"Ano ba ang problema mo Olivia at bakit basta't basta ka lang umalis kanina ha? Was there something wrong with what I said or did?"
Kung alam mo lang Jake, kung alam mo lang kung gaano akong napapagod na sa mga nangyayari natin at sa cycle ng relasyon natin.
"I'm so tired with this whole thing." I waved my hand to the both of us.
"What thing?"
"You can't be that numb aren't you?"
"What the f*ck do you mean Olivia?!"
"I MEANT US JAKE! OUR FREAKING MARRIAGE!"
"Well what do you want?!"
I wasn't able to respond. Ang pagmamahal mo Jake, iyon ang gusto ko.
"WHY ARE YOU SO SILENT NOW, HUH?!"
"I DON'T KNOW!"
"You don't know?! That's bullsh*t!"
"Kailan pa ba ako maghihintay Jake?"
"Maghintay sa ano?"
"Na ibigin mo ako ulit."
"HAHAHA! You're joking right?!"
Ang sakit. Tinawanan lang niya ang sinabi ko, sarcastic ang pagtawa niya. Parang galit na galit pa din sya sa ginawa ko noon. Hanggang kailan ako maghihintay sa kanyang pagmamahal?
"No, I'm not." Agad akong pumunta sa kanya and I hugged him from his back.
"Stop this Olivia."
"Let's make it work Jake. We still have a chance to repair our marriage. Please, huhuh."
Lumuluha na ako ng sobrang sobra. Nilunok ko ang pride ko para sa pagmamahal ko sa kanya. Niyayakap ko pa rin siya kahit sinasaktan niya ako ng pabalik-balik.
"Stop this. Wala na akong nararamdaman para sa iyo, Olivia. YOU ARE ONLY MY WIFE!" Wala ka nga bang nararamdaman talaga Jake? Ano ba tong iniisip ko.
Jake removed my hands and held my shoulders tightly and looked at me straight in the eyes. All I can see was anger and pain. I'm sorry Jake, I know I shouldn't have done it but I had to do it.
"Jake, please!" And then I heard a loud slap, in my left cheek. Umiiyak na ako hindi dahil sa hapdi kundi dahil sa sakit na iniinda ko para kay Jake. Napahawak ako sa aking mukha kung saan niya ako sinampal. Humarap ako sa kanya, at nakita ko ang pagsisi.
"I'm sorry Olivia."
I heard a loud bang and I knew that he left me. All alone in our room. Crying this pain away is the only option that I have, martyr kasi ako eh. Hay, hanggang saan kaya ako aabutin nito. I went to the bathroom and saw my face, grabe meron pang pasa ang mukha ko. Sobrang pula nito at markang marka pa ang kamay ni Jake. Hindi ko inaasahan na mabigat pala ang kamay ni Jake. I should take a shower nalang para makatulog ako kahit hindi ko ito malilimutan. After kong mag shower and did all my nightly routine natulog na ako. I checked the clock and it is already 8:45 p.m. And I
BINABASA MO ANG
The Husband's Slaved Wife
RomanceHighest Ranking: #3 in Company PROLOGUE Masakit umibig, pero mas masakit kapag sinsaktan ka ng iyong minamahal. Mahirap huminga. Mahirap magmahal. Mahal ang kalayaan. At mas matingkad pa sa isang diyamante ang tumakas at magwala sa sarili. Ako ay na...
