanıma gelmedi bir ölüye sarılıp ağladım ben o gün öldürdüm seni o gün sildim bütün herkesi o gün anladım ben kimsemin olmadığını siz belki abartıdımı sanıyorsunuz ama ben o küçücük canlıyla büyüdüm beraber çok uzun yıllar gezecektik daha o benim dostum sırdaşım oyun arkadaşımdı hiç bir zaman kırmadı beni o öldükten sonra herşey dahada üstüme gelir oldu nerdeyse 10 kilo vermişim bu doğal mı bilmiyorum kendime işkence çektiriyorum resmen senin gittiğin gün bundan daha büyük birşey olamaz demiştim ama ölümü unutmuşum benim miniğimi yok saymışım hep o orada hastayken ben senin için üzülmüşüm bak şimdi oda yok hata kimse yok elimde olan yarısı yanmış bir fotoğraf bir dolu bira birde sigara başka hiç birşeyim yok artık yazının sonunu getirmem lazım umarım birgün yine karşılaşırız'
