Kalbin Düğümü

Satış

Sokağa çıkmıştım.Hızlı gelen bir araba gördüm."Aman Allah'ım kedim ezildi."Sonra arabanın kapısı açıldı ve çok yakışıklı ve kaslı bir adam indi.O bir afetti...Kedim can çekişirken öldü.Ben sinir krizi geçirirken kaslı adam bana sarıldı ve gözlerimin içine baktı.O an kalbim yerinden çıkacak gibi oldu ama kendime geldiğimde düşündüm ki o...o kaslı ve yakışıklı sefil benim biricik annemden yadigar kediyi ezmişti.Off kafam karıştı...
...

Bunu neden yaptığımı bilmiyordum ama hala onu düşünüyordum."Offf Basri kendine gel"dedim kendime.Kapıyı kapattım ve dışarı çıktım.Sanki biri beni takip ediyordu.Aldırış etmedim hüsnü kuruntudur dedim.O sırada en yakın arkadaşım olan Serkan'ı gördüm.Daha doğrusu ben onun en yakın arkadaşıydım o benim değil.Ben hep tek takılırım.Sadece kulaklıklarımı takarım ve dünyayı görmem."Merhaba Basri." Bu sesi duyunca göz devirdim.İstemsizce olmuştu.Serkan'a bir tek ben varoş demediğim için beni kankası sanıyordu.Açıkçası ona varoş diyenlerde o da umrumda değildi.Hızlı adımlarla ondan uzaklaşırken tam kampüsün kapısında "Serkan!"diye bir ses duydum.Bu varoşa kim seslenir diye düşündüm.Bu ses beni etkilemişti.Ben...Umursamaz Basri,bu ses karşısında yerle yeksan olmuştum.Arkamı döndüğümde bu sesin sahibesinin kedisine çarptığım kız olduğunu gördüm.Serkan'ı dudağından öptü. Koşa koşa lavaboya gittim.Suratıma su çarptım."Aman Allah'ım az önce ne olmuştu da ben bu haldeydim ?"Kafamı kaldırdım.Aynaya bakarken aynada kuyruklu bir karartı gördüm ve irkildim.Ama bu beni az önceki olay kadar etkilememişti.Umursamadan dışarı çıktım.
Duyuru panosunun önünde bir topluluk gördüm,sınav sonuçları asılmıştı.Bakmaya gerek duymadım çünkü zaten sonuç belliydi. Tam ordan ayrılırken" Aaaa Basri ikinci olmuş !"sözlerini duydum panoya doğru ilerledim.Beni kimse geçemezdi,geçmemeliydi ben hep em iyiydim.Beni geçen o hadsiz kimdi? Listeye yavaşça süzülerek yaklaştım. En üstte yazan isim Gültekin Balgonoves'ti. Kimdi bu Gültekin de beni geçmeye cüret etmişti? Bir anda kalabalıktan sesler gelmeye başladı arkamı döndüğümde o gizemli kızı gördüm, bana doğru yaklaşıyordu. Bir anda kalbimde patlamalar yaşandı.
"Bu kız Gültekin olamazdı,olmamalıydı."
Ona doğru yaklaştım ama o beni görmemişti bile. Yanımdan geçerek Serkan 'ın yanına gitti.Bir şeyler yapmalıydım.Kızı takip ettim.Onların arkasından kütüphaneye gittim. Hemen gittim Serkana selam verdim " naber varoş ve varoşun yanındaki". Sanki şaka yapmışım gibi yaptım ama aslında Gültekinin yanında onu ezmek istedim. Ama Serkan gerizekalı olduğu için bana gülerek "selam , gel otur yanımıza " dedi.
Umursamazca oturdum tüm benliğimle,her şeye inat. İlk defa umursayıp umursanmamaya inat, oturdum ... Serkan "Bu Gültekin bu da Basri " dedi.Tebrikler sen şu birinci olan var kişisin herhalde .Ben seni erkek sanmıştım da ,dedim onun canı yakarcasına . Beni tanımış gibi bir hali vardı. Beklediğimden merhametliydi ." Ha ha babaannemin ismi " dedi. Ama bakışlarında büyük bir anlam vardı . Alık Serkan konuşmaya başladı bir anda konu nasıl geldi bilmiyorum ama ilk tanıştıkları anı anlattı. Bizim ki kadar anlamlı olmadığı belliydi Serkan'dan bir sıfır öndeydim yine. Tamam , kafama koymuştum bu kız artık benim olacaktı zaten o da bana karşı boş değildi.