Bugün...
O gün değil mi?Haykırışlarının duyulmadığı yalnız kaldığın gün...
Kimini yakan ,nefesimi kesen o gün...
Düşündükçe anlayamadığım,aklımın ermediği...
Kalbimin kabullenemediği gün ...
Gittin...
Acılar içinde gittin . Belki de sadece yaşama tutunmaya çalıştığın gün...
Düşündün mü bilmiyorum!
Gittin...
Bırakıp gittin...
Bazılarının vicdanlarıyla baş başa kaldığı gün ...
Vicdanlarını rahatlatmak için konuşan dillerin günü...
AMA GİTTİ...
Aslında var ama gitti .
Yaşıyor ama bizim onu görmediğimiz gün ...
Ateşin düştüğü gün...
Yaranın açıldığı ve asla kabuk bağlasa bile kanayacak olan yaranın günü...
Bugün ...
O gün .Hayatı çırpınmaktan yorulup bıraktığı gün .
Bugünü çok severdim . O gün gelene kadar .
Nefes almayı bıraktığı gün...
Beni kanatsız bıraktığı gün...
Bilmiyorum...
Yanımdasın aslında .
Bugün herşeyin durduğu tek senin çırpınmanın ve haykırışlarının durmadığı gün.
Ve sonra sende durdun bugün...
Çırpındın çünkü;
Tutunmak istedin bugün ...
Canın yandı bugün...
Korktun çok korktun bugün ...
Yanında değildim bugün...
Duymadım , duyamadım sesini bugün....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Baharını Sonsuzlukta yaşayan melekler.!
Chick-LitHep kazanan sen oldun .Bile bile kaybettim .Nasıl kiyardim sana .Sana yalan gelse de ölesiye sevildin.......