Kass' POV
"Hoy ano ba! Napaka-gentleman mo talaga e no! Tumulong ka kaya ng matapos na natin to at makabalik na tayo sa room." nandito kami ngayon ng kapreng to sa napakalaking function room ng school nila. At dahil sakanila to dapat sila ang nag-lilinis hindi yung naghihintay sila ng mga estudyanteng masasanction para maglinis ng kwartong to. Hayy -___-
"Ayoko nga! Kung sumunod ka lang kasi sana sa plano ko edi sana wala tayo dito ngayon!" Oo. Nasanction kami dahil sa nakakainis na 3000 words niyang essay. Aba! Hindi ko hahayaang mabahiran ng masama ang aking imahe sa school na to no. Edi yari ako sa lolo ko pag nagkataon!
[flashback.....]
"Goodmorning Sir" bati ni kapre kay Sir Panotino as we enter his faculty.
"I'm glad ikaw mismo ang pumunta sa akin to pass your essay. Akala ko mahihirapan pa kong hanapin ka e." with super lapad na ngiti ni Sir. Mukha naman siyang good mood. So pwede akong magmalinis sa plano ng kapre na to. Hihihi
"Hmm. Actually Sir, hindi ako makakapagpasa ng essay na yun. But don't get me wrong Sir. I did the punishment you have given to me. I really do. But something came up. When I'm about to print it, nasira yung printer ko. So I ask this girl to help me. I gave her the soft copy of my essay and print it out for me. She says yes so I assume gagawin niya yun but as wet met kanina, hindi niya pala ginawa so you will get mad at me and give me another punishment."
"Yes Si-si-si... NO! I DIDN'T DO THAT!" grabe tong lalaking to! Ok na sana e pero bigla din pala akong ipapahamak.
"Hindi po ganun ang nangyari Sir. He threaten me na kapag prinint ko daw yung essay na yun e di na ko masisikatan ng araw. So I didn't print it." with matching puppy eyes pa yan para sakin maniwala tong Panotino na to. Ha! Kala niya siya lang marunong gumawa ng kwento? Ako din no! Two can play this game! And ang dami ko na kayang napanood na korean dramas! tse!
"Masyado ka naman atang exaggerated magdahilan? Hindi ko kayang gawin yang sinasabi mo no!"
"Mas lalo naman ako no! Sa loob ng 2 years hindi pa nasisira ang maganda kong image sa school na to. So walang basehan yang ibinibintang mo sa akin!"
"Well that's just an image. And image can be edited!"
"So ano ibig mong sabihin? Na plastic ako? Na mapagpanggap ako? Kapal mo din ano!"
"Uh-oh! That didn't came from my mouth."
"Yeah that didn't came from your mouth pero I know yun ang gusto mong ipahiwatig. I'm not a dumb one jerk monkey!"
"Hey! What did you just call me?"
"JERK MONKEY! YOU WANT ME TO REPEAT IT AGAIN JERK MONKEY? JERK MONKEY! JERK MONKEY! JERK MONKEY! JER.." bigla akong napatigil dahil inambahan nya na ko.
"Oh ano? Sasaktan mo ko? Napaka mo talaga!" sasagot pa sana siya kaya lang..
"SHUT UP!" Sir Panotino shouted at the top of his lungs. "Di nyo na ko ginalang! Ganyan na ba talaga kayong mga kabataan ngayon?" walang sumasagot sa aming dalawa pero kung nakamamatay lang ang tingin baka pareho na kaming pinaglalamayan ngayon. "So ano? Di nyo ititigil yang tinginan nyo?" at dahil dun bigla na lang kaming yumuko.
"Osha! Pumunta kayo sa guidance office. Kumuha kayo ng sanction slip at pumunta kayo ngayon sa function room. Linisin nyo yun at huwag na huwag kayong babalik sa klase nyo hangga't di nyo tapos linisin yun!"
[...end of flashback]
"E ang bobo mo kasi gumawa ng kwento! Ano yun ikaw lang benifited sa kwento mo? Kwinento mo na lang sana sa wattpad! Baka sakaling marami pang bumasa at i-vote yang gawa-gawa ng utak mo! tss"
BINABASA MO ANG
I Fell Inlove with My MORTAL ENEMY
Novela JuvenilTwo person who dislike each other before but can't go live a day without loving each other now. First story ko po to so please bear with me :))