One day can change everything | ~ Liam Payne

*2

Hii everyone. Ik vind het te leuk om door te schrijven dus ik ga deze fanfic afmaken hopelijk. Ik hoop dat hij veel gelezen word. BTW ik heb geen vaste publiceer dagen, het is net wanneer ik tijd heb.  xx

*2

"Ohh shit mijn eerste dag hier en ik doe nu al iemand pijn." hoorde ik een jongensstem zeggen. "Kijk toch uit!" zei ik boos. Ik werd omhoog geholpen en ik had alleen een beetje pijn aan mijn arm. "Sorry het spijt me heel erg , het was niet de bedoeling."  Ik keek omhoog en zag zijn prachtige heldere bruine ogen. Ik verdronk er gewoon in.  Wie was deze jongen? 

"Gaat het?" "Ja, het gaat alleen een beetje last van mijn arm." Ik kon gewoon niet boos tegen hem doen, zijn ogen waren betoverend. Hij gaf me een hand "Ik ben Liam trouwens" en hij krapte achter zijn oor. "Ik ben Allison". "Aangenaam kennis te maken Allison" zei hij met een big smile. 

De tweede bel ging. "Sorry ik moet naar de klas" zei ik maar eigenlijk wou ik helemaal niet weglopen bij die mooie ogen. "Allison wacht! Weet jij waar lokaal 15 is?" "Oohh heb jij ook wiskunde? Ik heb daar ook les, loop maar met mij mee." Om een of andere reden was ik heel blij dat hij met mij mee ging. Ik voelde me anders... anders dan normaal. 

We kwamen binnen in de klas en meneer Roberts stond met de rug naar de klas toe dus gingen we snel zitten. We dachten hem te slim af te zijn maar helaas hij had het in de gaten. Het was altijd net alsof hij ogen over zijn hele lichaam had. Hij was gewoon een havik hij kon je van een paar km afstand aan zien komen. 

"Waarom zijn jullie zo laat mevrouw Carter?"  "Uhhmm.. nou dat is.." voordat ik iets kon zeggen onderbrak Liam me. "Sorry meneer het was mijn schuld" "Okee vooruit omdat je nieuw bent maak ik een uitzondering meneer Payne maar laat dit niet nog een keer voorkomen".  Liam was achter mij gaan zitten omdat ik tot nu toe de enige was waarmee hij gepraat had. Oh fuck, mijn gum viel op de grond en rolde helemaal naar de andere kant van de klas. Ik stond op en pakte mijn gum op toen ik terug kwam en weer aan mijn tafel ging zitten lag er een briefje op mijn tafel. Ik maakte het open en er stond op. 

Allison, 

Bedankt voor vanochtend & sorry nog voor het ongelukje. 

Hopelijk heb je niet zo veel pijn.

- Liam

Ik keek naar hem en probeerde mijn schattigste glimlach te geven en gelukkig lachte hij terug. De dag leek vandaag zo traag te gaan. Les na les leken de minuten uren te duren. 

******************

De bel ging , ik mocht eindelijk Molly weer ophalen! Mevrouw Ashton zag me al aankomen dus ze had Molly al naar binnen gedaan. In de zaal kwam ze rennend naar me toe en likte me helemaal onder. Ik zag dat ze het leuk had gehad, alle hondjes waren inmiddels binnen. Opeens zag ik er een nieuwe hond tussen lopen. "Heeft u een nieuwe oppas hond mevrouw?" "Allison je weet dat je geen u meer hoeft te zeggen , je bent hier nu al zo lang" en we schoten allebei in de lach. "Jaa ik weet het ik zal er aan denken hahhah". "En ja, dat is een nieuw hondje. Zijn naam is Felix, hij is van een nieuwe leerling. uuhhm ik zal heel even kijken in mijn boek hoe hij heet." Ohh een nieuwe leerling dacht ik. Hij zal toch niet van.... nee vast niet. Ik ging Molly aan de riem vastmaken en zat met mijn rug naar de deur. Precies op dat moment hoorde ik een stem zeggen "Hallo mevrouw, ik kom Felix ophalen" ik herkende die stem nog maar al tegoed van vanochtend. "Allison dit is het baasje van Felix." Ik draaide me om. "Je blijft me ook overal volgen he" en begon te lachen. "Heb jij ook een hond?" Liam begon haar te aaien en vroeg aan me hoe ze heette, "Dit is Molly, ze vind je aardig normaal houd ze niet zo van jongens. Alleen van mijn beste vriend Zayn." Nu ik aan Zayn dacht "Ohh shit , sorry maar ik moet gaan Zayn zou me naar huis brengen. Fijne dag verder!" En ik rende weg zonder nog een keer om te kijken. 

