Çok soğuktu.Öyle bir soğuk ki bu hem onun yokluğunun hem de onun için yaptığının bedelinin soğukluğuydu.Ondan "Cas" sesini duymaya..gözlerine bakıp onu anlamaya.. o kadar çok ihtiyacı vardı ki.Ama bunların hepsi birer boşluktu.Hiç birşey yok sadece acı.
Evet Castiel, Dean için öylece birden bire kendini feda ettikten sonra burda olmalıydı.Kendini hissedemiyordu...sadece onu istiyor ve görmek istiyordu..Hatta burdan izleyemiyordu bile günleri saymaktan tükenmişti.Sesini sadece kurtulacağı gün duyabilirdi..Kurtulacağı günü bekliyordu ama o gün ne zamandı ? Bugün mü ? Yarın mı ? sadece düşünüyordu öylece susup sadece...
Ve en kötüsü de Dean onun kendisini bırakıp gittiğini düşünüyordu..Çünkü gözlerinin önünde gittiğini izlemişti ve Cas'in ona son acı dolu bakışını.
-
Dean her zaman ki gibi sinirle eve gelerek;
"Sam., Cas'ten hala haber yok mu?" der, Sam artık bu soruya alışmış bir vaziyette suratını asar Dean'e döner ve; "Dean her gelişin de şu soruyu sormaktan vazgeç gelmeyecek o anılıyor musun? Gelmeyecek , gitti" dedi sinirli bir sesle , Dean çok sinirlendi hatta sinirden elleri titriyordu , Sam'e birşey yapmamak için sabretti ve kendisini yatağa attı ve uyumaya çalıştı.
Ama bu gece farklıydı.Uykuya bir türlü dalamıyordu.Ne tarafa dönse , ne yapsa olmuyordu.Sanki onu rahat bırakmayan birşeyler vardı.Gözlerini kapayıp,yastığı kafasına geçirdi ama olmadı.En son kendini zorladığında Castiel'i gördü.
Dean yataktan yavaşça kalkarak kapının yanına gitti.Gözlerini ovuşturarak bunun gerçek olması için dua etti.Cas onunla konuşuyordu ve ağzından "Dean" sesini duydu, Dean ona dokunmak istedi ama dokunduğu yer de hiç bir şey yoktu.Delirmiş olduğunu düşünerek yatağa geçti ve; "Bu harika.Asıl şimdi uykusuz saatler beni bekliyor." diye söylendi,saatler geçti ve sonunda sabaha karşı uykuya dalmıştı.Ve gerçekten bu şey artık onu hasta etmeye başlamıştı ona gercekten ihtiyacı vardı.
Sabah olduğunda Sam Dean'in teninden terlerin boşaldığını fark etti ve koşturarak yanına gitti Sam. "Bu da ne böyle ?! Durum gerçekten ciddiymiş demek" diye geçirdi içinden.Dean uyandığında Cas'i önünde gördü Sam'e dönerek "CAS ORADA!" diye bağırdı ama aslında orada bir şey yoktu.Ve bir kaç dakika sonra Dean yine gözlerine kapatarak uykuya dalmıştı.
Sam abisi için iyice endişelenmeye başladı aralarında nasıl bir derin bağ olduğunu biliyordu ama bu hale getireceğini düşünmemişti yada bilmediği şeyler vardı, herneyse Sam birşeyler yapmak zorundaydı, Sam kendi kendine söylenerek; "Dostum bu hale geleceğini asla düşünmezdim" dedi, gerçekten de o bildiğimiz Dean şuan yatakta yatıp "Cas" diye sayıklıyordu birşeyler görüyordu evet bu normal degildi bunu üzerine Sam abisini izlemeye başladı ve Cas diye sayıklamasından sonra iyice korkmuştu.Bunun üzerine Dean'e sert bir yumruk geçirdi. İşe yarayacağını düşündü ama Dean bayıldı. Ayıltana kadar canı çıkan Sam pes etti ve uyudu.
1 saat sonra..
