Çözümüm Yok

Eylül nerde?

Ali hemen polisi arar. Campe geri giderler ve Toprak hocaya her şeyi anlatırlar.

Toprak Hoca: Nasıl yani? Emin misiniz Kemalin kaçırdığına?

Songül: Evet hocam gözlerimizle gördük Kemaldi o!

Toprak: Hemen polisi arıyorum.

Ali: Ben aradım zaten ama allah kahretsin ki daha gelmediler!

Ali çok sinirliydi. Ya o pislik herif Eylül'e bir şey yaptıysa?

Güney: Sakin ol Ali, polisler Eylül'ü bulacak.

Songül: Bulacaklar demi Güney?

Güney: Bulacaklar tabi.

Güney Songüle sarılır. Kızlar neye uğradıklarını şaşırmıştı. Tek istekleri Eylülün bir an önce bulunmasıydı.

Serkan: Hepsi senin yüzünden!

Serkan Aliye bakar.

Serkan: O kadar dedik demi gitmeyelim diye! Ama beyfendi macera peşinde. Eğer Eylül'e bir şey olursa yaşatmam seni!

Cemre: Serkan kendine gel!

Ali cevap vermek istiyordu ama ne diyeceğini şaşırmıştı. Bir yandan haklıydı ama böyle bağıramazdı ona.

Ali: Eylüle bir şey olursa ben zaten ölürüm. Hem sen neden bu kadar sinirlendin? Eylül senin sadece arkadaşın bunu aklına sok!

Ali kendini suçluyordu.

Serkan: Ne saçmalıyorsun sen be?! Sen yokken ben vardım Eylülün yanında. Biz ne kadar çok şey yaşadık senin haberin var mı? Kemalden ben korudum onu!

Ali: Ne kadar bencil bir herifsin sen ya. Madem o kadar çok şey yaşadınız neden kızı terk ettin? Dön de önüne bak. Eylül senin sevgilin değil artık! Bunu o kalın kafana sokarsan iyi edersin!

Toprak: Çocuklar yeter! Eylül nerde bilmiyoruz sizin yaptıklarınıza bakın! Sakin olun biraz.

Cemre Serkanın tavırlarına anlam verememişti. Acaba Serkan hala Eylül'e mi aşık?

Kader: Hocam polisler geldi!

Polisler herkesi ifade vermeleri için karakola götürür.

Meral: Lütfen kardeşimi bulun.

Kader: Ben Eylül olmadan yaşayamam!

Songül: O Kemal denen şerefsiz çok pislik bir insan. Kim bilir nereye götürdü kardeşimi.

Cemre: Bulun Eylülü lütfen!

Kızlar ağlıyordu. Ali iyice tedirgin olmaya başlamıştı.

Ali: Bulacaksınız Eylül'ü değil me?

Polis: Elimizden geleni yapacağız, siz sakin olun.

Ali sakin olamıyordu ama. Eylülü bulmaya kararlıydı. Ne olursa olsun onu bulacaktı.

Serkan: Bizim yapabileceğimiz bir şey var mı?

Polis: Hayır yok siz gidebilirsiniz.

Ali: Eylül gelmeden gitmeyeceğim ben.

Toprak: Çocuklar polis beyi duydunuz. Yapacak bir şey yok zaten. Beklemeyin boşu boşuna. Böyle Eylüle yardım edemezsiniz.

Ali: Haklısınız hocam, ben Eylülü aramaya gidiyorum.

Serkan: Biz de geliyoruz.

Kader: Aynen öyle. Kardeşim kayıpken ben burda böyle bekleyemem. Hemen gidelim.

Songül, Güney, Cemre, Serkan, Kader, Meral ve Ali Eylülü aramaya çıkmışlardı.

Eylül uyandığında elleri bağlı bir odanın içerisindeydi.

Eylül: Kimse yok mu? Yardım edin!

Kemal: Ben burdayım Eylül'üm.

Eylül: Ne istiyorsun benden pislik? Yaptıkların yetmiyor mu zaten? Bıktım senden artık. Yeter!!

Eylül ağlamaya başlamıştı. Annesini almıştı Kemal elinden, daha ne istiyordu?

Kemal: Kız dur ağlama serbest bırakacağım seni ama ilk önce diyeceklerimi dinleyeceksin.
O Ali midir neyse ondan uzak duracaksın yoksa onun için hiç iyi olmaz...

Eylül korkuyordu. Ya Kemal Ali'ye bir şey yaparsa?

Eylül: Ne diyorsun sen be! Tehdit mi ediyorsun sen beni?

Kemal: Yok kız, bu adam hiç tehdit eder mi? Sadece uyarıyorum seni.

Eylül: Tamam..bırak beni gideyim artık, yalvarırım bırak!

Kemal: Hayır olmaz bu gece misafirimsin. Ama yarın söz bırakacağım seni.

Eylül ne yapacağını şaşırmıştı. Kemalin Ali'ye bir şey yapacağından korkuyordu.
Ali'ye zarar gelmesine izin veremezdi...