Regrating the past

Chapter 1

  Unang araw ng klase ngayon at napagpasyahan kong puntahan ang bullitine board. While I was heading their,I saw a bunch of girls. Unang  tingin ko palang alam ko ng mga spoiled brat, famewhore, at mga papansing lang sila. Kung tutuusin wala naman dapat akong pakialam kung anong klaseng mga tao sila . Pero may isang babaeng alam kung hindi kabilang sa mga babaeng ito. Dahil sa maamo niyang mukha na akala moy isang anghel .

  Habang pinagmamasdan ko siya ay bigla nalamang itong humarap at tumitig sa aking mga mata , at doon ko napatunayan na ang ugali ng isang tao ay hindi napagbabasehan sa kanyang mukha lamang. When I started to staire in her eyes , all I can see is an ambitious spoiled brat and a bitch.  Lalagpasan ko na sana sila ng marinig ko ang kanilang pinag-uusapan habang nakatitig sila sa akin. "Ang gwapo niya, ghad!" sabi ng babaeng punong puno ng make up ang mukha. " Sana freshmen din siya gaya natin " kinikilig namang sabi ng babaeng may napakaikling palda .

  Napabuntong hininga nalang ako at nagpatuloy sa paglalakad. Ganyan na ba ang mga babae ngayon kung makapag make up kulang nalang maging coloring book yong mukha tapos school uniform pa rin ba yung paldang yun? Sa sobrang ikli kunting galaw mo lang kita na yong panloob mo. Napailing na lang ako habang papalapit na ako sa bullitine board. Inililista ko ang aking schedule ng may sumangi sa akin agad akong napalingon para sana bulyawan siya ng yong babaeng may maamong mukha pala ang sumangi sa akin. Hindi lang din pala siya ang pagiging spoiled ang namana niya sa mga kaibigan niya kundi pati ang pagiging malandi eh inadopt pa niya. Kinindatan pa niya ako na may kasama pang flying kiss bago siya sumunod sa mga kasama niya.

  Hindi ko nalang siya pinansin at napatuloy nalang ako sa aking ginagawa. At tumunog na nga ang bell hudyat na magsisimula na ang klase. As usual na routine ng first day puro intruduce yourself lang ang nangyari hanggang sa sumapit na ang lunch break. Bumungad sa akin ang maingay na cafeteria. Bumili agad ako ng pagkain at humanap ng bakanting table. At sakto namang katabi lang nito ang table ng mga babaeng kung makapag make-up parang coloring book. I was busy eating my lunch when I accidentally earvedropes on their conversation.

  "Are you going to come with us later?" A hazel brown-eyed girl said."Ofcourse" a girl wearing eyeglasses cheerfully comminted. "Where are we going nga ulit after natin magwindow shopping?" Tanong ng isa sa kanila. "Well pupunta tayo dun sa bagong bukas na club somewhere in Quezon City"."And the BOY HUNTING!" sabay sabay nilang sabi at humagik sa tawa.Then they all started stairing at the girl who intentionaly bumped on me this morning.

  "Sad to say but I can't" then she pout. "Why?" the girl who's sitting next to her. " Where going somewhere kasi and it's important so I'm not allowed to come with you" malungkot niyang turan." Nah, its ok my next time pa naman" then they all smiled at here .As there conversation ended I decided to go on my next class. Tiningnan ko kung anong oras na ng may natitira pa palang tatlongpong minuto bago matapos ang lunch break. Kaya I decided to go in the garden of the school. Ang una kong napansin ang nag iisang taong nandoon . As I came to see her face when I recognize her because of her bag . A simple black backpack but elegant. I came closer and see that she is eating and I saw a lunch box. Kumakain siya ng matiwasay ng napansin niyang someone is watching her. She tried to find the person na umiistorbo sa kanya. Dali dali niyang inubos ang pagkain niya at umalis. Nang makaalis na siya ay lumabas na ako sa aking pinagtataguan. Lalo akong nacurios samga kinikilos niya. Una tinanggihan niya ang alok ng mga kaibigan niyang gumala, pangalawa nakita ko siyang kumakain ng lunch na siya lang mag isa. Baka hindi lang siya komportableng kumain kasama ang mga kaibigan niya.

  Unless kung may tinatago siya. Tumunog ulit ang bell tanda na mag sisimula na ang afternoon class kaya tumayo na ako sa pagkakaupo at naglakad patungo sa classroom ko. Lumipis ang oras at natapos na ang unang araw ng pasukan . Nalalakad ako papuntang parking lot ng mapansin kong naglalakad siya patungo sa sasakyan ng kaibigan niya at doon sumakay. Kaya binilisan ko ang lakad papunta sa kotse namin at agad na sumakay. Nakasunod lang sa kotseng kanilang sinasakyan ang sundo ko. Napansin kong pumasok ito sa subdivision na tinutuluyan ko .

