We were so inlove then. We were young and we thought our love will be forever. But, truth striked us. There is no FOREVER. Love fades and promises are made to be broken. At the beginning, in all relationships, it starts with an I-Love-You line, promises that we thought we can fulfill and sweet memories that again, we thought, we are going to reminisce together when we get old. But, in all stories there is an ending. Ending that I thought, will not come to us.
Its been three years. Naalala pa kaya ako ng manlolokong yon? Sana kinakarma siya. Sana hindi siya masaya. Wala siyang kwenta. >__________________< Pero ba't ganun? Akala ko tapos na yung sakit na nararamdaman ko, pero hindi. May mga times pa rin na umiiyak ako. Iniiisip ko pa rin kung bakit niya ako nagawang saktan. Minahal ko siya, ng sobra-sobra. Pero sa bandang huli,bigo ako. Sabi nga sa isang kanta "Bakit kung sino pa ang siyang marunong magmahal, siya pa ang madalas maiwan ng di alam ang dahilan." Naku, ang drama ko na.
Anyway, I am Sab. Bakit ba ang drama ko ngayon? Kasi ito yung date kung kailan niya ako niloko. May 07, 2011. Guess where I am. Haha. No need to. I am here at my fave place, sa BAR. Am I really a party aniumal? NO. Not until he left me. Siguro sinasabi niyo na, na ang tanga tanga ko kasi ang tagal naman na pero hindi pa rin ako nakakaMOVE ON. Tanga nga ako. Joke. Eh basta masakit pa rin eh.
YEAH!!! PARTY, PARTY!!!! I dance, I drink. I get wild. This is my way of releasing my stress. I became liberated too, at some point like on how i dress but I don't go ONS. That's a big no no, baby. I still have my V card. ^______________^
"Hi, miss. Wanna go out with me tonight?", a guy approached me. I am already tipsy. I know this kind of guy. One-night-stand guy. And i ain't going to be fooled by him.
I smiled at him and said, "NO."
"Masyado ka namang pakipot.", He placed his hands on my waist. I pushed him. He laughed, like a MANIAC DEMON.
"Tsk, baby. I know you want me too. C'mon..", he said and smiled like some hungry wild animal. I ran away from him. And as being tipsy, I am already clumsy. Natapilok ako dahil medyo mataas yung heels ko. I am expecting that i'll get on the floor, but someone's arms caught me and saved me from falling.
MARCOS' POV:
Nasa isang bar kami kasama ng mga kaibigan ko. Napromote kasi yung isa sa amin. May kanya-kanya na silang mundo kasama nung mga babae nila. Hindi girlfriend, new found flirties lang nila.
"P're bat ayaw mo magsama dito ng babae? Pa-good boy ka ngayon ah.", sabi ng isa kong kaibigan, si Rex. Nagsmirk lang ako sa kanya. Wala akong trip ngayon eh. Tumayo ako. Pupunta ako ng CR. Naglalakad na ko nang may isang babae na parang nagmamadali, at sa pagmamadali niya natapilok siya. Being a guy, syempre sinalo ko noh. She wears a black dress, ang sexy niya ah. Medyo magulo yung buhok niya, hinawi ko at.....
"SABRINA?!", muntik ko pang mabitawan.
SAB'S POV:
"M-marco...?", tears invaded my eyes. Hinawakan ko yung mukha niya just to be sure. Baka mamaya eh, hallucination ko lang. Pero totoo, totoo siya!!! Umiyak na ko, humagulgol sa totoo lang.
MARCOS' POV:
Hindi ko alam kung ano ang dapat na maramdaman. Yung babaeng sobrang mahal na mahal ko. Yung taong nawala sa akin ay nasa harap ko na.
"Are you trying to seduce all the guys here?", ewan ko pero eto yung lumabas sa bibig ko. Inangat ko yung mukha niya para magtama yung paningin namin. Sira na yung make up niya. Basang basa yung mukha niya dahil sa luha. I put off my jacket.
"Wear this.", agad naman siyang sumunod. My sweet little Sabrina. I really wanna hug her and tell her how much i missed her but i chose to be silent until we got to my car. Di ko na alam kung san na siya nakatira. Tahimik lang siya, ganun din ako. I just decided na sa condo ko na lang kami pumunta.
