My Bangtan Story💘//Kpop Fanfiction//

Κεφαλαιο 27

Πατάει την σκανδάλη.

L:Ρε Βενιτα γαμωτο!!!
Με παίρνει από το χέρι και τρέχουμε.Η τροχιά της σφαίρας καταλήγει στο χέρι του L.Βγαζει μια δυνατή κραυγή πόνου αλλά δεν σταματάμε να τρέχουμε.
Καταλήγουμε στην πίσω πλευρά του δικού που σπιτιού μου.Μπαινουμε μέσα από την πίσω πόρτα μου.

Πάμε στο καθιστικό.Ο πατέρας μου ήταν εκεί.Δεν με είχε καταλάβει ακόμα.Σπρωχνω στο δωμάτιο μου τον L και Δόξα τον Θεό ο μπαμπάς κου δεν το κατάλαβε.Ο μπαμπάς μου εχει θέμα με τα αγόρια.Ειδικα όταν είναι κοντά μου.Γιατι δεν θέλει να πληγωθώ.Και μάλλον το δείχνει με λάθος τρόπο.

Μπαμπάς:Βενιτα;Τι κάνεις εδώ εσυ?

-ει-Δε-Δεν είχαμε σχολείο σήμερα!

Μπαμπάς:Μπα πως κι έτσι;

-Δεν ξέρω.Μας είπε να φύγουμε.

Μπαμπάς:Μα..

-Δεν μου λες εσύ γιατί είσαι εδώ;
Τον κοιτάω με ανακριτικό ύφος και τον πλησιάζω.Γουρλωνει τα μάτια του.

Μπαμπάς:Μην το πεις σε κανεναν..Κοπάνα.

-Ιιιιιι ντροπής πράγματα!

μπαμπάς:Ενώ εσύ;

-Μην το πεις στην μαμα σε παρακαλωωω.

Μπαμπάς: Τελευταία φορά όμως.

-Αχ το καλό μπαμπά που έχω εγώ!
Τον αγκάλιαζω.

Μπαμπας:Έχεις έχεις.
Λέει και γελάμε.

Μπαμπάς:Άντε φευγω εγώ.Να προσέχεις.

-Κα εσύ μπαμπά.Τα λέμεεεεεε

Φεύγει και τρέχω στο δωμάτιο.Βλεπω τον L στο κρεβατι μου.Και..ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ!;!;

-Αννα!;!Τι κάνεις εσύ εδώ;;;

Άννα:Πονούσε οι κοιλιά μου και με έφερε ο μπαμπάς.

-Γαμωτο όλα σήμερα πρέπει να γινονται;;

Άννα:Ποιος είναι αυτος;
Δείχνει τον L με το δάχτυλο της.

-Να μην σε νοιάζει και δρόμο τωρα.

Άννα:Το αγόρι σου;

Ο L με κοιτάει με γουρλωμενα τα ματια αλλά δεν δίνω σημασία.

-Φιλος μου σκέτο κόφτω και φυγε.

Άννα:Οχι.

-Αννα!

Η Άννα με γράφει κανονικότατα και παίρνω από το χέρι τον L.

L's POV:
Η Βενιτα σταματησε να τρέχει.Με είχε πιάσει κρύος ιδρώτας μόλις τους ειδα.Τα παιδιά αυτά με ασκούν βία εδώ και πολύ καιρό.Και έτσι προσπαθώ να απομακρυνθω από αυτούς.
Ένας από αυτούς βγάζει ένα πιστόλι.Γτφ!