My famous Marauders story

✖5✖

Sirius pov
Nadat ik Olivia's verhaal heb gehoord. Schud ik een beetje mijn hoofd. Zij is de woestijnvos. Ik weet het zeker.

Ik wordt uit mijn gedachtes gehaald door Remus die zegt: 'Ik had buikpijn.'

Even is hét stil.  Dan zegt Olivia: 'je liegt!' 'Ja, een jij óók!' Kets ik terug. 'Vertrouwen jullie me niet?' 'En jij ons niet!' Geef ik als weerwoord. Ze laat een soort pufje ontsnappen van verontwaardiging en dan draait ze zich om en loopt met grote passen weg.

Madame Pompfrey komt gauw haar kantoortje uit en roept haar na. 'Je kan nog niet weg! Je bent nog te zwak!' Bij de deur blijft ze staan en draait zich met een ruk om. 'I don't fucking care! Ciao!' Ketst ze boos terug. Dan zwaait ze haar haar naar achteren en loopt ze met stijl weg.

God wat is ze mooi!

Hou je mond! Dat is niet Waar! Nou eigenlijk wel, maar ik bedoel het niet zo.

HA je bent uitgelult!

Ugh.

'Wat was Dat?' Vraagt James terwijl hij verbaasd naar de deur kijkt. 'Weet je nog dat ik vertelde over dat woestijnvosje?' Ze knikken alle twee. 'Nou ik denk dat zij dat is!' Ga ik verder. Remus hapt naar adem. 'Dan heb ik haar al die pijn  bezorgd.' Zegt hij geschrokken. 'Het is niet erg, jij kom er niks aan doen, Moony!' Zeggen James en ik in koor. 'Maar-' 'Nee!' Zeggen we weer tegelijk.

Na 10 minuten lopen James en ik weer weg van de ziekenzaal. Waar Peter is, geen idee! Waar Olivia is? Dat weet ik ook niet... of toch wel.

Ik hoor een jongensstem en James en ik verstoppen ons gauw. 'Olivia, please! Jij voelde het toch óók!' 'Thom, ik heb je vanaf het begin gezegd: "denk er niks van het is alleen dit en dan is het klaar!" Ik kan er niks aan doen dat jij gevoelens krijgt van mijn fantastische zoenkunsten.' Kaatst ze terug.

Wat?! Heeft hij haar gezoend?!

'Waarom wilde je überhaupt afleiding? Vanwege Black?!' Even is het stil. Dan zegt de jongen, 'Ik wist het!' 'Het gaat je niks aan waarom ik afleiding nodig had. Je leek me wel zo'n jongen die de regels kent.'

'Jeetje Padfoot, ze is de vrouwelijke jou!' Fluistert James met een grijns. 'Het meest gewilde meisje op Zweinstein. En ze maakt er gebruik van ook!' Gaat hij door.

Dan horen we een bonk. 'Auw Thom, je doet me pijn.' Horen we. 'Ik laat me niet zo gebruiken!' Zegt de jongen, die Thom heet boos. 'Jezus! Ik had gewoon iemand van Hufflepuff moeten kiezen! Niet een Slytherin!' Ik kijk een beetje om het hoekje en zie dat ze haar stok getrokken heeft en hij ook.

Maar voordat hij iets kan doen zegt Olivia: 'Oblivate!' De jongens ogen worden even wazig, en dan valt hij flauw op de grond.

'Liv?' Vraag ik zachtjes als ik zie dat ze op de grond zakt. 'Siri' mompelt ze. 'Jullie hebben het gehoord hè?' Vraagt ze terwijl ze me aankijkt. Ik knik voorzichtig, net als James.

'Zeg het maar!' 'Wat zeggen?' Vraag ik. 'Dat ik een af en toe een slet ben!' 'Nee joh, je bent gewoon de vrouwelijke Sirius.' Zegt James lachend.

