Lizkook-play boy&nasty girl รักร้ายของนายเพลบอยกับยัยตัวร้าย

friend ship

พาร์ท โรเซ่
ตอนนี้ฉันกำลังฟังลิซ่าบ่นอยู่ค่ะ..แต่ฉันก็ยิ้มนะ ลิซ่าน่ะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลยหละถึงปากร้าย เย็นชา แต่พอยิ้มน่ะคุณจะหลงสเน่ห์เธอทันที ลิซ่าไม่เสแสร้ง เป็นคนตรงไปตรงมาและอาจเจ้าเล่ห์มากผิดกับฉันที่ชอบทำตัวน่ารัก ไม่มีพิษมีภัย ใจอ่อนและอ่อนแอ..ทุกคนคงสงสัยว่าฉันกับลิซ่ามาเป็นเพื่อนกันได้ไงใช่ม่าาาางั้นโรเซ่คนนี้จะเล่าให้ฟังเอง
.
.
กลับไปเมื่อ6ปีก่อน ตอนฉันอายุ13ปี เพิ่งย้ายมาจากออสเตเรียมาอยู่กับปู่ย่าที่นี่เพราะพ่ออยากให้ฉันพูดเกาหลีได้คล่อง
ฉันไม่ได้อยากอวยตัวเองนะแต่ครอบครัวฉันน่ะอยู่ในระดับรวยมาก แถวบ้านเลยมีแต่คฤหาสน์กว้างๆติดกัน พ่อกับแม่พาฉันมาส่งที่เกาหลีใต้ ตอนฉันนั่งรถก็มองดูวิวด้วยความตื่นเต้น..
พอถึงคฤหาสน์ของตระกูลปาร์ค ก็มีทั้งเมดคนขับรถและปู่ย่าที่มาต้อนรับ
ในตอนนั้นฉันขี้อาย ขี้กลัวมาก
พอถึงพ่อแม่ก็มาค้างแค่วันเดียวแล้วก็ต้องกลับ ฉันน่ะร้องไห้แทบเป็นแทบตายแต่ปู่กับย่าก็ปลอบแล้วพาฉันไปสวนสนุก...วันนั้นฉันสนุกมาก...และพอถึงคฤหาสน์ฉันก็ถือลูกโป่งที่ตัวตลกจากสวนสนุกให้มาตลอด
ตอนนั้นภาษาเกาหลีฉันเรียกได้ว่าแย่มากฟังออกนิดนึงเอง
โร:คุณปู่คะ..หนูขอไปเล่นที่สนามหญ้าข้างๆได้มั้ยคะ?
ฉันพูดเป็นภาษาอังกฤษคุณปู่ก็ให้ฉันไปกับเมดคนนึงแต่ตอนนั้นเมดคนนั้นท้องเสียพอมาส่งฉันก็ขอตัวเข้าห้องน้ำ
.
.
ฉันมองไปอีกคฤหาสน์นึง..คฤหาสน์สีขาวสวยมีความหรูหรามากตอนนั้นฉันเองประตูลับที่รั้วด้วยความเป็นฉันเลยลองเปิดมันก็เห็นต้นไม้ซากุระหลายต้นตอนนั้นเองลมก็พัดมาอย่างแรงลูกโป่งที่ฉันถือมันเลยลอยติดบนต้นไม้..
ฉันพยายามจะปีนไปเอาแต่...
โร:โอ้ย!!
ฉันลูบขาตัวเองที่มีแผลถลอก..ฉันน่ะไม่เคยเป็นแผลเลยนะ..น้ำตาฉันก็ไหล
โร:แงง~
.
.
??:เฮ้!เธอเป็นใครน่ะ!!