  Bumaba siya sa isang kulay puting bahay na may black na gate. "Diyan ka pala nakatira ?" dinig kong tanong ng isa sa mga kaibigan niya. "Oo so how's my home?" She said. "Its nice but bakit parang walang tao?" Curios na tanong ng isa. "Ah nasa work pa kasi ang parents ko" she replied. Then nagpaalam na ang mga kaibigan niya. Pansamantala ko palang pinatigil si manong sa my gilid ng kalsada. Nang hindi niya na tanaw ang mga kaibigan niya ay nagmamadali siyang naglakad palabas ng nasabing subdivision. Nagtaka naman ako kasi diba bahay niya yan. Kaya pinasundan ko siya kay manong at nakita ko siyang pumasok sa isang bahay na malapit lang sa subdivision. Kung titingnan ang bahay ay simple lamang ito pero napakakomportable pagmasdan. After that incident I decided to go home. As I open the door I feel exhausted and drain. Pumunta agad ako sa kusina para sana uminom ng tubig ng naabotan ko si Manang Beth doon na nagluluto ng haponan.

  "O iho kamusta ang unang araw ng pasukan?" Tanong niya. Naabutan ko si Manang Lucy na naghahanda ng mga rekados para sa kanyang lulutuing pagkain na ihahain mamayang hapunan. Lumapit ako sa ref para kumuha ng tubig at sinagot ko siya ng "Ayos lang naman po" at uminom. Ngumiti lang siya at tinuloy niya na ang kanyang pagluluto" Sige iho pumanhik ka na doon sa itaas , ng ika'y makapagpahinga na. Tatawagin nalang kita paghanda na ang hapunan" sabi niya habang nagluluto.

  Tumango nalang ako kahit hindi niya ko nakikita at naglakad na papunta sa aking kwarto. Agad akong pumasok at humiga sa kama. I was staring at the ceiling when the girl with an angelic face suddenly appears in the ceiling. I blink twice, at tinitigan uli ang kisami pero wala na ang mukha ng babae. Umiling iling nalang ako at naisip kong baka guni guni ko lang yun at bumuntong hininga.

  Huminga ako ng malalim at naisip ko nanaman siya. Paano kaya siya nasama sa mga walang kwentang babaeng yon?. Na walang ginawa kundi ang ipangalandakan sa social media na mayaman sila. At kung gaano sila kaganda na nadaan lang naman sa filter ang kinis ng kanilang mga mukha.

  At ang nakapagtataka pa eh hindi naman sya sing yaman ng mga maldita niyang kaibigan pero paano siya napasali sa kanila?. Isa pa bakit siya nagpahatid at bumaba don sa magarang bahay na iyon kung hindi naman talaga niya bahay yon?. Last, is she lying to her friends and she's just pretending to be rich like them because she's ashamed of her real status ?. Siya lang ang makakasagot sa mga tanong na bumabagabag sa isipin ko ngayon.

  Nakatulog nalang akong nag-iisip kung paano ba talaga siya nasali sa grupong yon. Naalimpungatan ako dahil sa taong kanina pa ko yinuyugyog. " Bumangon ka na iho baka lumamig pa yong pagkain" sabi ni Manang Lucy at lumabas na. Tumayo ako at naglakad patungo sa aking walk in closet. Kumuha na lang ako ng white sando at black pajamas. Nagbihis agad ako at bumaba na para makapaghapunan. Nakapamulsa akong naglalakad patungo sa dinning table at agad na umupo sa isa sa mga upuan at nagsimula ng kumain. Nang matapos akong kumain , sakto namang pumasok si Manang Lucy sa kusina. " Hayaan mo na diyan ang pinagkainan mo iho at pupunta lang ako sa kusina kasi may titingnan lang ako at tapos ako nalang ang magliligpit niyan at matulog ka na".

  "Manang umuwi na po ba sila Mom at Dad?". Umiling lang siya at "Baka may inaasikaso lang sa opisina" tumango nalang ako .Ngumiti muna siya bago tuluyang pumasok sa kusina. Sinunod ko na lang ang sinabi niya. Umakyat ulit ako ng hagdan at naglakad papunta sa aking silid. Hindi na naman sila umuwi. Palagi nalang silang wala at kung magkikita man kami o magkakasama ng kompleto ay tuwing umaga lang. Madadatnan ko silang bising-bisi sa pagkain at babatiin lang ako ng "Good morning son" o kaya naman "Kamusta ang pag-aaral mo anak". Tapos magpapaalam na kailangan na daw nilang umalis. Napangiti nalang ako ng mapait . Hindi ko parin maiwasang isipin at mag-alala sa babaeng yon. Ano kaya ang mangyayari sa kanya pagnalaman na nila ang totoong istado ng buhay niya?. Panibagong araw na naman bukas at nakadama na lang ako ng antok hanggang sa nakatulog nalang ako habang nakangiti at exited para sa mga mangyayari.