O sabah bir gök gürültüsü ile uyanmıştım.yağmur yağıyordu çok normeldi mevsimlerden sonbahardı .Saat 06: 00 gösteriyordu odamı loş bir karanlık sarmıştı bu oda bu loşluguyla uykumu tekrar tekrar getiriyordu. Yatağıma uzandım gözlerimi tavana dikmiş öyle bakıyordum.sessizdi ev herzaman olduğu gibi annem çalışan bir kanındı ve yoğundu hep ablam zaten eve pek uğramaz , bende odamdan pek çıkmam okul , ev hesabı
Babam ben küçükken ölmüş hayal meyal hatırlarım kendisini ama annem ve ablam bunu pek umursamıyorlar ben hep yanlızım. Bizim ev hep sessizdir gürültüyü sevmeyiz biz yemek yada kahvaltı olmaz dolapta ne bulursanız yiyin der annem ablamda zaten o parti senin bu parti benim geziyor parası ne zaman biterse o zaman evin yolunu buluyor okulu bitti ve annesi gibi zengin bir iş kadını kendisi ,ben daha okuyorum sakin ve sıkıcıyımdır. Okula giderim ders dinlerim ve hiç arkadaşım yok , hiç bir zamanda olmadı. Bu 12.okulum annem sürekli ofisini değişiyor bende bu yüzden okulumu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#MUTSUZLAR VE MUTLULUKLAR #
Romancecok mutsuzum , keşke dertlerimi dökecek bir arkadaşım ve ağladığımda ağrımayacak bir başım olsa diye düşünürken birden bir çocuk geldi ve şemsiyesini bana tuttu.Bana biraz sokuldu gülümseyerek -slm -merhaba dedim bende -neden burda yağmurun altında...