يحينى عشقاً(يقتلنى عشقا)

انتصار وانكسار

السابعه عشر (انتصار وانكسار )

اشرقت الشمس من جديد على فيلا اسر ويقين ذلك العاشق الذى يجعلها تلمس السماء فى وقت حنوه

وغفوات عشقه الطبيعيه استند على مرفقيها وهى تبتسم لملامحه الهادئه فى نومه كل انشئ فى

وجه تحفظه عن ظهر قلب تعشق هدوؤه ومعاملته الينله لها فى اوقات صفوه وبرغم ان نوابات

جنونه تزعجها الا انها انتصرت فى نهايه الامر وجعلته يهتم لغضبها وظنت انه لن يعود اسر المتملك

من جديد بل ان سيظل وديعا حنونا ابد الدهر ........فى وسط شرودها استيقظ اسر وطالعها هو الاخر با بتسامه

وهتف بصوت ناعس :

_ اممم بترقبينى

اتسعت ابتسامتها وهمست فى اذنه بدلال :

_ اممم شكلى بحبك

اختطتف باصبعه طرف ذقنها وهدر بتحدى :

_ مش قدى

ابتسمت له واعتدلت فى جلستها وهتفت بسخريه :

_ ما اعتقدش انا بحبك بعقل انت بتحبنى بجنون والعقل دايما افضل من الجنون

اعتدل هو الاخر وهدر بتحمس :

_ طيب تيجى معايا رحله تثبتى فيها حبك دا

عقدت حاجبيها بتساؤل وتسئالت :

_ رحله

اؤماء برأسه فى تاكيد :

_اااممم ...عندى شغل فى امريكا مع عملاء هناك وما ينفعش اسيبك هنا لوحدك هقعد هناك حوالى شهر

تيجى معايا

لمعت اعينها بالموافقه وهتفت بسرعه :

_موافقه

امسك طرف ذقنها من جديد بحنو واقترب منها وهمس بين شفتيها برقه :

_ بس هناك تثبتيلى ان العقل هينتصر على الجنون

ابتعدت عنه قليلا بمرح وهتفت :

_ من الناحيه دى اطمن انا عارفه انى هنتصر فى الاخر

لم يقاوم اسر دلالها الزائد اليوم وهيئتها التى تبدوا دائما فى عينه جميلة جذبها بسرعه الى احضانه