Bal Arısı 🐝

Lisenin ilk günü...

20 Ekim 2013 ;
Ben Melis bu yaşıma kadar ayakları üstüne basan kimseye muhtaç olmayan kişi. Geçmişimin pek iyi olduğu söylenemez. Üvey babayla büyük zorunda kalan bir kız işte ufak bir ayrıntı vermek gerekirse yedi yaşımdayken annemi aldatan bir babam yedi yaşındaki çocuğun ne kadar aklı yetebilirdi ki anlamak için ama ben on yaşımdan yeri yaşımdan çok olgun davrandım. Zaten davranmama gibi bir seçeneğimde yoktu mecbur tutuluyordum bazı şeylere özgür değildim hâlâ değilim tutsak bırakılıyorum. Benim tercihlerim değil annem ve ablam tercih eder ben uygulamak zorunda kalırım bu hep böyleydi. Annemle babam o olaydan sonra ayrılmışlar burada anneme hak veriyorum aldatan bir adamı kim ister ki hatta bu konu yüzünden nefret ediyorum o adamdan bunları öğrenince anneme çok bağlandım. Bağlanmam uzun sürmedi ama ayrıldıktan üç sene sonra bir adamla evlendi. Bu gerçekten çok kötü bir durum sonra anneme karşı sevgim bitmedi ama güvenim ve bağlanmam hepsi bitti. O üzdü o gün beni ya daha 10 yaşındaydım. Aklım hâlâ almıyor. Kendime şu yüzden kızıyorum. “Engel olabilirdim.” ama olmadım olamadım işte bu yüzden kendime kızıyorum. Adamla evlendi ilk başlarda her şey düzgündü. Adam alkolik oldu. İşini her şeyini kaybetti. Bende annemin pişmanlığını öylece izledim hâlâ izliyorum bitmiş değil çünkü sesimi çıkarmıyorum ama öyle bir gün gelecek ki annem tam o adamdan kurtuldum derken ben çıkacağım hayatından gerçi ne kadar umrundayım birde o var kendime bir söz verdim ama geçmişte bana yaşatılan ne varsa misli misli onlar ödeticeğime dair yapıcamda beni üzenlerin yanına kalmayacak bu geçmiş geçmişte kalmış diyip geleceğe baktım birazda yeni bir lise ama bilin bakalım kimin tercihleriyle seçilmiş bir lise evet annemlerin tercihleriyle seçilmiş bir lise sağlık okuyacaksın diye zorlayan bir ailem var ne kadar mükemmel dimi benim hayallerimin hepsini elimden teker teker alıyorlar. Bende onları izliyorum. Hayatıma yol arkadaşı olan kardeşim saydığım bir tek kişi var bir senedir tanımama rağmen her şeyimi tek ona anlattığım ve güvendiğim tek kişi adı Sıla yine annemin tercihiyle gittiğim dershanede tanıştık. Belkide hayatımın en güzel şeyi oydu. Başıma gelebilecek en tatlı en anlayışlı insandı. Bazen düşünüyorum gerçek misin sen diye o derecede çok seviyorum. Hayatınızda öyle insanlar varsa boşverin aşkı meşki siz zaten o var diye dünyanın en şanslı kişisi olursunuz. Benim tek bir ailem var o da Sıla’yla başlayıp tekrardab Sıla’yla bitiyor. İşte bu hayat benim hayatım daha çok şey varda anlatmak bile ağlamama engel olamıyor. Ben artık liseye başlıyorum. Umut bağladım güzel şeyler olması için mutlu olmak istiyorum artık. Kırılmak üzülmek değil.
Lisenin ilk günü ;
Tam bir ay önce instagramdan biriyle tanıştım. Benden büyük 12. Sınıfa gidiyormuş. Tesadüfen aynı okula düştük. Bu durumdan mutlu değildim. O bana benim baktığımdan daha farklı bakıyordu. O seviyordu yani beni ama ben arkadaşım olarak görüyordum. Okulda yanıma gelme demiştim. Ta ki o çocuğu görene kadar o kadar tatlıydı ki onu anlatmaya kelimeler bile yetmezdi. Uzun boylu yeşil gözlü saçları dağınık görmüştüm. Hislerini saklamayı sevmem ben ama bu çocuğun gözlerine baktıkça içim gidiyor konuşamıyorum bile bu aşk değildi bundan emindim sadece hoşlanma bu aşık olsam bile bana bakıcağını düşünmezdim. Sevgilisi var mı ögrenmem lazımdı. Bir erkek bulmam lazımdı bende o tanıştığım çocuğu çağırdım.
-Noldu Melis?
-Şu çocuğu görüyor musun?
-Evet nolmuş yani?
-O çocuğun sevgilisi varmıymış ve ismini kaça gittiğini hangi sınıfa gittiğini falan öğrenir misin benim için lütfen?
Şimdi ilk görüşte aşka inanmayan ben of kafam çok karışık diye içimden geçirdim. Sonunda bitti konuşmaları telefonuma bir mesaj geldi.
CEM ; Aşağıdaki çardağa gel.
Hemen merdivenlere doğru yürüdüm. Aşağıya indim Burak bana seslendi.
Melis burdayım?
Hızlı adımlarla yanına gittim. Çetelesini döküyorum dedi.
Adı : BURAK
Soyadı: Gülner
Sevgilisi yokmuş ama belliki  geçmişi pek parlak değil.
O da bizim gibi 9. Sınıfa gidiyormuş. Burada bir mutlu oldum ki anlatamam. Büyük olsaydı olasılığın daha düşük olurdu.
Başka okuldan nakille gelmiş buraya ve belli oluyor ki sevmiş.
Sağlık okumak istiyormuş falan bu kadar öğrenebildim.
Tamam çok teşekkür ederim Cem çok sağol.
O anki halim akıllara zarardı. Acaba seni seviyorum dese miydim. Yok ya daha erken diye düşündüm. Ama gidip tanışabilirim bundan bir şey olmaz bence evet ya...
Yukarı çıktım. Onu aramaya çalıştım ve buldum. O cesaret gelmiyordu yanına gitmeye mal gibi peşinde dolaşıyordum yalnızca galiba gölgemi fark etti. Arkasını döner gibi oldu biraz daha ilerledik. Ve o ân arkasını döndü.
Bir şey mi söyleyeceksiniz yarım saattir beni takip ediyorsunuzda.
Heeee evet tanışalım mı?
Bunun için mi yarım saattir peşimde dolaşıyorsun. Öyleyse peki tanışalım. Ben Burak.
Bende Öykü Melis
Vay Bal Arısı.
Tebessüm ettim o an ve biraz konuştuk baya  yakınlaştık. O çok içine kapanık biriydi belliki gecmişiyle alakalı bu soruları sormadım . Onu sıkmak istemiyordum. Kaybetme korkusu vücudumu hapsetmişti bile evet ya ben galiba ona yani Cem’e aşık olmuştum. Dalmışım sanırım cem eliyle omzuma dokundu.
Daldın.
Dalmışım ya kusura bakma.
Telefon numaranı versene.
( Duyduklarım karşısında çok şaşkındım. Önce bal arısı dedi uzun muhabbete girdi omzuma dokundu şimdide telefon numaramı istiyor Allah’ım ne iyilik yaptımda böyle bir şey yaşıyorum hak ediyor muyum ki acaba ama ne olursa olsun çok mutluyum şuan ve bugün hiçbir şey morelimi bozayacak. ) Telefon numaramı verdikten sonra sınıfa doğru yürüdük aynı sınıfta değildik o beni sınıfıma bıraktı
Çok ilginç çok şaşırıyorum. Gerçekten telafus bile edemem bunu ya bu duyguları ben daha önce hiç yaşamamıştım. Bilmiyorum ama onu seviyorum. Bundan sonrada ilk görüşte aşka inanıyorum. Sevgilisi yok sevdiği yok aynı yaştayız ve bana yakın davranıyor. Garipsemem doğal değil mi daha ilk gün Allah’ım o benim mucizem galiba sınıfın bir kaç kızı yanıma geldi tanışmak için Buse , Melike , Sude ve Ayşegül’müş isimleri kızlarla baya iyi anlaştık
Ayşegül sevdiğin biri var mı? diye sordu Melike.
Yok be kanka bana kim bakar ki. Dedi
Öyle deme ya bence gayet güzel bir kızsın kendine haksızlık etme dedim bende çünkü gerçektende doğal bir güzelliği vardı. Ayşegül teşekkür etti. O yüzündeki tebessümü görünce bende mutlu oldu. Kızlarla biraz dedikodu yaptık. Melike’nin dediği şey karşısında gözlerim doldu.
Kızlar şu çocuğu görüyor musunuz?
Evet dedik. O çocuk Burak’tı sözünün devam etmesini bekledim. Nolmuş ona dedim.
Melikede ya kızlar çocuk çok yakışıklı sanırım aşık oldum dedi. O anda o hayal kırıklığı çok acıydı. İkimizde aynı kişiye aşık olmuştuk. Başlamadan bitmesi lazımdı içimdeki sevginin nasıl olacaktı bir fikrim yoktu ama ne olursa olsun bırakmam lazımdı. Cem’iı yanıma çığırdım akıl almam lazımdı. Kızların yanından bu bahaneyle ayrıldım. Burak merdivenlerden çıkarken “ Hiç çıkma yürü gidiyoruz. “ dedim. Durumu anlattım.
Evet böyle bir durumda vazgeçmen daha iyi bir şey ama sana yakın davranmışsa sende şansını dene sevdiğini söyle onun kalbi hanginizi tercih ederse ona gider zaten ama sen şuanlık pes etme belkide o da seni sevmiştir. Belli olmaz bu işler... dedi.
Aslında bir nebze bunları duyunca mutlu oldum. “ Peki bunu ne zaman yapayım “ dedim. “ İki dakika sonra bize ne olacağını biz bilmiyoruz bence vakit kaybetme git bul seni seviyorum de şimdi yap bunu çünkü yarın her şey için çok gece olabilir. “ Dedi Cem. Evet haklıydı. Ona sarıldım teşekkür ederim dedim ve hemen Burağıi bulmaya gittim. Bütün katları dolaştım ama yok yer yarıldı yerin içine girdi sanki ama bulucam illaki önüme çıkıcak. Hiç olmadı okulda bulamadım yani ararım ne de olsa telefon numarası var. Sınıfına gittim okuldan erken çıktı dediler. Acaba nereye gitmiş olabilirdi ki. Arasam mı mesaj mı atsam diye düşündüm ilk mesaj attım
Burak nasılsın? Yazdım.
Bunu yazarken kalbim o kadar hızlı atıyordu ki halbuki alt tarafı nasılsın yazdım. Telefonu cebime koydum. Ayşegül’ün yanına gittim. “ Ayşegül kızlar nerede? “ dedim.
Buse ve Sude bahçedeler
Ben burdayım zaten
Melikede o sevdiği çocuk vardı ya o geldi sınıfa Melike’nin kolundan tuttu götürdü ama nereye gittiler bilmiyorum.
Tamam Ayşegül sağol lafını bile o kadar zor söyledim ki şuan anladım ki nasılsın yazmamalıydım. O gayet iyi çünkü kafam çok karıştı nasıl toparlıyıcam bilmiyorum. Sırama oturudum ve duygularımı şiire dökmek istedim.
Kararsızım , çaresizim
Gördüm ordasın ,
Yanında başka biri var ,
Olsun mutlusun ,
Kararsızım , çaresizim
Ölmek istiyorum.
Yaşamak için bir sebebim yok.
Olmadı , olmayacakta
Bende ölmek istedim.
Yapmadım, yapamadım
Casaret edemedim.
Ölmek için yardım istedim.
Yardım eden olmadı.
Yaşamayıda ben istemedim...