Even kijkt Olivia me aan. Direct verharde haar ogen. 'Oh' zegt ze iets te laat lachend. Nou ja, dat probeert ze.

Olivia pov
'Je bent net de vrouwelijke Sirius!' Zegt James lachend.

Krak. Dat! Dat was mijn hart. Ik weet niet waarom, maar door die woorden breekt het. Ik bedoel, Sirius is gewoon een vriend. Hij mag doen wat hij wil. Hij mag zoenen met elk meisje. I don't care. Denk ik.

Ik merk dat jet iets te lang stil is. Dus zeg ik lachend: 'Oh.' Nou Ja, ik probeer het en het mislukt. Maar gelukkig laat James niks merken. Sirius wel, hij kijkt naar mijn ogen. Ik weet niet waarom, maar hij doet het.

'Zullen we gaan lunchen?' Vraag ik voorzichtig. De jongens knikken en samen lopen we naar de Grote Zaal.

Daar aangekomen wil ik naar binnen lopen, maar de grond besluit me in een knuffel te trekken. Fantastisch, hoor de sarcasme.

Sirius en James barsten in lachen uit en vallen zelf ook op de grond. ' Wat doe je?' Vraagt Bellatrix met een kille stem. Als ik de grond uitgebreid terug knuffel. 'Zie je dat niet?! Ik knuffel de grond terug!' Zeg ik bijdehand. Bellatrix rolt met haar ogen en loopt richting de tafel van Slytherin.

Nadat ik Srius en James van de grond heb geplukt lopen we samen naar de tafel van Gryffindor. Kan deze dag nog erger worden?

Plots klinkt er een geluid. Het is Popcorn, mijn uil. Ze vliegt op ons af en laat een rode envelop vallen. Oh Nee! Ik laat mijn hoofd op tafel vallen. Een brulbrief. Leuk.

De hele zaal kijkt me aan en James heeft een smile van hier tot Tokio. Langzaam open ik de brief en een moment later klinkt er een gil door de zaal.

'JIJ KRENG! HOE DURF JE IN GRYFFINDOR GEPLAATST TE WORDEN! IK ONTERF JE DIRECT! VEEL SUCCES MET DE SLET UITHANGEN OP SCHOOL! EN HOEWEL IK JE LIEVER NIET THUIS HEB MET KERST ZUL JE TOCH THUIS MOETEN KOMEN,WE HEBBEN EEN BORREL MET DE FAMILIE BLACK, DUS ZET ME NIET VOOR SCHUT! WAAG HET OM OOK MAAR IETS UIT TE HALEN, WANT DAN HAAL IK JE DIRECT VAN SCHOOL! VAL DOOD!' galmt mijn moeders stem door de zaal. Ik voel tranen opkomen, en mijn haar wordt iets donkerder. Dan schakel ik mijn emoties uit en heb ik de controle terug. Mijn haar wordt weer licht blond.

' Ik weet dat ik mooi ben, maar jullie hoeven niet te staren!' Roep ik emotieloos naar iedereen die staart. Gauw draaien veel leerlingen zich om.

' Nou Sirius, het ziet er naar uit dat we kerst samen vieren.' Zeg ik nog steeds kil. 'Olivia, gaat het wel?' Vraagt James voorzichtig. 'Waarom zou het niet gaan? Omdat mijn moeder zojuist heeft laten blijken dat ze me echt haat?' Emotieloos kijk ik ze aan. 'Nou, Ja.' Zegt Sirius bezorgd.

Door Sirius' bezorgde stem vallen mijn emoties uiteen. 'Ja, het gaat wel hoor,' Ik probeer mijn stem niet gebroken te laten klinken. Gelukkig heb ik mijn haar onder controle.

Opeens krijg ik een idee, en mijn ogen lichte op. 'Zullen we een grap uithalen? Ik bedoel, de leerlingenkamer van Ravenclaw is eerst aan de beurt.' Zeg ik vervolgens met een grijns.