One day can change everything | ~ Liam Payne

Heeii Peoples, Dit is mijn eerste fan fiction! Dus vertel me alsjeblieft of jullie het leuk vinden of suggesties voor in nieuwe hoofdstukken. Ik wil graag jullie mening horen :).  Als ik goede reacties krijg ga ik door met deze fanfic. Hopelijk vinden jullie het iets.  

 *1

Ik stond voor mijn spiegel, kijkend naar mezelf. Mijn moeder zei altijd “ Wat ben jij toch ook een mooi meisje , ik ben zo blij dat jij Allison mijn dochter bent”. Toen ik dat dacht keek ik naar de foto van mijn moeder en mij. Het is nu 3 jaar geleden dat ze is overleden maar toch voelt het zo kort. Ik mis haar elke dag, haar warme knuffels, haar liefdevolle woorden & haar liefde voor mij. We woonden samen in een huis in Wolverhampton. Wolverhampton is een mooie stad in Engeland. Ik ben daar geboren en opgevoed. Mijn moeder & ik waren 2 handen op een buik. We moesten er niet aan denken om elkaar kwijt te raken.

Maar alles veranderde 3 jaar geleden. Ik moest denken aan de laatste keer dat we elkaar spraken.

*Flashback*

“Goedemorgen lieverd, kom je beneden want ik heb je ontbijt gemaakt” zei mama tegen mij.

“Goodmorning mam, ahhw heel erg bedankt wat ben je toch ook een schat. Hoe kan ik je ooit bedanken voor alles wat je voor me doet?” zei ik met een glimlach.

“Je hebt me al genoeg gegeven door mijn dochter te zijn. Heb je zin in je eerste dag van de 4e klas?”  

“Zin in. Nee. Maar ik ben blij dat dit mijn laatste jaar is op deze rare school.” Zeg ik met een brede glimlach.

“Allison, je gaat je vrienden wel missen. Toch?”

Het duurde even voordat ik antwoord gaf. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn vrienden maar ik zie ze toch volgend jaar weer op het college.

“Natuurlijk ga ik ze missen maar ik ga naar de zelfde school als hun” zei ik tegen het vragende gezicht van mijn moeder.

“Oja, sorry schat dat was ik helemaal vergeten. Ik ben blij dat je je vrienden niet hoeft te missen.”

Ik keek op de klok. Snel ging ik mijn kleding aan doen & een beetje mascara op en liep met mijn moeder mee naar beneden. Het was 8:05 en om 8:15 komt Zayn om me op te halen voor school. Toen ik beneden kwam had mama voor mij brood geroosterd & lekkere wafels met aardbeien en slagroom op tafel gezet. Ik had het bijna op en toen hoorde ik mama zeggen vanuit de garage.

“Lieverd, Zayn is hier!”

Mijn moeder vond het altijd helemaal geweldig als Zayn er was. Ze zei altijd tegen mij “Jullie passen perfect bij elkaar” waarop ik altijd antwoordde "Maaammm , doe normaal wij zijn gewoon goede vrienden & niet meer dan dat."  Zayn kwam binnen met een big smile.

"Allison kom je ik heb een verrassing voor je." 

Ik was verbaast , Zayn met een verrassing voor mij? Hij weet dat ik niet tegen verrassingen kan... nu ben ik nerveus. Wat kan het zijn?

We liepen samen naar buiten. Mijn moeder stond daar met een doos & zayn liep naar haar toe. 

"Wat gebeurt hier?" zei ik met een verwarde blik. Ze lachtte allebei en ik liep maar naar ze toe aangezien ze nog steeds niets zeiden. Ik keek in de doos en begon spontaan te gillen van blijheid! 

"OMG hebben jullie een labrador puppy voor mij gekocht?!"

"We weten allebei hoelang je er al een wilt, Zayn kwam met het idee naar mij dus hebben we samen besloten er een voor je te kopen. Alle spullen hebben we er ook al bij gekocht. Dit is alvast voor je b-day Allison."