********************

Zayn zat al in de auto op mij te wachten en ik stapte in. "Sorry , sorry er was een nieuwe jongen.." Zayn stopte mij in het midden van de zin "Wat? Een nieuwe jongen... oeehh" "Nee zayn niet gelijk zo gaan denken."  Ik weet hoe hij is, hij wil mij zo graag aan een vriendje helpen terwijl ik dat makkelijk zelf kan. Okee, ik heb nog nooit echt een vriendje gehad maar alsnog dit kan ik echt wel zelf. De hele weg was Zayn mij aan het plagen met Liam. Heb je al veel oogcontact gehad.. en allemaal van zulke vragen want hij wou me graag advies geven. Maar ik wil zijn advies niet. Toen ik thuis was heb ik nog maar even huiswerk gemaakt en ben ik vroeg naar bed gegaan want ik was gewoon dood op van school vandaag. Eerlijk gezegt had ik ook nog wel last van mijn arm dus eerst nog maar wat pijnstillers in nemen.  Daarna viel ik in slaap. 

's Ochtends had ik geen les dus besloot ik even te gaan hardlopen met Molly. We waren lekker door het park aan het rennen tot dat ik bij zo'n honden uit laat plaats kwam. Daar kon ze even haar behoeften doen & daarna zijn we weer verder gegaan.  Eventjes later zie ik een hondje aankomen rennen en hij komt mijn kant op. Huh? Het is Felix. Wat doet hij nou hier? En Liam is nergens te bekennen ik ben nog even rond gaan lopen maar waarschijnlijk is hij hier niet dus ik heb Felix maar mee genomen naar huis.  Eenmaal thuis heb ik Felix wat brokken & water gegeven. Veel at hij niet want hij vond het veel leuker om met Molly te spelen. Zayn heb ik maar even gesmst of hij wist of iemand Liam's nummer had. Snel daarna kreeg ik een berichtje terug met zijn nummer en er stond bij : Ga je hem toch maar op een date vragen? ;) waarop ik antwoordde : Nee ik heb zijn hond gevonden in het park. Zayn : Ow is alles goed met de hond? Ik : Jaa gaat helemaal goed, ze zijn nu leuk aan het spelen :). 

Ik ging Liam sms'en : Ik heb Felix gevonden in het park. Moet ik hem komen brengen of kom je hem op halen? :)

-Allison

Het duurde even voordat ik een sms terug kreeg maar hij was heel opgelucht & kwam Felix ophalen daar was ik best blij mee. Ik smste hem mijn straatnaam & huisnummer.

*half uur later*

De bel ging en ik deed open. "Hee wat fijn dat je Felix mee hebt genomen. Ik was zo bezorgt."  hij liep door en zag dat Molly en Felix samen heel lief op de bank lagen. " Wil je wat te drinken?" zei ik terwijl ik al naar de keuken liep. "ja graag wat cola. Ze mogen elkaar wel of niet." hij ging bij ze zitten en met ze knuffelen. "Ja daar lijkt het wel op" riep ik uit de keuken. Ik liep naar de kamer met 2 glazen cola. "hier, alsjeblieft." zei ik en hij keek me aan en weer verdronk ik bijna in zijn ogen. waarom moet hij zo knap zijn & zo goed met dieren. Niet dat ik het erg vind... We hadden veel gelachen en ook nog even met de honden gespeeld en geknuffeld. "Ik denk dat ik er maar weer is vandoor ga ik moet nog even wat voorbereiden voor vanmiddag.Heel erg bedankt voor alles". Hij keek me diep in mijn ogen aan....

Hopelijk schrijf ik een beetje goed. Deze was iets korter dan het vorige hoofdstuk maar net zo leuk om te schrijven. xx Dian