Broken Vow

Kabanta 1

Ako c Veberly Parilla. Isang simpleng may bahay at may tatlong anak. Masaya ako ngaun sa buhay ko kahit na alam kung may galit saken o samen ang mga magulang ko dahil sa maaga kung pag aasawa.
Ako ay 19 anyos lamang ng makilala ko c Stanley sa fiestahan na dinaluhan ko. Naging magkaibigan at naging textmate hanggang sa nagkayayaan na lumabas,manonood ng sine. Hanggang sa isang araw nagtanong na sya kung pwede daw ba nya akong ligawan. Hindi naku nagpaligoy-ligoy pa um-oo na agad ako di naku nag-inarte. Lagi kaming nagdedate inabot ng 3 months ung panliligaw nya bago nya nakuha yung matamis kung OO. Tumagal ung relasyon namin ng hanggang 2years. Hanggang isang araw nagkaroon ng problema sa pamilya namin. Lumubog ang negosyo ng aking ina na mga meryenda at kakanin nalulung din sa sugal ang kapatid ko na c Wally. Kaya nakapag desisyon ang aking ina ay umuwi na lang kami sa probinsya at dun na lang ipagpatuloy ang pag aaral ko. Natakot ako paano kung di ko na makita c stanley pag umuwi ako paano kung di nya matagalan ang Long Distance Relationship.  Kaya tinext ko agad sya na kung pwede ay magkita kami sa plaza. Hindi naman ako nagantay ng matagal sa reply nya dahil agad syang nagtext ng "sige maghahanda lang ako" at agad naman akong kumilos para magayos na. Pababa naku sa hagdan namin ng makita ko c inay at itay. Inaalo ni itay c inay dahil iyak ito ng iyak. Di naman ako napansin nila inay kaya di naku nagpaalam. Hanggang sa makarating ako sa plaza. Nakita ko agad c stanley na nakatayo malapit sa fountain. Agad ko sya nilapitan at niyakap mula sa likod di nya napansin ang pag dating ko kaya nagulat sya sa ginawa ko. Humarap sya saken at ginawaran ako ng isang halik. Umiyak agad ako sa ginawa nya na ipinagtaka nya agad. "O bat umiiyak ka may problema ba?" Agad nya tanong di mo na ako nagsalita tinitigan ko mo na ang kanyang maamong mukha gwapo c stanley hindi maipagkakaila iyon matipuno ang katawan at matangkad. "uuwi na kami ng  probinsya" agad kung sabi "o bat umiiyak ka uuwi lang naman kayo. Bakit matatagalan ba kayo dun bakasyon lang naman ata kayo dun? Agad nyang sabi "hindi kami magbabakasyon dun na kami maninirahan dun ko na din ipagpapatuloy ang aking pag aaral." Na ikinabigla nya. " bakit ano bang nangyare ? Bakit ganun may nangyare ba sa inyo?" "Oo nalugi ang maliit na negosyo ni ina at nalulung c kuya wally sa sugal kaya kailangan namen umalis."