ฉันมองไปบนต้นไม้และเห็นเด็กผู้ชายผมสีบลอนด์ทองใส่เสื้อฮู๊ตสีขาวกางเกงยีนส์ขาดๆและรองเท้าผ้าใบสีดำอ่า..หล่อมากนะถึงหน้าตาอาจหวานนิดๆก็เถอะ..แต่ทำไมเสียงเขาเหมือนผู้หญิง..คงเสียงยังไม่แตกละมั้ง..คิ้วเข้มๆขมวดเข้าหากัน..ทำให้ฉันหยุดร้องและมัวแต่มองหน้าเขาที่นั่งท่าแมนๆใส่หูฟัง แต่เขาพูดว่าอะไรอะ..ฟังไม่ออก
โร:ลูกโป่ง..
ฉันพูดภาษาอังกฤษทำให้เขาเลิกคิ้ว
??:ฟังภาษาเกาหลีไม่ออกหรอ?
เขาถามเป็นภาษาอังกฤษซึ่งสำเนียงเป๊ะมาก..ฉันพยักหน้าเขามองมาที่ลูกโป่งที่อยู่อีกฝั่งเขาเก็บให้แล้วกระโดดลงมา..เขายื่นลูกโป่งให้..อ่านี่ฉันตกหลุมรักเขาจริงๆนะ
ฉันรับลูกโป่งแล้วเขาก็ยื่นมือให้ฉันลุกขึ้น..พอลุกก็รู้เลยว่าเขาสูงมากมาเทียบกับฉันที่เด็กตัวเล็กอยู่เลย..ตอนนั้นสูงประมาณ150กว่าเซนเองแต่เขาน่ะเกือบ168เซนละมั้ง..
ตาโตที่คมๆจมูกโด่งพอดี..อ่าตอนนั้นฉันหน้าแดงมาก...จนเขาเอาหน้ามาใกล้ๆ
??:Are you sick?
ไม่สบายหรอ
โร:no..i'm fine
ไม่..ฉันสบาย
.
.
เขามองมาแล้วมองดูที่แผลตรงหัวเข่า
??:เดี๋ยวทำแผลให้...
เขาบอกแล้วจูงมือฉัน
โร:โอ้ย!
??:เป็นไร..หรือว่าข้อเท้าพลิก?
โร:ฉันไม่รู้...
ตอนนั้นฉันได้ขี่หลังเขาด้วย...เขาพามาทำแผลที่คฤหาสน์มือเบา...ฉันมองใบหน้านั้น...รักแรกของฉันแต่..
??:เธอชื่ออะไร?
เขาทำแผลเสร็จก็ถามฉันที่นั่งข้างๆเขา
โร:โรเซ่..หรือปาร์ค เเชยองก็ได้
??:อ่อ..อายุหละ
โร:13..เธอหละ
??:ฉัน..ชื่อลิซ่า..หรือลลิษา มโนบาล อายุ13เหมือนกัน
โร:นี่ชื่อเหมือนผู้หญิงเลยนะ..
ลิซ:ก็ฉันเป็นผู้หญิงนี่
ณ ตอนนั้น...สตั้นประมาณ3นาที..รักเเรก...ของฉันคือผู้หญิงงั้นหรอ....
ลิซ:นี่เธอ..เป็นไร??
โร:อะเอ่อ..เธอไม่ใช่ผู้ชายหรอ
ลิซ่าหัวเราะออกมา..นี!จะยิ้มอย่างนั้นทำไมเนี่ย..จะให้ฉันหลงผู้หญิงไม่ได้นะ!!
ลิซ:คนที่พบฉันตอนแรกก็บอกว่าฉันเป็นผู้ชายหมดแหละ..ฉันน่ะเป็นผู้หญิง100%แค่ตัวโตกว่าหน่อย
.....
จากนั้นจากรักแรกก็มาเป็นเพื่อนสนิทฉันแทน..ลิซ่าสอนภาษาเกาหลีให้ฉัน..และดีมากที่เราอยู่รร.เดียวกัน..ลิซ่าน่ะมีทั่งชายหญิงมาชอบ..เเละเป็นนร.ดีเด่นของรร.ด้วย ทั้งด้านการเรียนก็ที่1การกีฬาก็ที่1 ดนตรีก็เล่นเป็น เสียงก็เพราะ..
.
