YENİ HAYAT

Adım Emma. Emma Duncan.16 yaşındayım. Annem, babam ve küçük erkek kardeşimle yaşıyorum. Texas'ta bir apartman dairesinde yaşıyoruz.Babam ve annemin tek istekleri Bahçeli güzel bir evlerinin olması.Ben ise bunları hiç takmıyordum.

Annem büyüdükçe asileştiğimi söyleyip duruyor.Babamda aynı şekilde. Küçük kardeşime kötü örnek oluyormuşum. İşte hayatımın bir kısmı bu.Evet Sıkıcıyım biliyorum.Ama okul hayatım böyle deyil....

Annem ve babam bir gün karavanımıza atlayıp "Hadi gelin sizi bir yere götürmemiz gerekiyor" demişti. Kötü şeylerin olacağını hisseder gibiydim sanki...

Ve gelmiştik.Ne yazık ki annemlerin sürprizleri "Yeni Bir Ev" imiş..Karavandan indiğim andan beri şaşkındım.Bu çok büyük bir evdi..Ama oraya alışmıştım bir kere daha taşınmak istemiyordum.Babama bunu dile getirdim ama her zaman ki gibi "İnan bana orası senin için çok iyi olacak tatlım" demişti..Ama öyle gözükmüyordu...

Evin içini geziyordum.Pencereden baktığımda 3 tane gayet çekici çocuk karşıda basketbol oynuyordu.Ve Aklımdan burasının hiçte fena olmadığını geçirdim..

Aşağı indim ve çaktırmadan onları izledim.Ah tanrım ! gerçekten çok çekiciydiler. Ama içlerinden bir tanesi vardı ki, güneşten bronzlaşmış teni, kumral saçları, o kasları...aklımı başımdan almıştı diyebilirim...

Onları izlerken topları birden bizim bahçeye uçup ayaklarıma gelmişti, yakışıklı çocukta beraberinde. Topu aldım ve çocuk yanıma geldi:

-Aa şey ben Özür dilerim top buraya geldiği için..

+Hiç sorun diyil (yüzümde şapsal bir gülümseme)

-Bu arada adım David..(yüzünde hoş bir gülümseme)

+Bende Emma..Tanıştığıma memnun oldum..(David'in arkadaşları onu çağırır) Heralde gitmen gerekiyor seni çağırıyorlar...

-Şey sanırım evet..Ama bir daha görüşelim Emma..

Diyerek gitti...Tanrım ! Ah evet ! Ben David'den hoşlanıyordum...Onunla konuşurken dilim tutuluyordu..Gerçekten nazik ve hoş bir çocuktu..

Ertesi gun babam yakın bir okula kaydımı yaptırmıştı..Evet arkadaşlarımı ozleyecektim.Ama burayada alışabileceğimi umuyordum...

Eve geldiğim an Angela'yı aradım. O benim en yakın arkadaşımdı..Ona herşeyi anlattım. Verdiği tepki ilginçti. Doğrusu üzüldümü, sevindimi anlamadım..Hemen yanına geliyorum diyerek telefonu kapattı...