Dean iyice kötüye gidiyordu kendi kendine ayağa kalktı.Sam'in uyuyor olması için dua etti,evet o uyuyordu, ona görünmeden dışarı çıktı bu hasta haliyle tabi ki .. Evin hemen arka tarafından bulunan orman gitti ve uzun bir ağacın altına oturdu, işe yaramayacağını bile bile her zaman ki gibi "belki gelir" umuduyla ona dua etmeye başladı titreyen dudakları Cas'in ismini söylemekte zorlansa da konuşmaya çalıştı "C..-aa-s" diyebilmişti en sonunda .. ya da sadece onu diyebilmekle kaldı..öylece yere yığıldı.
Sam ise uyandığında abisini göremeyince aniden yerinden fırladı ve kendine uyuduğu için küfürler etmeye başladı,nereye gitmiş olabilir diye düşünürken burada ki tek yakın yerin evin arkasında ki orman olduğunu hatırladı zaten bu haliyle gücü bir tek oraya yeterdi.Ormana geldiğinde hemen ilk ağaçta Dean'i bulmuştu ama Sam öylece şaşkınlıkla onları izliyordu...evet onları Cas dönmüştü.Dean'in başını eliyle tutmuş,kendisi kafasını eğmiş oturuyordu.Sam,Dean'in yine dua ettiğini anlamıştı fakat neden daha önce gelmemişti ? Sam gördükleri karşısında hemen koşarak yanlarına gitti..Sam şaşkınlıkla Css'e ; "Cas! sen ..." Cas sözünü keserek; "evet biliyorum gelmedim , gelemedim.." dedi , Sam "Peki neden şimdi ? onu ne hale düşürdün şimdi kendi gözlerinle görüyorsun ve eminim daha öncede.." Cas sinirlenerek Sam'in sözünü bir kez daha kesti ve.. "Sam! hiç birşey bilmiyorsun! görmüyordum tamam mı ? hiç birşey,karanlık". Sam onu dikkate almayarak; "Peki o halde onu düzeltmeye ne dersin?" İşte o an Cas gerçekten kendinden çıkmıştı yapabilecek hiçbirşeyi yoktu.
Cas hiç birşey yapmadan bekliyordu.Sam sorar ; "Cas , sorun ne ? Dean'e noldu? Cas yutkunarak..
"O-o kalp k-krizi geçirmiş. Ve benim y-yeterince gücüm yok. Bilirisin şu olaydan sonra..-" "Seni .. !" diyerek Sam sözünü bitirmeden , Cas'e yumruk attı. Cas sersemledi ve Sam ise ağlıyordu. Cas silkinip Dean'i kucağına aldı.Yapabileceği hiç birşey yoktu sadece kucağına alıp , Dean'in yüzüne bakarak bekledi bekledi ve bekledi.... Geçen her saniye elinden birşey gelmemesi onu daha da perişan ediyor ve üzüyordu , ve kafasını , Dean'in boynuna doğru götürdü ve ıslak gözlerini yumdu .. Her zaman ki o "Dean" diyerek o duymasa bile..kendini avutuyordu. Sam ise "Senin yüzünden Cas! Şimdi hiç bir bok yapamıyorsun" diye bağırıyordu ama Cas şuan ne Sam'i dinliyordu ne de birşey ile ilgileniyordu .. Tek istediği Dean'in gözlerini açmasıydı..
Sam Cas'e bir yumruk daha geçerdi. Cas "Yeter artık." dedi ama Sammy dinlemiyordu Dean'i kucağından alıp kapıdan çıktı.Cas ne olduğunu anlamış gibiydi. Hastahaneye gidiyorlardı. Tıpkı normal insanlar gibi. Çok soğuk bir hava vardı. Sam'e oğru koşarak trençkotunu çıkardı ve Dean'in üstüne örttü ve eğilip ağladı.
"Dean şuan tek istediğim gözlerini açmak ağzından ismimi duymak.. biliyorum benim yüzümden , sen gözlerini açarsan eğer ben burda olmayacağım Dean,hayatını daha fazla mahvedemem." dedi..ve Dean'in yastığının bir köşesine kafasını koyarak uyuya kaldı.Saatler sonra ilginç bir şey oldu.. Cas'in eli Dean'in tam kalbindeydi.. öyle uyumuştu ve sanırım Cas'in hissetikleri Dean'in iyileşmesine yardımcı olmuştu evet gözlerini açmıştı .. solgun bir sesle " Cas .. " dedi..