.
เราคบเป็นเพื่อนกันมา1ปีละ
โร:นี่ลิซ..ทำไมเธอเก่งจังนะ
ฉันมองบอร์ดกระดานของรร.ที่มีแต่รางวัลที่ลิซ่าทำให้รร.
ลิซ:ก็ฝึกเอาไง..
ลิซ่าที่มาอยู่หลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เอ่ย
ฉันสูงขึ้น3เซนเองแต่ลิซ่าตอนนี้171เซนแล้ว..สูงมากฉันสูงประมาณคางลิซ่าเองอะ
โร:ฉันอยากเก่งอย่างเธอบ้างจัง..อยากสูงเหมือนเธอด้วย
ลิซ:ก็บอกให้ดื่มนมและออกกำลังกายไง
โร:ก็ไม่ชอบอะ
ลิซ:ยัยชิปมั้งเอ้ย!
??:น้องลิซ่าครับ
ลิซ่ากับฉันหันไปเจอพี่ที่ใส่ชุดม.ปลายของรร.เราที่จริงม.ปลายอยู่อีกฝั่งเลยนะ
ลิซ:มีอะไรคะ?
??:คือ..พี่ชอบน้องอะ..
พี่เขายื่นดอกไม้มาให้อ่า..นี่พี่เขาหล่อมากอะ
ลิซ:พอดีลิซไม่ชอบดอกไม้อะค่ะ..ขอตัวนะคะ
ลิซ่าเดินไปฉันก็รีบวิ่งตาม..ที่ฉันไม่ตกใจเพราะฉันชินแล้วอะ..ลืมบอกไปลิซ่าเปลี่ยนสีผมมาทำสีดำและตอนนี้ไว้ยาวถึงบ่าแล้วนะ
.
.
ฉันเดินตามลิซ่ามาจริงๆตอนนี้ปิดเทอมแล้วเขาแค่มาดูผลสอบ
โร:ลิซ่า!!!
ลิซ:อะไร?
โร:ปิดเทอมนี้..ช่วยทำให้ฉันสูงขึ้นได้มั้ย
ลิซ:เธอแน่ใจ?
โร:อื้ม...
.
.
.
ก็ตั้งแต่นั้นมาลิซ่าซื้อนมมาเป็นรังและบอกต้องกินให้หมดภายใน2อาทิตย์..ทุกเช้ามาวิ่งกับลิซ่า..ตอนบ่ายไปฝึกโยคะ..และตอนเย็นลิซ่าพาฉันไปฟิตเนส..
ฉันลืมบอกไปลิซ่าน่ะเล่นคาราเต้สายดำด้วยนะ...น่ากลัวชะมัด
.
.
2ปีผ่านไปตอนนี้ฉันสูง168เซนแล้ว..
และลิซ่าก็สูง..173เซน..
.
.
ตอนนี้พวกเราอยู่ม.ปลายเเล้วและได้เจอกับรุ่นพี่คนสนิทของลิซ่าคือพี่เจนนี่กับจีซู..ทั้ง2นิสัยต่างกันเหมือนฉันกับลิซ่าแต่ก็สนิทกันพวกเราน่ะตอนนั้นถือได้ว่าเป็นดาวรร.ไม่ได้อวยนะพูดจริงๆเรา3คนได้ไปถ่ายแบบด้วย..เพราะคนรู้จักของพี่เจนนี่เขาเห็นแล้วถูกใจเรา.
.
.
จนพวกพี่เขาต้องขึ้นมหาลัยเลยไม่ค่อยได้เจอกัน
.
.
.
กลับมาณ ปัจจุบัน
ลิซ:ยัยชิปมั้ง!!!
ลิซ่าตะโกนใส่หูชั้น
โร:อะไร..
ลิซ:เหม่ออะไรเนี่ย!?!เขาเรียกไปรับน้องแล้ว
โร:อ่อ..ก็ไปสิ!!

.
.
✂✂✂✂✂
รักแรกของของน้องแชงคือลิซอปป้านะ😆