Songül şaşkınlıkla ve öfkeyle Güney'in yanındaki Ceren'e bakıyordu.
Songül:"Güney..."
Güney:"Aşkım mutfağa gelir misin bi?"
Güney ve Songül mutfağa giderken Ceren Eylül'ün yanına oturmuştu.
Ceren:"Merhaba Ceren ben."
Hande ve Eylül kim olduğunu anladığı için Ceren'e ters bir bakış attılar.
Meral:"Memnun olduk da kimsin sen? Bildiğim kadarıyla Güney'in böyle bir arkadaşı yok. Songül'ün arkadaşı mısın?"
Ceren:"Yok... üst katta oturuyorum ben."
Serkan:"Songül'ün yerine gelen kızsın sen."
Eylül Serkan'a ters bir bakış atıp Ceren'e döndü. "Buraya çok yerleşme bence. Songül Türkiye'ye döndü çünkü."
Hande:"Ve sevgilisinin yanından ayrılmak istemiyor."
Ceren yapmacık bir gülümsemeyle "Belli oluyor. :)" dedi.
Songül ve Güney mutfağa girer girmez Songül "Ne işi var bu kızın burda?!" dedi.
Güney:"Aşkım evde tek kalmış korkmuş. Misafir olduğunu söylediğim halde geldi."
Songül:"Tabi o seninle başbaşa kalmayı tercih ederdi."
Güney:"Tamam sakin ol aşkım. Çok kalmaz zaten."
Songül:"Korkma bahanesiyle burda kalmazsa iyi!"
Güney:"Yok artık Songül."
Songül:"Bana bak Güney kızla asla muhattap olmayacaksın duydun mu?"
Güney:"Tamam hadi içeri geçelim artık ayıp oldu bizimkilere."
Songül ve Güney salona girdiğinde ortamda bir sessizlik vardı.
Songül umursamaz görünmeye çalışıyordu. "Eylül'cüm çay içer misin bir daha?"
Eylül:"Sağol almayım Songül."
Songül:"Cenk sana kek getireyim mi? :)"
Güney:"Getir getir yer o. :)"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET (SonGün)
Fanfictionİki çocukluk arkadaşı yıllar sonra birbirine komşu olursa ve kız adama emanetse neler olur?