"Ayokong magkalayo tayo hindi ko kaya mahal ko" agad nyang tugon na mas lalong kung ikinaiyak kung may paraan lang kung meron lang. Biglang nya akong hinalikan na agad ko namang ginantihan sya ang unang bumitaw sa halik at agad na nagsalita. "Magtanan tayo ilalayo kita dito magsasama tayo." Na agad ikinalaki ng mata ko. "Ano tanan? San naman tayo pupunta kung sakaling gagawin natin un. Mahihirapan tayo pano ang  pagaaral natin stan." Sabi ko na ikinalungkot ng kanyang mata. "Hindi kita papabayaan maghahanap ako ng trabaho mahirap sa umpisa pero gagawan natin ng paraan basta magkasama tayo walang problema saakin un. Basta hindi tayo magkakalayo eto na lang ang nakikita kung solusyon para di na tayo maghiwalay." Hindi naku tumutol sa gusto nya. Nagusap lang kami ng gagawin namin at kailan kami tatakas. At dumating na nga yong araw na pinakakahihintay namin ang pag-alis namen ng probinsya at ang pagtatanan namin ni stan andto na kami sa sakayan ng bus nagpaalam lang ako na magc-cr na hindi naman nila tinutulan lumihis ako ng daan papuntang cr at lumabas ng naturang bus station at hinanap c stan na nakatayo sa tawid ng kalsada agad akong tumawid at sumakay sa sasakyan nyang dala di na ako nagtanong kung saan nya ito nahiram umalis na agad kami wala na kaming sinayang na sandali. Nakarating din kami sa aming distinasyon bumaba agad ako at lumingon ako sa kanya ng may pagtataka at pagaalala. Niyakap nya agad ako at sinabing "bahay namin to since nasa manila sila mama dito muna tayo titira maghahanap ako ng trabaho bukas na bukas din sa ngaun magpahinga mo na tayo at kumain alam kung gutom ka na." Hindi naku nagpapilit pa mamaya naku magtatanong kakain mo na ako dahil nagutom din ako sa byahe. Pagpasok namin sa loob agad syang nagtungo sa kusina unang palapag lang ang bahay may sala may kusina at may isang kwarto kumpleto naman sa gamit. Sumunod agad ako sa kanya matapos kung suyurin ang buong kabahayan. Nakita ko syang naghuhugas ng kaldero para sa pagsasaingan lumapit ako at nagtanong kung may magagawa ba ako. Nginitian at inilahad nya lang ang kanyang kamay na agad kung tinggap at hinatid nya ako sa hapag-kainan. "Maupo ka lang at ako na ang bahala" ilang sandali pa ay naghahanda na sya ng aming kakainin. Masarap ang luto ni Stan first time kung natikman ang luto nya. "San ka nga pala maghahanap ng trabaho may kakilala ka ba dito?" agaran kung tanong habang kami ay kumakain. "Oo meron naman kahit hindi kami umuuwi dito ng madalas may mga kakilala at may mga kababata naman ako dto." Matapps naming kumain ay ako na ang nagprisinta na magligpit at maghugas ng pinagkainan. Paglabas ko ng kusina na isip ko agad sila inay. Panigurado na nagaalala na sila ngayon saakin. Hinanap ko c Stan sa buong kabahayan at na tagpuan ko sya sa likod bahay. Nagaayos ng mga nakakalat na pang gatong. "Ah! Mahal ano kaya kung tawagan ko na sila inay?" agad kung sabi sa totoo lang nagaalala nako ngayon baka hindi sila tumuloy sa pag alis binitawan nya ang kanyang ginagawa at lumapit saakin "ikaw mahal tawagan mo kung yan yong magpapagaan ng loob mo dahil kanina pa kita napapansing balisa." Kanina pa pala niya napapansin ang aking pagkabalisa. Napatungo ako at napaisip na baka makaapekto ito sa unang araw naming pagsasama. Nilapitan ko si stan at niyakap. "Baka isipin mo na hindi ko ginusto tong pagtatanan natin. Nagkakamali ka dun." Agad akong bumitaw at pumasok sa kabahayan upang matawagan sila inay. Makaraan ang ilang ring. "nay si veberly tumawag na." narinig ko sa kabilang linya "veberly anak susmiyo asan ka bang bata ka nagaalala na kami sayo anak asan ka ba hindi na kami tumuloy sa pagalis dahil sa kakahanap sayo. Asan ka ba." sunod-sunod na sabi ni inay. "nay wag na po kayong magaalala sakin bukas na bukas ay tumuloy na kayo sa pagalis."
"nak alam ko na nagtanan kayo ni Stan. Nak umuwi ka na nabibigla lang kayo. Mahirap ang buhay nak ang babata nyo pa. Pano ang pag-aaral nyo." sabi ni inay na may pagsusumamo. Napaisip ako pero hindi ko kayang lumayo kay stan pag sinabi ko kila inay kung na saan ako baka puntahan nila ako at ilayo kay stan. Hindi ko kaya.