Destiny:Tracy Walter(COMPLETED)

Chapter 27

Tracy's POV

"Mom? Anong katotohanan ang sinasabi ni Tito Nicko?" tanong ko.

Tila ba isa isa nang nabubunyag lahat ng tinatago nang buong pagkatao ko. Sino ba talaga ang isang Tracy Walter?

"I'm sorry anak but Nicholi is my son" sabi ni Mommy at nag-unahang bumagsak ang mga luhang nakaamba kanina sa mata niya.

Parang gumuho ang mundo ko. Akala ko ng makilala kita Nicholas Torres ang buong akala ko ay ikaw na ang Destiny ko but it's all wrong. Kapatid pala kita kaya tayo pinagtagpo at ikaw rin pala ang sinasabi dati sakin ni Mommy nung akala niyang tulog na ako. Unti unti nang naliliwanagan ang buong isip ko. Unti unti nang nasasagot ang mga bagay bagay at agam agam sa isipan ko. Ngunit parang biglang may isang lalaking imahe nanaman ang lumitaw sa isipan ko ng maalala ko ang salitang tadhana. Talaga bang totoo ang Destiny? Kasi talagang matagal na akong naniniwalang kapag tinadhana talaga kayo kahit nagkalayo man kayo, pagtatagpuin padin kayo ng tadhana at naniniwala ako dun.

"Trixie? Why you do this to me. Ang buong akala ko ay ako lang ang minahal mo. You're such a pity may anak ka pa pala sa lalaking ito".

Tumingin si Dad kay Tito Nicko at saka binigyan ng malakas na suntok sa mukha. Agad namang pumunta si Mom sa gitna ng dalawa.

"Trixie, sabihin mo na hindi mo siya minahal. Trixie alam mong magkapatid kayo" sabi pa ni Dad.

Habang nagtatalo sila lumapit sa akin sina Gracilla at Nich.

"So you're my younger sister, Tracy. I'm glad to hear that dahil hindi ko na kailangang magpanggap lang para sa relasyon nating hindi ko naman minahal pero dont worry Mahal kita.. Bilang kapatid at sana ikaw din" sabi ni Nich

My god he doesn't know kung paanong nakampante na ako kapag nandyan siya sa tabi ko pero it's just a good news parin dahil wala nang dahilan para hindi ko balikan si France na talaga namang boyfriend ko from the past. Siguro siya yung lalaking lagi kong nakikita sa mga panaginip ko at sa tuwing sasakit ang ulo ko. Siya ang taong nakatadhana sa akin. Siya ang Destiny ng buhay ko.

"I'm sorry Tracy siya yung lagi kong kinukwentong childhood bestfriend na mahal na mahal ko, mapaghanggang ngayon. Sana maintindihan mo at tsaka kaya ganun nalang ako nagreact nang malaman kong akala mo ay si Nich ang childhood bestfriend mo. Meet Ate Nancy, sasabihin niya ang lahat sayo. Sasabihin niya ang mg bagay na gumugulo sa utak mo. at sana mapatawad mo na siya" sabi ni Gracilla.

I was shocked ng makaramdam ako ng inis sa babaeng tinawag niyang Ate Nancy. That name is so familiar na parang kilalang kilala ko ang ugali nito. Kahit pa ilang beses ko nang narinig yun kay Gracilla.

"Hindi kami tunay na magkapatid Ricky, ampon lang ako ng pamilya nila Nicko." umiiyak na sabi ni Mommy.

"Oh kaya ba pati siya pinatulan mo? At di ka nakuntento nagpabuntis ka pa" sabi ni Dad.

Sa di ko malamang dahilan bigla ko nalang nasampal si Dad.

"Dad your mouth is over." sabi ko na hinarangan si Mom.

"Umalis ka dyan Tracy" sabi ni Dad.

"Dad ganyan ka ba talaga. You don't want to know the best for us. Tanggapin mo nalang na may kapatid ako sa ibang tatay. Hindi naman siguro mahirap magpatawad. Ang Diyos nga nakakapagpatawad agad, ikaw tao lang Dad. Tao lang tayo, lahat tayo nagkakamali. " sabi ko.

Nagulat ako sa pagsampal ni Dad sa akin.

"Tracy/Trace" sabi ni Nich at Gracilla.

"Ganyan ka naman Dad, hindi mahalaga sayo yung mga nararamdaman at mararamdaman ng taong nasa paligid mo ang sayo nagawa mo ang gusto mo at masaya ka. You're such a big sellfish Dad. You do whatever you want. Hindi ka marunong magmahal" sabi ko pa.

I expect na kamay na ni Dad ang hinihintay ko pero parang hindi yata dumapo pa ito sa akin. Onte onte kong iminulat ang mata ko.

Yung unknown guy na napakakulit na nakasalubong ko sa airport at company. Paano siya napapunta dito?

"Tito Ricky? Pati sarili niyong anak? I can't imagine kung gaano ka kasama" sabi nung unknown guy na lagi akong tinatawag na baboy.

"Hindi ko siya anak" sabi ni Dad na ikinagulat ko.