Prologue

10 1 0
                                    


Desisyon natin Kung mananatili tayo sa sakit o kakalimutan ito.

Have You Ever Missed Someone so much that even the thought of them made you burst out into tears?

Minsan Hindi Na natin kailangan magbitaw ng salita para masabing nasasaktan na tayo, dahil minsan sa simpleng pagtitig lang nila sa mga mata mo malalaman na nila kung gaano ka na nasasaktan.

Because Sometimes , Crying Is the only way your eyes speak when your mouth can't explain how broken your heart is.

Kakayanin ko pa rin bang lumaban sa lahat ng sakit na to?

Lalaban pa ba? O Susuko na lang ako.


Lalaban para saan pa?May Patutunguhan pa ba tong lahat ng katangahan?

O,Susuko na lang ako at hahayaan na lang at magsimula ng panibago ulit?


Wala akong Mapili sa dalawa dahil di ko alam kung kaya ko bang panindigan ang magiging desisyon ko. Ayokong magkamali ulit.


Ang mga ginawa kong desisyon sa akin nakaraan ang nakapag-pasira ng buhay ko at ayoko ng maulit ito.Di ko na alam kung paano pa magdedesisyon ng tama.

'Impulsive' Ang Nagawa kong desisyon siguro dahil masyado na akong napepressure at na dedepressed sa lahat ng nangyayri.

Maski ang lalaking pinili at minahal ko ng tunay ay winasak niya ako imbes na siya ang umagapay sa akin sa mga oras na yon. Masyado akong nagpakatanga at nagpakamartir sa pagmamahal na yon.

I'm sick of making things worst,I'm sick Of being hurt,I'm sick crying myself to sleep,I'm sick of hating everything,I'm sick of faking a smile,I'm Sick of feeling this way.


I dont know what to do anymore,sometimes I feel numb,I just want to end here,I just want to end my life here.


But that was before,until he came into my life,bumped in all my flaws,my mistakes,my wickedness.


I hope this time round,the destiny could come up with me.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 18, 2018 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Perfectly;ImperfectWhere stories live. Discover now