Chapter 1: Jane Black

14 2 0
                                    

~Bonggang Beginning~
☆☆☆

"Passengers for flight 167, please proceed to the departure area" sabi ng airport personnel.

I am going to Davao for my summer vacation. I decided to spend my four months vacation in one of my grandpa's old mansion para naman mapakinabangan.

Though mayroon namang caretaker but iba parin 'yung ambiance kapag nanjan ang may-ari. Malaki kasi tapos ilan lang ang tumitira, para nang hunted na ang dating.

Pasakay na kami ngayon sa eroplano papuntang Davao. May napansin lang akong kakaiba, napaka wierd ng ibang pasahero. Grabe 'yung titig nila sa akin. wala namang dumi ang aking mukha. Nagpakawalang kibo nalang ako.

Pagpasok ko sa mismong eroplano, napakabigat ng paligid tila may isang force, dark force na nakapalibot dito. Naging alisto ako sa paligid sa nagmasid sa iba pang kasabay kong pasahero.

Nakita ko na ang upuan ko, katabi ito ng bintana. Wala pa siguro ang katabi kasi bakante pa ito. Umupo na ako doon at tumingin sa labas ng bintana. Mainit sa labas dahil na rin siguro sa tanghali na tapos summer pa.

Di nagtagal, may naramdaman akong umupo sa katabi ko. Dalawang lalaki na naka itim na jacket at nakatalukbong ang hood nito. Weird! Napadako naman ang tingin ko sa suot nilang kwentas! Kulay ginto ito nama'y pendant na crescent moon.

Biglang nanlaki ang mata ko ng maalala ko ang kwentas, simbolo ito ng isang dark organization ng mga salamangkero. Oo, salamangkero at isa akong salamangkero pero sekreto 'yun na tinatago namin sa mga tao. Ang Dark Organization ay responsable sa seventy percent of crime and violence sa mundo. Ayon pa sa mga espiya ng Los Magus, gumagawa sila ng hakbang upang mabuksan ang dark dimension upang mapalaya ang mga diablo at demoms. Sakit sila sa ulo!

Tinago ko ang aura ko para di nila masense ang presensya ko. At, paglingon ko uli sa kanila parang natutulog sila kaya naman medyo lumuwag ang aking pakiramdam.

"Please fasten you seatbelt ma'am" sabi sa akin ng isang stewardess.  Doon ko lang na notice na hindi pa pala ito nakakabit. Napangiti naman ako sa kaniya.


Kasalukuyang nasa himpapawid na kami, sa labas ako nakatingin. May nakita naman akong weird na bagay, isang grupo ng mga ibon na tila balisa aa kanilang paglipad na kung magpapatuloy maaari itong bumangga sa propeller ng eroplano.

Tinignan ko muna ang paligid, walang nakakapansin sa nangyayari sa labas. Agad kong nagfocus sa labas.

"Acquio" mahinang bigkas ko. Isa itong spell na pampakalma. Inulit ko pa itong binanggit bago naging banayad at maayos ang lipad ng mga ibon. Naalarma naman ako ng biglang gumalaw ang katabi kong lalaki. He is looking at me with a grin.

"I saw it" sabi niya gamit ang malalim niyang boses. Biglang akong nangilabot sa sinabi niya. I'm doomed. I been hiding my identity since I was five. I'm somewhat dangerous especially whem I'm angry. I can cast spell without noticing it. Sometimes, I can't control my power.

"Dear passengers, I would like to remind you to please fasten your seatbelt because we will land in Davao international airport in five minutes" napapitlag ako ng biglang magsalita ang captain.

Biglang umuga ang eroplano senyales na lumapag na sa runway itong eroplano. Nakahinga ako ng maluwag, safe ang byahe. Isa nalang ang problema ko, itong mga katabi ko. Pano ko sila malulusutan?

Ng okay na ang lahat, agad akong bumaba. Kinuha ko ang bagahe ko at agad na pumunta sa lobby. May nakabangga akong lalaki pero sorry siya nagmamadali ako. Pumara ako ng taxi.

"Manong, sa Ecoland po" sabi ko sa driver. Papunta ako ngayon sa bus terminal. Sa compostela valley pa kasi ang mansion ni lolo.

Buti naman hindi ako sinundan nong mga myembro ng dark org. Naku! talaga.

"Nandito na po tayo ma'am" I snapped out from my thoughts when the driver informed me that I'm already in the terminal. Inabutan ko siya ng five hundred peso bill.

"Keep the change manong" sabi ko. "Naku! Maraming salamat po ma'am" masiglang tugon ng driver. I give him a sincere smile.

Naglakad ako papunta sa sa sentro ng terminal. Hinanap ko ang bus papunta sa Compostela. I saw a yellow bus with the signage "To Compostela". I am luck since their are only few passengers inside it.

I sit near the window to enjoy the fresh air of the province since compostela is a mountainous place.


We are already near to our destination, I saw a light in the mountain. It is not a simple light from a simple source. I cast a spell that allows me to see things from afar.

"Impreo" I chant and by that, I see that light was being summoned from a ritual participated by four men in black cloak. Kahit ba naman dito, mayroon paring taga Dark Org! I smile sarcastically.

"Dispel" I whisper in the air while looking on the mountain. Then, their light vanishes. Nakita ko ang gulat sa kanila mata. Asking what I did? I just simply stop the ritual by chanting Dispelling incantation. Hindi madali ang ganitong spell. It is very diffucult to stop the spell casted by other caster however, I was trained for this kind of oration. Black Family Bloodline is nature borne powerful and gifted with memory charm that allow us to remember all spells we've read, practiced and performed. It is a quite advantage in a battle.

"Welcome to Compostela" conductor says. Napahaba yata ang chika ko, hindi ko namalayan na andito na pala kami. Bumaba na ako sa bus. I am amaze by the scenery. This place is place where nature and modernization converge. Lat time I visited thjs place, para pa itong kagubatan talaga. Ang bilis ng progress nila rito.

"Apo!" I see an old man yelled ten meters away from me. Then I realized that it is my lolo.

"Lolo" nakangiting sabi ko. He is old but it is not evident on his figure. Niyakap ko si lolo, miss na miss ko a eh!  "Halika ka apo at sumakay kana, alam kong pagod ka sa byahe" sabi ni lolo. Agad akong pumasok sa kotse.

Habang nagdadrive si lolo usap lang kami ng usap tungkol sa iba't-ibang bagay except sa magic thingy. It is forbidden to talk with it outside. Matagal ko na kasi siyang di nakikita. I was 15 since I last visited him and now I'm 25, ten years had past.

Kasalukuyan naming binagbagtas ang kagubatan. Malayo sa sentro ang mansion ni lolo. Ayaw niya kasing exposed sa maraming tao baka kasi malaman nila ang sekreto ni lolo, namin. Marami kasing mga tao hindi nakakaintindi sa aming lahi. Salot, freak at demonyo 'yan kadalasan ang tawag nila sa amin. Hindi nila alam na may mas salot which is ang totoong demonyo. They've been blinded by false teaching.

In the end of the road I see a gigantic and rusty gate. There is an arc above it with the text "Welcome to Hacienda de Glendale" but before we reach the gate may mga nakaitim na humarang sa amin. Biglang nagpreno si lolo. Muntik na akong mabungo sa windshield ng sasakyan. Kainis! Lagot talaga itong mga mokong sa akin!

"Get out or Die"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

THE TALISMAN

The Magique of TalismanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon