Sometimes love is really a game
and we are the player in our own love story.
At tila pati ako naging isang manlalaro sa larong umpisa palang ay ako na ang talo.
Ako si Yurie, 17 years old.
Hindi ako mayaman,PEro yung mom ko oo.
Hindi ako kagandahan
At di rin naman katalinuhan.
Kumbaga isa lang akong average type.
Kasama sa section one.
Nasasabihan ng maganda pero kadalasan cute. Hinahayaan ko nalang kasi baka binobola lang nila ako.
Pero sporty daw ako at physically fit.
In short sexy=____= ewan ko ba..baka yun lang ang maipagmamalaki ko kahit kasi matakaw ako di naman ako tumataba.
And yes player ako.
Volley ball player pero hindi ako mapaglaro pagdating sa love..pero tila ako ang napaglalaruan.
Kelan lang ng marealize kong mahal ko sya.
Si Jon.
Kaparehas ko manlalaro din sya.
Ng basket ball Idol ko sya sa larangan ng sport na yan.
Palagi akong nanunuod ng laro nila.
Long time classmate ko sya at naging kaibigan narin.
Classmate ko na sya since first year highschool pa.
Mahal na mahal ko sya at masaya akong naging kami.
Pero hindi pala madali ang pumasok sa isang relasyon lalo nat hindi ka pa sigurado kung magtatagal kayo. lalo na kung hindi mo alam kung hanggang kelan ang itatagal ng kung ano ang meron sa inyo.
"Jon tara dito andito si Marie oh!!"
TUMAWA SYA ,tawang kahit kailan di pa nya pinapakita sakin. tawang kailan man ay hindi naging akin.
Napatigil ako sa paglapit sa kanya.
I think hindi pa nya ako nakikita.
Please wag ka lalapit....please jon wag kang lalapit sa kanya
Wag.......
-
-
-
Tumulo ng luha ko ng lumapit sya at umupo sa tabi ni marie.
Tinukso sila ng barkada at mukha namang masayang masaya sya.
Habang ako andito pinagmamasdan sya habang lumuluha.
Napailing ako at umiwas ng tingin. Pinunasan ko ang mga luha ko at huminga nang malalim.
Ayos lang yan yurie,ikaw naman ang girlfriend at hindi si marie so technically iyo pa sya. Sayo lang si jon.
Pero yung puso nya nasa katabi nya ngayon,sa taong alam kong matagal na nyang mahal at patuloy na minamahal.
Dun palang talo na ko.
Nasakin nga sya pero yung puso nya sa babaeng totoong mahal nya....
Pero anong magagawa ko mahal ko sya at kahit anong mangyari kahit ano pang makita ko hindi ako susuko. ...
Nagmahal ako hindi para sumuko agad, kaya nga pinili ko magmahal kaya responsibilidad ko rin lumaban...lalaban ako hangga't alam kong kaya ko pa..
