Hiç beklemediğin bir zamanda başına öyle bir şey gelir ki sen sadece ağlamak ile yetinirsin....
İzmir'de gayet mutluyduk.Bir gün babam iş gezisine gitti.Ve bir daha dönemedi.Bu yüzden taşınmak zorunda kaldık.İstanbul'a.Hiç bilmediğim bir şehir.Beni en çok üzen sevgilim Çınar'dan ayrı kalmak.Çınar ile 2 senedir birlikteyiz.O benim sevgiliden çok en yakın arkadaşım.Ona gideceğimi söylemeliyim.....Koşarak Çınar'ın yanına gittim ağlamaya başladım.
Çınar: Ne oldu Tuğçe neden ağlıyorsun?
Tuğçe: Ben gidiyorum Çınar diyerek sarıldım ona sonra ağladığını duydum bu beni daha çok üzdü.Başımı tuttu ve kaldırdı
Çınar:Ağlama artık lütfen ne kadar uzakta olursan ol bana kalbim kadar yakın olacaksın.
Son bir kez doyasıya sarıldım Çınar'a ve kalktım.Koşarak eve gittim.Eve gittiğimde eşyaların yarısı yüklenmişti.Babamın o çok sevdiğim t-shir'ünü aldım ve kokladım.Hala o kokuyordu onada sarıldım.Babamı çok özleyeceğim.
PEKİ YA BEN HİÇ BİLMEDİĞİM BİR ŞEHİRDE ÇINAR'SIZ NE YAPACAKTIM? BABAM OLMADAN NASIL MUTLU OLACAKTIM?
