Anastasia (Tr)

37. bölüm

Yeterince uzaklaştıklarını anladığında ayağını gaz pedalından çekerek debriyaja dayadı. Gazeteciler peşlerinde değildi. Uzun süren takiplerinin sonucunda onları atlatabilmişti. Artık rahattı.

Aslında gazeteciler Leonardo nun umurunda değildi. Onun peşine düşen asıl şey meraktı. Anastasia az önce bir şey itiraf etmişti. Aklını başından alacak bir itiraf...

"Anastasia... Tahmin edersin ki senden bir açıklama bekliyorum?"

Leonardo Anastasia ya karşı koyduğu tavrı koruyordu. İlk adım ondan gelmeliydi. Onu yeterince itmeliydi ki zamanı geldiğinde kendine çekebilsin. Russell Leonardo yu sabretmesi konusunda uyarmıştı. Gerçi bu durum Leonardo için hayli zordu. 

Anastasia boynundan kilide doğru uzanan emniyet kemerini ellerinin arasına aldı. Onu seviyordu. Fakat bunu onun yüzüne söylemek kameralara haykırmaktan zordu. Konu Leonardo olunca söyleyeceği kelimeleri yutuyordu. Kalbi atmakta hız kazanıyor, ellerini koyacak yer bulamıyordu. Üstelik korkuyordu. Leonardo nun bir anda buz kesilen soğuk davranışları ona mani oluyordu. Bu yüzden itiraf etmek için erkendi. Tepkisini beklemeliydi.

"Evet açıklamaya ihtiyaç duyulan bir konuşmaydı."

"Bekliyorum o zaman."

"Biliyorsun babamı çok seviyorum ve onu hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum. Şirket hisseleri benim yüzümden düştü. Bunu toparlamalıydım. Yani ben her şeyi şirket için yaptım."

"Ve benim adımı da kullandın tabi. İzinsizce?"

"Şirketteyken ortaklık dosyalarımızı inceledim. Karlı bir iş olmuş ikimiz içinde. Fakat ortaklık bir yıl sonunda bitiyor. Kalıcı ortalık daha karlı bir alışveriş olurdu."

"Yani?"

"Yani eğer benimle kağıt üzerinde evlenmeyi kabul edersen şirketin kar etmiş olacak. Yüce Turnerların servetleri artacak. Senden izin almaya gerek duymadım. Bu konuda acemi değilsin.Çünkü sen benzeri bir işi daha önce yapmaya kalkışmıştın. Zena ile?"

Leonardo gülümsedi. Anastasia intikam alıyordu sanki. Tabi karlı bir intikam. Üstelik sarf ettiği sözler doğrultusunda Anastasia dan yükselen kıskançlık kokusunu da alıyordu.

"Zena ile evlenmeyecektim. Sadece formaliteden bir nişandı o."

"Ama Zena daha fazlasını düşünüyordu?"

"Onun düşüncelerinin önüne geçen birini sevmemiş olsaydım söylediklerin gerçekleşebilirdi."

Leonardo dan duyduğu sözlerle birlikte yanakları kızarmaya başladı. Neredeyse bir anda yelkenleri suya indirecekti. Az önce üstü kapalı olarak kendinden bahsetmişti.

Gözlerini yoldan ayırmayan Leonardo'ya baktı sessizce. Ona bu kadar yakınken duyduğu uzaklık anlamsızdı. Fakat gururu biraz daha beklemesi gerektiğini söylüyordu. Tamamen ipleri gevşetemiyordu.

Arka koltuktan konuşulanları sessizce dinleyen Carol aralarında geçen komik konuşmalara şahit oluyordu. Birbirlerini deli gibi sevdikleri halde uzak duruyorlardı. Bunun onlar için ne kadar zor olduğu çıplak gözle fark edilir bi durumdu.

Ve Anastasia nın az önce yaptıklarına inanamıyordu. Bütün dedikoduları ters köşe yapmıştı. Bu durumdan sıyrılmayı bir çırpıda başarmıştı. Hizmetçiliğini Leonardo ya bağlaması dahiyane bir fikirdi. Senelerce düşünse bile böyle bir çıkış noktası bulamazdı.

Üstelik Leonardo ya sunuş şekli görülmeye değerdi. Zena ile kıyaslayıp fikri önüne koyması zekice tasarlanmış anlık bir kurguydu. Çünkü bu kız gazeteciler etrafını sardığında ne diyebileceğibi bilemeden arada kalan kızdı. Şuan kendine gelen özgüveniyle beraber çok kararlı duruyordu.