Lost Souls

1 0 0
                                    

Simula

As a six years old kid, I am confused, I am clueless. Hindi ko alam ang nangyayari. They are all crying. Probably their happy, ate is giving birth. And grandma is on my side, hugging me. Nasa bahay lang kami, di kasi pwedeng umalis si Grandma.

She's like an ice. She's too cold.

"Lola are you cold? You want daddy's jacket? I can lend it to you." I am freeing myself from the jacket when she smile and shook her head no.

"My bunso." Niyakap nya ko ng mahigpit. "Remember this, I love you. Will always love you and your cousins, and your aunts and uncles, your parents. Everyone in this family. But your grandpa is waiting, apo."

Nilagay nya rin yung mga takas na buhok sa likod ng tenga ko. Kahit di ko masyadong maintindihan, naiiyak ako. I don't know what had happen.

"Ano nga yung palagi kong sinasabi sayo?"

"Lost souls finds their soulmate, goes to heaven and become an angel." Sinisigok kong sabi.

"Find your soulmate apo. Be happy. Enjoy living. I am always here watching you grow. I love you, bunso."

"Mikaela? Mikaela! Why are you crying anak?" Nagaalalang mukha ni Mama ang sumalubong sakin. Wala na si Lola. Nasan na ba sya?

Lumingon ako sa kanan at kaliwa pero di ko na sya makita.

"Mama, si Lola nawawala." Natataranta kong sabi. "Mama! Hanapin natin si Lola! Mama, kanina nandyan lang sya! Mama! Ano ba? Hanapin na natin sya, wag kang mag cry jan."

"Mikaela.." nag cry lang sya ng nag cry.

"Tahan ka na pala Mama, baka nasa room lang ni Ate si Grandma, sinong kamukha nang baby Mama?"

Nilibot ko ang paningin ko. Napakunot ang noo ko ng makitang puro puti lang ang nandito, pink ang kulay ng kwarto ko. Kahit ayoko nung kulay na yun, ayoko pa rin magising sa ibang kwarto.

"Mama, saan tayo? Di ko to room Mama."

"Mika, wala na si Mama, si Lola mo? Wala na sya, di mo ba matandaan?"

Kumunot ang noo ko. Pinipilit matandaan ang mga bagay bagay. Napatingin ako sa kamay ko.

"Ma! Ang big na ng hands ko! Wow. Paano nangyari yun Mama? Diba Six years old lang ako?"

Lalong umiyak si Mama, tapos may dumating na kamukha ni Papa, pero mas bata sa kanya, mukha kasing four lang sya.

Nanlaki ang mata nya pagkakita sa akin.

"Ate Mika! Gising ka na! Sabi ko kay papa, magigising ka na e. Diba nga sing mo ko ng song kagabi?"

Lalo akong nagtaka. May pumasok pa na mga nurse. Checking everything about me. Asking ramdom question.

"Anong petsa ngayon?" Tinanong ako nung isang nurse.

Nag iyakan sila Mama pagkasagot ko sa doctor, yung batang kamukha ni Papa, nakangiti sakin.

"December 5, 2007."

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 26, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Lost SoulsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon