Seducing Him BOOK1&2 (R18)

27.2 Stop

Aalis na sana ako nang nagpantig ang tenga ko sa sunod na sinabi ni Hillary .

"50k para sa isang sayaw lang Kass. You just need to dance in front of the bachelors. Well, marami naman kayo eh. Tsaka may mask naman. I'm sure walang makakakilala sayo if ever man na may kakilala ka dun."

Just by hearing '50k' my mind went black.

Nabuhay na lang ulit ang utak ko nang marinig ang sigawan ng mga lalaki sa likod ng kurtinang nagtatago sa aming mga babae. Yes, I accepted her offer. Damn. Hindi ko pwedeng pakawalan ang 50,000. Magandang start un para sa pag-iipon ko.

And yes, I am wearing this sexy dress na kitang kita na ang dibdib ko at nakahantad kong legs. What can I do? I need money. Myghad.

Maybe, you're wondering what's really happening huh.

Isa lang namang stag party 'tong napasukan ko. We should tempt the groom to have a sin. Ni hindi pa nga kinakasal, may kabit. Hays. Buti na lang hindi ako ang nakatoka sa groom. You know, sa barkada niya lang ako dapat lumapit. Ganon ang naging rule ni ma'am Ning. Dapat tig-iisa kami sa kanilang lahat.

Napasign of the cross na lang ako nang marinig kong tumunog na ang kantang careless whisper. shit. This is really is it.

The crowd cheered for us louder than before. The men, well sort of, I mean they are bisexuals, they are one of us, who dance, dance and dance but they just need to pull the box papalit sa groom and then they would exit na. Sana un na lang role ko dito. Mygash. Pinagpapawisan na ako.

As the men, pulled the box closer to the bachelors, my heart beats faster. I hope no one could notice me. Ayokong may makakilala sa akin na ganito ang ginagawa ko.

When the song 'versace on the floor' played, the girls immediately went out the box and dance wildly. Ni hindi ako makalabas sa box na kinasasadlakan ko dahil sa takot at hiya.

Hindi ko ata kaya.

Pero naiisip ko ang 50k. Omygoodness. Kahit na ayaw kong gawin ay lumabas na ako ng box at ginaya na ang mga kasama kong sumayaw ng sexy dance. This is shit.

Nang nag-iba ang music ay nagsilapitan na ang mga kasama ko sa kani-kanilang prospect. Wala akong balak lumapit sa kanila. Mas gugustuhin kong sumayaw na lamg dito sa harap kesa ang lumapit dahil tiyak na chachansingan lang ako ng mga yan.

Pero. But I have no choice. Nang makita kong may kanya-kanya ng partner ang mga kasama ko ay hinanap ko ang wala pang partner.

There, I saw a man ignoring what's happening. Nakayuko ito kaya hindi ko tuluyang makita ang mukha.

Lumapit ako sa kaniya at sinubukang sumayaw sa harap niya. This is crazy. Damn. Kahit sukang-suka na ako sa pinaggagagawa ko ay pinilit kong ayusing ang trabahong ito. Sa tuwing naiisip ko ang pera ay parang gumagaan ang kaloob-looban ko.

I sighed.

I tried to hold his chin para maiangat ang mukha niya. Bago pa man niya maiangat ang mukha ay umupo na ako sa hita niya para di na makaangal.

I bit my lower lip when I felt his thing. Poking my thigh. Well, our position is so awkward lalo na't we're strangers. I tried to look at his face at napanganga na lang ako ng makilala ito.

Shit. Shit. Shit.

Shit

Paanong? Shit. Shit talaga.

Nakatitig lang ako sa kaniya habang nakanganga. This is crazy. Dapat hindi ko na tinanggap ang trabahong ito kahit na milyon pa Ang makuha ko. Damn.

Gusto kong maiyak. Ang sakit. Ang sakit na makita ang taong pinakamamahal mo. Love really hurts. No matter how you love someone, there will always be a pain involved.

Nakatitig lang din siya sa akin na para bang hindi niya ako kilala. Maybe, he couldn't recognize me. Nakamaskara ako. But then, if he truly loved me, kahit pa nakamaskara ako ay makikilala niya ako. Pilit akong ngumiti sa sarili ko when I realized that maybe he never loved me. Na lahat ng nangyari noon ay wala lang.

I tried to suppress my emotions. Ayokong umiyak sa harapan niya. Ayokong makita niya na kaya niya akong saktan nang walang kahirap-hirap. At ayokong isipin niya siya pa rin hanggang ngayon.

I smiled at him sweetly like I really don't know him. Like it's our first time to meet. I tried to grind myself against him to feel his hard thing. But he held my waist tightly that I couldn't move anymore.

Ni hindi niya ako nilubayan man lang ng titig. Parang gusto ko na lamang matunaw sa harap niya dahil sa klase ng paninitig niya.

I tried again to move but to no avail. Hindi niya ako hinahayaang gumalaw man lang. Dafuck! Ni ayaw na niya atang dumampi ang parte kong 'yon sa parte niya. I am getting emotional as I looked at him straight in the eyes.

I held his one hand and placed it on my chest. I want him to feel me.

When his grip loosened. I grind again. I almost lost my consciousness dahil sa ginagawa ko.

"Stop." So clear, I don't want to hear him say that. Ayaw niya sa ginagawa ko? Wala na akong epekto sa kaniya? That hurts. No. That kills me.

I did not do what he said. Hinawakan ko ang mukha niya at sinubukan siyang halikan. Hindi naman siya tumutol at hinayaan lang akong mahalikan siya.

I kissed him hard. Real hard. Gusto kong maramdaman niya na nasasabik ako sa kaniya. Na kahit na ayoko nang maging tanga ay uulit-ulitin kong maging tanga kung siya naman ang magiging dahilan. I love him. I still do. I want him to feel that.

Kung noon ay hindi ko siya nagawang angkinin, ngayong nagkita ulit kami. I promise, I will never let him go this time. Kahit na may asawa at anak na siya ngayon, kukunin ko siya. He's mine. Mine alone. Maybe, love is so selfish. Na kayang maging masama ng isang tao para lang sa pagmamahal. And I hate to admit na nabiktima ako ng pagmamahal na 'yan. Na kayang kaya kong baliin lahat ng kabutihan para lang sa pagmamahal na inaasam ko.

I moaned as I felt his hand on my thigh caressing me.

To be continued...
------