Perfect Reality

Prelude

"Saldana, come with me," sabi sa akin ni Miss Bren at nagsimulang maglakad.

Agad akong sumunod sa kanya. Pumasok kami sa office niya at nagulat ako nang makita kong nakaupo doon si Lyre. What is he doing here?

Ngumisi siya sa akin pero hindi ko siya pinansin at umupo.

"Saldana, can you do me a favor?" tanong sa akin ni Miss Bren.

"Of course, Miss. What is it?"

"I want you to help Fierro with his studies." seryoso niyang sabi.

Nanlaki ang mga mata ko. "Miss, why me–"

"Ikaw lang ang maaasahan ko dito bukod kay Flores. You know well that he's busy regarding the Student Council."

Napatingin ako ng masama kay Lyre pero nagkibit-balikat siya at sumipol. Humarap ako kay Miss Bren.

"Miss, this is unfair! He is not my responsibi–"

Matalim niya akong tinignan. "Are you shouting at me?"

Agad akong umayos ng upo. "N-no Miss. I'm sorry," mahina kong sabi.

"Alright," sabi niya. "I know you can do this, Saldana."

I just nodded as I sighed in defeat.

"You may now leave."

Sabay kaming tumayo ni Lyre at lumabas.

Aalis na sana ako nang bigla siyang sumipol.

Hinarap ko siya. "You really know how to intimidate me, huh?" I gritted my teeth.

Inosente niya akong tinignan. "Wala naman akong ginagawa, ah?" patay-malisya niyang sabi.

"You probably told Miss Bren about this!" I hissed. Tumawa siya.

"Hindi ah," tanggi niya.

I glared at him pero ngumisi lang siya.

"I really, really, really hate you, Lyrent," nagpi-pigil inis kong sabi.

Lumapit siya sa akin kaya napatingala ako. "Likewise, shortcake," sabi niya at sinundot ang tungki ng ilong ko. Nanlaki ang mga mata ko.

No one dares to touch me! And how dare him call me shortcake?!

Kinindatan niya ako at tumakbo papalayo.

Napasigaw ako sa inis.

No one dares to intimidate a Turinne Saldana. Ugh, I loathe him to death!