From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 27

P.O.V. Emelie
Na een aantal minuten hoor ik de bel beneden gaan. Ach, mama zal wel weer wat besteld hebben...

"Emelie, het is voor jou!" Ik sta op en loop mijn kamer uit, mij afvragend wie het is. Als ik een verzopen Thomas voor me zie staan, loop ik snel naar hem toe. "Wat doe je hier?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ik wilde je zien" zegt hij glimlachend. "Moet je niet werken?" "Vanwaar al die vragen? Ik heb me ziek gemeld" zegt hij grinnikend. "Sorry! Kom mee naar boven, dan kan je iets droogs aandoen." Hij knikt en loopt achter me aan naar boven.

Ik pak een handdoek uit mijn kast en leid hem naar de badkamer toe. "Ik pak even wat van mijn vader" mompel ik, terwijl ik naar de kamer van mijn ouders ga. Ik pak een joggingbroek en een T-shirt en breng dat naar Thomas. "Thanks" zegt hij glimlachend. "Geen probleem. Ik ben in mijn kamer." Hij knikt en ik sluit de deur, voordat ik naar mijn kamer loop.

Even later komt Thomas mijn kamer weer inlopen. Ik neem zijn broek en T-shirt van hem over en hang dat over mijn verwarming, zodat het een beetje op kan drogen. Ik draai me weer naar Thomas om en hij kijkt in mijn kamer rond. "Hoe weet je eigenlijk waar ik woon?" Vraag ik nieuwsgierig. "Katie" "Natuurlijk" zeg ik lachend, voordat ik langs hem heen loop en mezelf op mijn bed laat vallen.

"Ik kwam hier eigenlijk wel met een reden naartoe" zegt Thomas nerveus. Hij komt naast me zitten en ik kijk hem vragend aan. "Ik weet dat ik het verkloot heb tussen ons, maar ik ben je echt heel leuk gaan vinden deze week. Ik denk dat het er al die tijd diep van binnen altijd al was, maar dat ik het niet toe wilde geven aan mezelf. Jij weet als enige van mijn thuissituatie af en ik ben je dankbaar dat je het zo goed opneemt" Begint Thomas zijn verhaal, terwijl hij naar zijn handen kijkt. Als hij dit heeft gezegd kijkt hij me aan. "Zou je mijn vriendin willen zijn?" Vraagt hij dan.

Ik ben een paar seconden stil en krijg dan een grote glimlach op mijn gezicht als het binnendringt. "Ja, heel graag!" zeg ik enthousiast. Thomas krijgt ook een big smile op zijn gezicht en neemt mij in zijn armen. Om het gemakkelijker te maken ga ik op zijn schoot zitten en kijk ik hem recht aan. Ik druk mijn lippen op de zijne en hij gaat erin mee. Na een tijdje vraagt hij om toestemming die ik hem twijfelend geef. Dit is mijn eerste echte zoen en ik hoop dat ik het niet verpruts...

Als ik geen lucht meer in mijn longen heb, trek ik mij terug uit de zoen en leg ik mijn voorhoofd tegen de zijne aan. "Ik ben blij dat je me accepteert en mij hebt vergeven voor de vreselijke dingen die ik je aan heb gedaan." "Dat is nu verleden tijd. Daar denk ik niet aan" fluister ik glimlachend. "Mooi" zegt hij, terwijl hij een kusje op mijn voorhoofd drukt, waardoor ik licht moet blozen.

God, die jongen doet wat met me...

————

Na een uurtje hoor ik de voordeur weer open en dicht gaan. Dat zal mijn moeder dan wel zijn. Scott ging naar vrienden toe en komt denk ik pas laat thuis, zoals gewoonlijk.

"Kom, ik wil je voorstellen aan mijn ouders" zeg ik vrolijk, terwijl ik de hand van Thomas vastpak en hem mee naar beneden neem.

"Mam, pap, dit is mijn vriend, Thomas" val ik met de deur in huis. Mijn ouders kijken ons lang aan en dan krijgt mijn moeder een grote glimlacht op haar gezicht en loopt ze naar ons toe. "Wat leuk! Welkom in de familie jongen" zegt mijn moeder, terwijl ze haar armen om Thomas heen slaat. Thomas staat er wat onwennig en onzeker bij, maar slaat ook zijn armen om mijn moeder heen.

Mijn vader komt er ook bij staan en legt zijn hand op de schouder van Thomas en stelt zich voor. Mijn moeder vertelt ook haar naam en dan gaan mijn ouders weer op de bank zitten. Ik neem de stille Thomas mee naar de keuken en vraag hem wat hij wilt drinken. "Doe maar cola" Ik knik en schenk twee cola's voor ons in.

We lopen weer naar boven en ik ga weer op mijn bed zitten. "En? Hoe vind je ze?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ze zijn heel aardig" zegt hij glimlachend. "Ik hoop dat je je hier een beetje thuis gaat voelen" zeg ik een beetje onzeker. "Dat vind ik heel lief van je" zegt hij, terwijl hij naar me toe loopt. Hij trekt me omhoog en slaat zijn armen om mij heen. Ik doe hetzelfde bij hem en sluit genietend mijn ogen.

"Ik wilde je eigenlijk nog iets vragen" mompelt hij in mijn oor. Ik trek me terug uit de knuffel en kijk hem aan. "Trudy, de vrouw die altijd op Klara past, gaat volgende week een weekje weg en ik weet niet waar ik haar moet brengen. Zijn jouw ouders vaak thuis?" "Niet echt, maar ik wil wel wat voor je regelen" "Je hoeft echt niet zoveel moeite te doen. Ik zoek wel een goedkope oppas" "Ik weet zeker dat mijn moeder het met liefde wil doen. Je kan het gewoon aan haar vragen" zeg ik glimlachend.

P.O.V. Thomas
Gewoon aan haar vragen? Ik kan toch niet zomaar vragen of ze op wilt passen. Dan lijkt het alsof ik Emelie gebruik, zodat ik geen geld hoef te betalen.

"Kom, het lijkt mij fijn als je zekerheid hebt" zegt ze. Daar ben ik het wel mee eens... Ik weet het al een week dat Trudy weg gaat en ik heb elke nacht slecht geslapen.

We lopen naar beneden en ik word zenuwachtig en onzeker. God, ik ben echt veranderd... Maar diep van binnen ben ik altijd al zo geweest, vooral vroeger was ik heel onzeker.

De moeder van Emelie is eten aan het koken in de keuken. Het ruikt heerlijk! "Ik blijf in de woonkamer" zegt Emelie. Ik knik en loop dan naar de keuken toe. "Hey Thomas" Ik glimlach naar haar. "Ik had een vraagje" "Natuurlijk" zegt ze met een liefdevolle glimlach.

Ik mis mijn moeder echt intens als ik die blik zie die alle moeders hebben.

"De oppas van mijn zusje gaat volgende week een weekje weg. Mijn ouders zijn er ook niet ik moet de hele week werken, dus ik vroeg me af of u tijd heeft en het leuk vindt om op haar te passen" zeg ik, terwijl ik haar aankijk. "Ja, natuurlijk wil ik dat doen. Wacht, ik ga even kijken naar mijn werktijden" Ik knik en wacht rustig af. "Ik heb gelukkig alleen ochtenddiensten. Ze zit dan denk ik op school?" Ik knik. "Ik haal haar altijd op en breng haar naar Trudy, dus ik kan haar ook naar u toe brengen" Ze knikt. "En zeg alsjeblieft gewoon 'je' tegen mij en mijn man" zegt ze met een knipoog. Ik knik met een glimlach.