Back Together
I'm here alone, sitting at the the rooftop of our house. Looking at stars.. Those stars I've always adored since I was little.
It's been eight years, but then it was still raw for me. That scar.. Who changed me, and my life.
I can't.... I really can't stand the pain. It was like a part of me left when you did. No, everything was gone. Even my family, they all left me. And yet, here i am all alone, without you. Without my life.
How are you up there? Biglang nanlabo ang paningin ko, not realizing that a tear fell down at my cheek.
How did this happen? Naaalala ko pa lahat ng sinabi mo, ginawa, at pinadama mo sakin. You even promised me, walang iwanan.... Walang aalis, but you did.
I laughed at the thought.
Another tear fell down. Araw-araw at gabi-gabi nalang ba akong iiyak? Araw-araw at gabi-gabi ko nalang ba talaga pagsisisihan ang nagawa ko sayo? Hindi ko parin matanggap na ako ang may sala kung bakit ka nawala. Kung bakit wala ka sa tabi ko ngayon. I was so careless, hindi ko iyon naisip. I waved at you, like it was the last.
Indeed, it was the last.
I wiped my tears using my right hand. Kasabay ng paglaho ng mga luhang nagbabadya ay ang pagbalik ng mga alaalang pilit kumakatok sa sirado kong puso.
Bumabalik lahat ng alala. Tumingala ako, at mariing pumikit.
August 8, 2008, was the most memorable day for me. 8:00 pm na nun at hinihintay parin kita.
Ang tagal mo naman! Sa isang coffee shop malapit sa condo ko ang napag-usapan nating tagpuan ngunit hanggang ngayon wala ka parin? Mababawasan na tuloy ang oras ko sa pagtitig sa mga nagniningning mong mga mata at napakagandang mukha.
Panay ang pag-iisip ko sa mga maaaring dahilan kung bakit ka natagalan, nang nabigla ako dahil may naramdaman akong maiinit na mga palad na nakabalot sa tiyan ko. Ipinatong nito ang kanyang baba sa aking kanang balikat at hinalikan ang aking kanang pisngi. Sa sobrang gulat ko ay hindi na ako nakapagsalita. Tumuwid ako sa pagkakaupo.
Alam kong si Clark na iyon. Uminit ang aking pisngi.
Nilingon ko siya agad, and damn! He's so hot.. and gorgeous. Agad ko siyang niyakap at hinalikan sa labi. Tumawa siya, fuck.
"Ano ba! Tinatawanan mo nanaman ako?" I pouted my lips, looking away. "Hmp! Sit down!" I said, still blushing.
"Hey, I just laughed because you're so cute. You're blushing." sabi ni Clark.
What the fuck?
"And please don't pout. Or else-" pinutol ko siya agad at tinakpan ang bibig niya.
"Shut up and eat. Ang tagal mo, nag bangka ka ba papunta dito?" I laughed.
Biglang nanlaki ang mga mata ko nang kinagat niya ang daliri ko. Agad kong tinanggal ang kamay ko. What the fuck? He just laughed at my reaction.
"Actually, oo nag bangka ako. Tapos lumangoy ako simula don," tinuro niya ang isang building "papunta rito." Proud niyang sinabi. Aba!
I was mumbling words and curses that time. Talagang ginagalit ako nito ah. Late na nga siya dumating, nangagat pa ng daliri? Pabiro akong umasta na parang galit.
"May nakikita ka bang tubig?!" Galit kong sinabi. Tumawa siya at isinubo agad ang isang cookie sa bibig ko.
"Ang sweet ko 'diba?" Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya.
