The Nerd Boy Becomes the Princess's Boyfriend✔

Chapter37: I'm with Him

                CLERK JOHN POV
I was just staring the green field. The wind touches her hair that made it to swayed. Hinahawi ko rin yung buhok niya na natatakpan ang mga mukha niya. My heart beat so fast whenever I'm with her. It's seem like I already found the missing pieces of my heart. Hindi talaga siya nabibigo sa pag-gulo ng araw ko at ang pagka-maingay at palangiti niya ay parang isang sining na kahit sino ay walang makakapantay. Ang nararamdaman ko para sa kanya ay di masukat at di mapapantayan na kahit sino.

But I hope he would accept the real me. The powerful person, the prince of the first palace which I am consider to rule and to guide the other palace.

The day that my mom mention about the marriage they talking about, at first I really don't care. My intuition work within me so I ask about the girl and I have found out that she's the girl that I'm going to marry. Mapaglaro talaga ang tadhana, pero ang nakakatawa lang ay ayaw niya sa mapapangasaw niya kay John pero si John at ako ay iisa lang.

"Hmm, I know you will like Prince John, Andrea..as what you said no matter what I am your heart would still choose, your heart would still beat for me, cause the Prince of the First Palace is me"

Naramdaman ko na gumalaw siya. She rubbed her eyes and tilt her head to me and give me a smile that really skip my heart a bit. I fell in love with her. Everything about this girl.

"Clerk?"

"Hmm?"

"I'm hehe-- I'm hungry"she said

"Kaya pala gumising ka na"

"Oo, hehe. What time is it?"siya

"It's 2:05"ako

"Gosh! Kaya pala nag-rereklamo na alaga ko sa tiyan."siya

"See? Ang ingay niya talaga. Haays"

"Pupunta ka ba mamaya sa party? Para sa atin yun. Hahaha"siya

"Maybe"ako

"Naku! May gathering pala sa palasyo!"sabi niya habang napatakip bigla sa bibig niya.

"Yeah. Nabalitaan ko 12 daw yun. Lunch together."ako

"Oh no! Pwede mamatay.? Di ako papayag mamaya kasi tumakas lang ako. Patay ako sa Hari. Huhu. Clerk tulungan mo ko"sabi niya at umaakting pa na iiyak sabay hawak sa balikat ko at niyuyugyog ako.

"Ang utak ko! Tss!"

"Whatever.*sigh*"ako

"Grabe ka! Kainis ka ha! Ha! Ha!"gigil niyang sabi sabay palo sa braso ko.

"What the!! Eeh! Ouch!  Stop that!"inis kong sabi at tumigil na siya.

"Uuwi nalang ako. Baka hinahanap nako nito. Okay lang kung di mo ko tulungan."siya at nagsimula na siyang maglakad.

"Oookay..di ko alam ang gagawin"

"Andrea! Yah! Andrea come back here!"sigaw ko. Sumakit lalamunan ko run ah.

"Shattap!!"sigaw niya. Hinayaan ko nalang siya at nagpa-iwan nalang ako rito. Anong magagawa ko eh mainit ang ulo. Kasalanan ko ba na tumakas siya. Kung nagpa-alam kaya siya! Tss!
-----------------------------------------------------------
                    ANDREA POV
Inhale..Exhale..Inhale..

"Gosh! Bilis ng tibok ng puso ko. Kumain pa ko sa labas bago umuwi rito. Patay ako nito ngayon. Gusto ko pa naman sana pumunta don sa party."

Nasa harapan ako ng pinto sa throne room. I am hesitate to knock the door. Atras-abante ang ginagawa ko at napakagat narin ako sa kuko ko. Haays

"Okay this is it.! Fighting!"