PROLOGUE

7 0 0
                                    


Wild's P.O.V

"Ahhhhhhhh" 

" shetttt ang gwapo!"

Ilan lang yan sa mga narinig kong tili ng mga babaeng humahanga sa akin.
I really hate noisy humans.
I want a peaceful life.. hindi ko sila pinansin at tuloy tuloy na dumerecho sa room ko. Biglang may babaeng humarang sa harap ko.

"Hi! I'm Lovely Hope Sanchez.  Oh! Kainin mo yan ha. Wag mo ipamigay"
Inabot nya sakin ag isang supot.

"Ano yan?"  Sinasayang ng  babaeng to ang oras ko.

"Dalandan  ayaw mo?"  Lalo nyang nilapit yung supot sa muka ko .

Hinablot ko yung supot.
"Sino may sabi? Akin na 'to."

"Bakit parang galit pa ata ang hubby ko. Binigyan na nga ei" ang laki pa ng ngiti nya na lalong nagpainis sakin.

"Anong sabi mo? Kapal mo ha. Hinding hindi ako mag kakagusto sa kagaya mo. Ayoko ng maingay. Ayoko ng makulet. Ayoko ng pabebe. In short ayoko sayo . Kaya tabi"

Nakonsensya ako nung nalungkot sya. Pero anong magagawa ko? Ganito nako simula nung mamatay ang parents ko. Ayoko na ng masaya. Kase for sure may kapalit din na lungkot yon.

"Magiging asawa din kita hintay ka lang!"
Sigaw nya sa likod ko. Pero di ko sya pinansin at nagpatukoy sa paglalakad.

  

Magiging Asawa Din Kita Hintay Ka Lang.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon