The Last Night

6 1 0
                                    


Sena's Point of View

"Are you now feeling better?"
"I've always been better with you."

I looked up to him. I know he had hurt me more than I expected but baby I know he can love me more than anyone could ever know. Mula bata ay magkasama na kami. Mula noon hanggang ngayon ay ako parin ang nasa isip niya.

Stars have been my guide all through out my life. They have been my witness ever since I came to life. Alam nila kung gaano ko kamahal si Aisaia. They've seen me in pain, happiness, sadness, disappointments, failures, achievements and almost everything if the sun wasn't there.

"Do you want something? Do you want to go —Oh yea, we couldn't go too far." he sighed.

Here he goes again. Lagi siyang ganiyan sakin. Masyadong maalaga, masyadong possessive. Noon nga ay nagtataka ako kung bakit, iyon pala ay pareho kami ng nararamdaman.

"I'm sorry, if I wasn't just—

"Don't. Shh, everything will be alright okay?" he said, cutting me in.

Mayroon akong cancer. I am dying. I wanna have some peace. Bawat turok ay katumbas ng ilang karayom sa puso ko. Bawat luha ay nakakamatay. Nakakamatay isipin na maaaring hanggang doon nalang din ako. Na maaring huling luha ko na iyon.

Alam kong wala na itong lunas. Mas sasakit kung mas patatagalin pa ito. Alam kong masasaktan si Aisaia ngunit mas pipiliin ko pang sumuko bago pag-asa ang sumuko sa akin. Mas pipiliin ko pa ang katahimikan kung ang kapalit ay ang katahimikan rin ng mga taong nasa paligid ko.

"There are so many stars tonight. They all shine like how you do, you'll always shine for me. You're my light in this cruel world covered with darkness." he, looking up pretending to be amaze with how the stars shines brighter tonight, I know he's keeping his tears from coming out.

"Let's just accept—

Alam kong ayaw niyang tanggapin ang desisyon ko. Hindi iyon kayang tanggapin ng isip niya pero alam kong iyon ang mas makakabuti. Siguradong nagdadalawang isip rin siya if he'll just let me go or keep holding on. That's what life is all about right? Letting go and moving on or keep holding on until you're enough.

"You'll always gonna be here in my heart and in my soul. I won't stop loving you until stars would lost their light. I won't stop loving you until they come out of gas." he stopped and I saw tears rolling down his cheeks.

"Please—
"No, we both know that I won't stop loving you even if those stars won't be coming out again—

"We have to accept the fact that I am dying! And I've chosen this night to die!" I shouted

"NO! Walang mamamatay! Walang aalis! Dito ka lang, hindi pwede hindi ako papayag." He keeps on saying that while hugging me and everyone knows it hurts so much.

"Bakit ikaw pa kasi? Sa dinami dami ng tao sa mundo? Bakit ikaw pa? Bakit hindi nalang iyong mga taong—

"I-I can't b-breath—" he was alarmed and was about to carry me up but I stopped him.

"L-let's stay h-here, p-please? I-I want to h-have peace." trying to catch my breath.

Please give me this. I just wanted to give him my last words. I'm silently praying for this. Alam kong ito na ang huling araw ko dito. Gusto kong magkaroon ng kapayapaang matagal ko nangand ninanais na hindi ko makamtan dahil pamilyang mayroon ako. Atleast after this I'll have peace till eternity runs out.

"We'll find more peace when I'll call the doc—" I cut him off

Mas lalo lang naming pahihirapan ang sarili namin kung ipagpapatuloy pa namin ito.

"I-I want to have p-peace from w-within." I replied

I reached out for his face and caressed his soft skin. Ito na marahil ang huling beses kong mararamdaman ang malambot niyang pisngi. Ang perpekto niyang labi. Ang mapang-akit na kulay abong mga mata niya. Ito ang lalaking minahal ko at hindi ko man naisin ay aking lilisanin.

"I-I got lost and found you, g-got scared and f-found you, got hurt a-and found you. Now, I-I'm dying and y-yet I still got t-to look into y-your deep b-beautiful eyes. But I-I don't w-wanna see y-you there a-and don't ever t-think of following m-me. Stay and l-live your life for me." I told him as I about to close my eyes. Alam ko ang iniisip niya, nais niyang sundan ako sa kahit saan man ako pumunta kaya't ngayon pa lamang ay nais kong mapanatag na hindi niya gagawin ang bunabalak niya.

"I love you, baby." he told me.

"I love you to the stars and never coming back." I replied and closed my eyes.

He never even have to tell me I am his definition of stars because I'll be one. And will keep watching him from afar. This will be the last night I'll be under the stars. To live or to die I'll be your star, baby.

•••
Aisaia's Point of View

"Sleep, baby." I told her as I brush her hair.
Tatayo sana ako nang pinigilan niya ako.

"Dito ka muna, please. Mabilis lang ito." pakiusap niya.

I nodded as a response and smiled.

Naramdaman ko ang pamilyar na kiliti nang dahil sa kaniyang hininga. Palagi kasi siyang nakasiksik sa leeg—

Natigilan ako ng mawala ang pamilyar na pakiramdam.

"Sena? Sena?! Hindi na nakakatuwa itong joke mo! Gumising ka! Sena! Huling hiling na to! Gumising ka please! Hindi ka pwedeng mawala! Sabi mo diba hindi mo ko iiwan?" I told her as I keep crying.

Nakakabaklang umiyak pero hindi, mahal ko kaya tila ay wala na akong pakielam sa mundo dahil tumigil na kasabay ng pagtigil ng pamilyar na kiliting pinapakiramdaman ko mula gabi hanggang madaling araw.

"Hindi pwede! Hindi ka pa pwedeng mawala! Sena naman!"

"Doc? Ano na? We need you here, si Sena!" I called the doctor but— it was late.

"Time of death is 11:11 PM."

•.•.•.•.•

Yay! Thank you for reading! I highly appreciate it :)

physeidon

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 08, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Day She Stopped BreathingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon