SAATLİ BOMBA

317 10 0
                                    

ARAS'IN AĞZINDAN

Bu kızda bir şeyler vardı. Bana yakın gelen. İyice çıldırdım galiba bir hastane odasında düşündüğüm şeylere bak. Hem de kız hasta. Bir atak daha geçirdikten sonra iyice korkmuştu doktorlar da geri uyuttular biraz daha sakinleşmesi açısından. Ne zaman onu sevgilisinden kurtarıp hastanede onun başında beklicek kadar yakın olduk bilmiyorum. Ama dedim ya içten gelen bir koruma dürtüsü vardı ona karşı.(Ki ben şimdiye kadar çıktığım hiçbir kıza kendiliğimden peçete bile vermemişimdir)

Daha  geldiğim ilk günden olayların içine düşmüştüm. Derin; kuzenim Berk'in en yakın arkadaşı , evet yıllardır anlattığı bir Derin vardı ama hiçbir zaman böyle hayal etmemiştim. Biz Berkle hiçbir zaman öyle uzak kuzenler gibi olmamıştık. Kardeş olsak bu kadar olurdu herhalde.
Toygar belası başındaydı hala kızın. Neyse Aras sen daha fazla saçmalama.

Ben iş dünyasında öyle kıskanılmayacak bir tip değildim. Koskoca Aras Çakıroğlu küçük bir kızın peşinde oldu. Çoğu mafya benim peşimdedir  çünkü bende bir zamanlar işin içindeydim ama ben adamlarımla hiçbir zaman zarar vermedim iyi plan yapar iyi işler başarırdım. Uzun süreli tek bir ilişkim olmuştu şimdiye kadar. Derya... Ahhhh bunları düşünmenin hiç sırası değil.

''Aras''
Derinin sesiyle kendime gelmiştim.  Ona doğru döndüğümde sersem bir şekilde bakıyordu artık nerdeyse hava aydınlanacaktı. Oturduğum sandalyeden kalkıp yanına yatağa oturdum.

'' Kendine gelebildin mi, nasıl hissediyorsun? ''

'' Bilmiyorum başım çatlıyor ve artık eve gitmek istiyorum. Çok sıkıldım buradan.''
Küçük bir çocuk gibi mızmızlanıyordu. Gerçi küçüktü de zaten.

''Tamam sen biraz bekle ben doktorunla görüşüp geleyim sonra da izin verirse çıkar eve gideriz.'' Yataktan kalkıp koridora doğru yürümeye başladım küçük ve mızmız kızlar gibiydi. Tatlı şey. Kafama sıçim ben ne düşünüyorum lan. Koridorda doktorunu bulunca ;
''Merhaba doktor bey Derin uyandı isterseniz siz de son kez kontrol yapın bir sorun yoksa eğer çıkalım biz.''

''Aras bey çıkmadan önce size birkaç uyarıda bulunmalıyım.''

''Buyrun dinliyorum.''

''Aras bey daha önce de söyledim Derin hanım ruhen bir çöküşte şuan anladığımız kadarıyla ve bundan bedenen de etkilenmiş vücut yorgun aynı zamanda hasta tekrar böyle bir atak geçirme ihtimali çok yüksek şu 1 ay çok önemli. Astımın verdiği zarar o küçücük bir nefes tıkanıklığı yarattığında beyne gidip pıhtı attırabilir ve inanın bu durumu hiç istemeyiz. Sonucu felce kadar bile gidebilir. Üstelik o an evde ya da başka bir yerde atak geçireceği için muhtemelen müdahale olasılığımız çok düşük bu yüzden sanki bir canlı bomba varmış gibi hayatına devam etmesi gerek.''

''Doktor bey ne diyorsunuz daha dün gündüz bu kız buraya sadece strese dayalı bayılma geçirdiği için gelmedi mi? Siz de bir şey yok dediniz şimdi nerden çıktı bu?''

''Biz ikinci atak geçirmeyeceğine çok emindik çünkü hiç belirti göstermedi. Ama ikinci krizi geçirmesi yaptığımız testlere farklı bakış açısı sağladı. Lütfen dikkatli olun ve iletişim halinde olalım. Mehmet beye de söyledik zaten o ailesine iletecektir durumu. Gelebiliyorsa onlar da gelsin. Derin bana çok yakın arkadaşımın emaneti bir şey olsun istemem. Ben bir kaç ilaç yazıcam biraz rahatlatır bunlar onu.''

''Teşekkür ederiz Aslan bey bu benim numaram dediğiniz gibi iletişimde olalım lütfen.''

Odaya dönerken Derin'e ne diyeceğimi düşünüyordum. Ona söylemeli miydim. Ya da söyliceksem nasıl söylicektim ki kız bu psikolojideyken. Doktorlar bir bomba varmış gibi yaşamanı öneriyor mu dicektim. İçeri girdiğimde  güleryüzüyle Derin bana bakıyordu.

''Eeeeee kaptan hazırım ben çıkabilirmiymişiz?''

''Evet doktorun izin verdi.'' Artık nasıl bir yüz ifadesi varsa bende

''Bir sıkıntın yok değil mi Aras doktor kötü bir şey söylemedi yani.''

''Haa yok yok benim biraz başım ağrıyor da.''

''Peki o zaman ben hazırım hadi çıkalım.''  kapıya doğru yönelirken birden sendeleyince hemen koluna girdim. Yavaş yavaş arabaya bindiğimizde hala konuşmamıştık çünkü o sırada beynimin etini yemek üzereydim.

Eve geldiğimizde Meriç zaten Derine bir yatak hazırlamıştı salona. Sıkılmasın odasında diye onu yatağa yatırdıktan sonra müsaade isteyip ayrıldım evden. Kısa süreliğine kendi evime. Acilen Berkle konuşmamız gerekiyordu.

Ah ben ne yapacaktım...

&&YORUM BIRAKIN LÜTFEN&&

Hazan mevsimiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin