Loving You Unexpectedly

Chapter 60: Decision

Eto nanaman ako! Biling baligtad sa kama! Leshe! Hindi ako makatulog!

Nawiwindang ako sa simpleng gesture ni Kiann! Simple lang pero milya milya ang ePekto sakin.

Naupo ako sa kama ko at napahawak na lang ako sa maGkabilang side ng ulo ko.

Hindi ko alam kung anong iisipin! May dapat ba kong isipiN? Litong lito ako. Napatingin ako sa ceiling ng kwarto ko ng biglang bumukas ang piNto. Paglingon ko si Mommy pala.

Ngumiti siya sakin habang lumalapit na may dalang gatas.

"I know you can't sleep kaya dinalhan kita nito. " Ipinatong ni mom sa side table ko yung baso tsaka naupo sa kama ko.

"Is he bothering you? " Mom asked.

Ano bang sasabihin ko? Yung totoo ba? Pero knowing Mom, she knows me well. Bahala na nga.

"I can't understand mom. He's being Sweet again. Parang walang nangyari. Parang hindi nya ko kinamuhian noon."

" So if he's being sweet what's the problem with that? "

"Mom... Everyone knows na siLa ni Emily. Ayokong maulit yung dati. Ayokong maging masama nanaman ang tingin ng mga tao sakin. "

Hindi ko maiwasang hindi maalala kung paano ako pinahiya nung Roan na yun sa beach. Nang sabihin nyang pinagsawaan na ako ni Kiann matapos naming magkasama sa loob ng 3 araw sa condo niya.

Mom comb my hair using her fingers.. I feel relaxed.

"Aeries... Kilala kita, kilala ka ng mga kaibigan mo at higit sa lahat kilala mo ang sarili mo. So bakit ka magpapaapekto sa sasabihin ng ibang tao? "

" I know that Mom. As long as wala akong natatapakang tao I should go on. But the situation have changed. May girlfriend na siya at hindi magandang tingnan na makikita kaming ganon ulit kalapit sa isa't isa porket nawala lang si Emily. Iisipin nilang inaagaw ko si Kiann. Ayokong magalit ulit sakin si Emily, she's been a good friend after all. "

"Do you think Emily would mind if she knew that you and Kiann became friends again? " Mom asked.

I heaved a deep sigh before I answer.

" Yun nga nakakapagtaka Mommy eh. Nitong mga nakahuling araw parang pinaglalapit pa niya kami ni Kiann. Tapos kanina nabasa ko yung text nya kay Kiann na sana daw bumalik kami sa dating turingan namin. I can't believe na ang isang gf gugustuhing mapalapit ulit ang bf nya sa dati nitong minahal! Do you get me Mom?"

Mom nodded.

"Of course I get you.Cause if I am in that situation ni hindi ko hahayaang magkausap man lang sila. " Mom think for a second.

"Wait! Naconfirm mo ba na sila talaga? Naintroduce ba siya sa inyo ni Kiann as her girlfriend? "

I think for a bit. Hindi nga siya naintroduce ni Kiann samin as his Girlfriend, pero the way na magturingan sila halata mo naman na may something sa kanila.

"Mom mahahalata mo naman if may relasyon ang babae at lalake. Sa endearment pa lang nila. Prince and Princess plus yung pagiging sweet nila. Meaning more than friends sila. "

"Okay.. I'll buy that but there is still a possibility na hindi sila in a romantic relationship dahil hindi naman sa inyo siya pinakilala as ganon. And if totoo naman yung sinasabi mong sila nga.. Maybe she just trust Kiann so much. "

"Sakin siya dapat hindi magtiwala. " Bulong ko sa sarili ko.

" I knew it! You love him don't you? Even before... " nakangiting saad ni mommy. Di ko alam kung nanunukso ba siya o ano.

Wala kong masabi. Alam ko namang alam na ni mommy yung sagot.

Bumuntong hininga lang ako at niyakap ang mga hita ko.

Hinawakan ni mommy yung likod ko at hinimas himas iyon.

"FOr now baby... Just enjoy the moment. Habang nakakalapit ka pa sakanya savor the moment, but know your limitation. KNow when to stop. "

Lumingon ako kay Mommy. Asking

"Pero pano kung ayoko ng huminto? Pano kung imbes na makaahon ako lalo akong malunod dahil sa ginagawa kong pagsasamantala sa pagkakataon? Pano kung lalo akong masaktan bandang huli? "

"Anak... The truth really hurts. But this is the consequences of your being blind and naive before. Nasa harapan mo na pinakawalan mo pa. "

YUng totoo? Nanay ko ba talaga siya? Imbes na pagaanin ang loob ko sinisi pa talaga ko sa nangyari eh!

"Don't get me wrong anak. I don't want you to get hurt alam mo yan. But there are some instances that you need to get hurt for you to understand everything. For you to became stronger and learn a lesson from your own mistakes. Masakit oo. Pero yun ang kailangan mong maramdaman sa ngayon. But believe me, once you get off of this... Magiging masaya ka in the end. " Mahabang explain ni Mommy habang ako nakikinig lang.

But She's right. These are all my consequences, I must face it dahil kung hindi... Hindi ako makakaahon sa kinasaSadlakan ko.

Wow ang lalim! Pero tama si Mommy. I just leave it to Him.

Nginitian ko si Mommy at niyakap.

"Thank you Mommy! The best ka talaga! Buti na lang nandito ka. "

She hugged me back. "You're always welcome baby! Always remember lagi lang kaming nandito ng Daddy mo anuman ang mangyari. Dahil anak ka namin at kami lang ang magulang mo. Mahal na mahal ka namin at handa kaming suportahan ka sa lahat. "

Mga ilang minuto din kaming nagkwentuhan pa bago tuluyang lumabas ng room ko si Mommy. Parang namiss namin ang isa't isa. Matagal tagal na riN kasi nung huli kaming magbonding as mother and daughter.

NApakaswerte ko talaga sa parents ko. SObrang thankful ako for having them in my life kaYa naman hanggat maaari ayoko silang bigyan ng problema.

Sigurado na ko ngayon. Kailangang limitahan ko ang sarili ko, oo mag eenjoy ako pero dapat alam ko kung hanggang saan lang ako.

Dalawang linggo lang na mawawala si Emily at yun ang pagkakataon ko para maipadama kay Kiann na mahal ko siya. PAgkakataon kong isipin na akin siya habang kasama ko siya.

Dahil after two weeks balik na kami sa normal. Siya kay Emily at ako bilang kaibigan nila.

Masasaktan ako sa huli alam ko... Pero pipiliin ko munang sumaya pansamantala.

Pansamantala....