"Girl Monster." Elaine is better known by that name. Everyone's hates her. She's rude, stubborn, moody, and it feels like she can kill someone with just one look. Bad girl that is. Until the Charming Angel Anjo arrives. Everyone's loves him, idolize...
The audience started cheering and there's a lot of flashes of cameras around me. Pagkaakyat ko ay tsaka nagbigay sila ng daan sa akin habang pumapalakpak din, I smiled at them while saying they really did a great job.
This is me, walking on my own runway.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi ko naipagpatuloy ang pagiging nurse... dahil na rin siguro ay nasa puso ko talaga ang disenyo. I'm a fashion designer now. After seven years of pursuing it, I finally claimed the title next to my name.
Hindi naging madali. Sa totoo lang ay sobrang hirap. But it's a struggle and you have to keep going, because in the end, it will all be worth it.
After I graduate taking the course of Bachelor in Fashion Design, na-hired din naman ako agad sa isang fashion company since they're looking for a fresh graduates. Madami kami kaya medyo nagkakasapawan sa pagtatahi ng mga damit.
Kapag may free time ako, sa tulong naman ni Seth at kuya ay nakakagawa ako ng mga sarili kong tahi na damit. Since social media is a powerful tool now, I posted my works online. Simula na rin nang maka-graduate ako ay sa akin na nagpapagawa ng mga suits si kuya.
Walang nangyaring proseso sa una. Hindi ako sanay na ako na ang gagawa ng sarili kong pera, hindi ko masyadong napaghandaan na bubuhayin ko na ang sarili ko mag-isa, I guess everyone's feels that.
Ilang buwan din ang nakalipas hanggang sa magkaroon ako ng client. I'm so excited... ganito pala kasarap sa pakiramdam iyon. Kaya pinagtrabuhan ko talaga 'to ng maigi, hindi na rin ako nakakatulog para lang matapos ko 'to.
Pero malaking ginhawa naman ang naibalik sa akin nang makita ko na masaya siya sa ginawa kong gown. Pagkatapos ng event na pinuntahan niya ay nakita ko ang reviews para sa suot niya, and it feels so good. She posted it on her social media accounts and give credits to me. She also recommend my works to other people.
Art is not what you see, but what you make others to see.
Ayan ang sinabi sa akin ni Mama na araw-araw kong dinadala. And after four years, I visited a lot of fashion shows and I have my small business. I traveled also in different country like in France, LA, Australia, London and my latest is here in New York for the New York fashion week.
Speaking of country... ilang taon na rin akong hindi nakakauwi ng Pilipinas.
I mean, yes, umuwi ako ng isang beses. Pero dahil lang kasal iyon ni Damulag. Akalain mo nga naman na nakahanap din siya ng babaeng mamahalin niya habang buhay... akala ko kasi ay puro gulo lang ang alam na gawin non. Umuwi ako dahil malaki rin naman ang pasasalamat ko kay Kaloy at tinuring ko na rin siyang kuya ko. But it's only for two days at bumalik agad ako dito sa Canada.
Napag-alaman ko din na kilala ang pangalan ko dito sa Pilipinas, madami ang nagpapagawa sa akin ng designs pero tinatanggihan ko dahil kailangan ko pang umuwi ng Pilipinas. Pero kapag sinasabi na sila na mismo ang lilipad papunta dito ay doon ako pumapayag.
