Sweet Disaster

Και αυτός στα μάτια κάποιας άλλης

~Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις~

- Περίμενε, θέλω να σου πω.

Σαν τι θέλει να μου πει δηλαδή;

Περιμένω μέχρι που φτάνει σε εμένα.

-Σε τρόμαξα;

Ρωτάει με μια δόση τρυφερότητας ή  απλα εγώ ονειροπολώ.

-Λίγο. Συνήθως από αυτά τα στενά τέτοια ώρα γυρνάω μόνο εγώ που βαριέμαι να κάνω τόσο δρόμο για να πάω σπίτι και κάτι μεθυσμένοι.

-Και τότε γιατί το ρισκάρεις;

-Δεν ξέρω, λέω και γελάμε και οι δύο.

-Λοιπόν, τι ήθελες να μου πεις;

-Ε ναι. Ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη για εχτές, απλά οι φίλοι μου ηταν λίγο εως πολύ μεθυσμένοι. Πραγματικά συγγνώμη, δεν είναι ετσι πάντα.

-Εντάξει δεν πειράζει. Κανένα πρόβλημα.

Του απαντάω με ένα μικρο χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπο μου.

-Απο'δώ είσαι;

-Όχι. Είχα έρθει διακοπές.

Λέει και κάθεται σε ενα πεζούλι.

-Και σου αρεσε τόσο που θα μείνεις;

Απαντάω και κάθομαι και εγω δίπλα του με τη σειρά μου.

-Βασικά, εντάξει ωραία είναι. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που θα μείνω.

-Τότε;

Ανοίγει το στόμα του για να απαντήσει αλλά τοτε χτυπάει το κινητό του.

-Συγγνώμη, λέει και παει λίγο ποιο πέρα για να απαντήσει.

Δεν μπορώ να ακούσω τι λέει, μιλάει για περίπου ενα λεπτό και μετα έρχεται πάλι προς το μέρος μου.

-Πρέπει να φύγω.. Θες να πάμε για έναν καφέ αύριο; Φαίνεσαι πολύ συμπαθητική και δεν ξέρω πολύ κόσμο εδω πέρα.

Μόλις μου ζήτησε να πάμε για καφε ή είναι η ιδέα μου;

-Ναι, φυσικά.

-Ωραία, αυριο στις 5 να είσαι εδώ.

Λέει και μου κλείνει το ματι καθώς  απομακρύνεται.

Ω θεε, τι στο καλο έγινε μολις;

Πραγματικά δεν μπορεί να είμαι τόσο τυχερή.

Καταρχήν ή μόλις μου έκλεισε το μάτι ή εχει τικ και πρέπει να σταματήσω να ενθουσιάζομαι.