Her Zaman kaybettim. Ama Artık öyle degil ..
Eskiden Bir ailem vardi. Saatlerce dertleşebileceğim Bir ablam, onun Hafta Küçük hediyelerle Gelen Bir babam, onun isimi Yapan Bir annem Vardi. Ama simdi geriye sadece ben annem Kaldık ettik. Babam 3 yil once nedensizce BIZI Terk etmişti. Düşünebiliyor Musunuz? BIZI nedensizce Terk etti. Aylarca ONU bekledim, BELKI Bir Umut gelir dedim. Ama Olmadı. 'Asla Yapmaz.' dediğim kisi beni, BIZI Bir çırpıda unutarak gitti. Ablamı imkb Bir sıkışıklık kazasında kaybettik. O da beni met lanet dünyada bırakıp gitmişti. Annem imkb yasadigi Bu Kadar üzüntüye karsı dimdik duruyordu. Ama Gözleri bunun aksini söylüyordu. Ne Zaman gözlerinin icine baksam yorgunluğu, mutsuzluğu, umutsuzluğu görebiliyordum. Bu Büyük Şehirde Yaşamak zorduAnneme Bir kasabada yaşamamızı Teklif ettim AMA bunu Kabil etmedi. Burda işi Vardi. Severek yaptıgı Bir İşi Vardi. Onun Içinde zordu. Eger burdan gidersek Iş BULMAK, Yeni Bir çevreye alışmak Zor Olacaktı. Ama met Şehirde kaldıkca da KÖTÜ anılar üstümüze Gelmeye başlıyacaktı. Bu beni, annemi DAHA fazla yoracaktı ...
