Ik wil je nog eens zien.

AMBER

POV Amber:

Ik zat samen met Julia, mijn nichtje, op de groene bank van mijn huiskamer. Ik staarde een beetje voor me uit. Ik voelde me zo leeg zonder Edward. Het voelde de laatste dagen niet gewoon. Ik moest weer bewegen , weer leven, Edward was een klein foutjes dat ik had gemaakt. Hij was alleen heel aantrekkelijk, en knap en sexy en… Amber focus!

Mijn nicht keek me aan. Ik keek geirriteerde de andere kant op. Iedereen moest me met rust laten.

''Sorry, ik snap dat dit een beetje té is…'' Mijn moeder wou niet dat ik allleen thuis bleef dus vroeg aan mijn nichtje van 25 of ze die dag bij me kon blijven. Het irriteerde me hoe erg iedereen voor me zorgde. Het was teveel, ik voelde dat ik ging stikken!

Ik was gestopt met miijn werk, ik merkte dat ik er niks meer aanvond, en het deed me te veel denken aan Edward. 

Ik wou iets vinden waar ik goed mee kon verdienen, schilder worden.

Ik stond op.

''Uh, waar ga je heen…?'' Ik zuchtte 

''Juul, je mag gaan, ik ga slapen, heel erg bedankt.'' Ze wou tegenspreken maar toen ze zag dat ik wegliep hielt ze op.

Ik ging op mijn bed liggen en pakte mijn pc beet. 

Ik scrolde. Ik moest nieuw werk.

''Amber!'' ik opende geirriteerd mijn ogen. Het volijke hoofd van David maakte dat de irritatie erger werd, wat een kreng.

''Wat wil je aap.'' Zei ik half slappend. 

David ging naast me liggen en keek me aan.

''We gaan vandaag iets leuks doen samen, een ijsje eten, jij trakteert.'' De hyperactieve David sprong van bed en brullde het huisje waker.

''AMBER TRAKTEERT OP EEN IJSJE!'' Schreewde hij. Ik voelde een lachje opkommen. Wat vreemd aanvoelde. Hmh, ik had het gevoel gemist.

Lachen, genieten. Ik stond op en bracht mezelf naar de douches. 

De warmen stralen van de douche voelde zacht over mijn huid. Het kalmeerde me. Edward was dan wel in mijn gedachten, en diep vanbinnen weet ik dat dat altijd zal zijn, we hadden een click, kort, dat wel, maar toch, er was een soort van magneet dat ons naar elkaar toe trok. Was het de lievde van mijn leven? Mischien. Maar het was nu klaar en ik moest door gaan. 

Niet veel later liep ik de douches uit. Sara glimlachte voorzichtig naar me. Ik deed het zelvde terug, om haar te laten zien dat het goed met me ging. 

Ik had er zin in, zin om door te gaan.