♥11

55 3 0
                                    

Chapter 11

Megan’s POV

Binisita naming nung Wednesday si Savannah, nung una nga nagmamaldita pa siya tapos bigla nalang umiyak. Masyado atang nashock. Si Eric nga pala yung tatay nung dinadala niya.  Magstop daw muna siya sa pag aaral e ayaw naman niyang iabort saka illegal yun. Duh. Wellllllllllllllll, friends nakami e. Wahaha. Mabait naman yun kaso Bitchy. ^_^7

“You’re late again Ms. Park.” Prof  H

“I know, Sir. Sorry I’m late.” =__= Hehehehe. Taray ko. >.<

“This is the third time na nalate ka sa klase ko at consecutive days pa ha? Gusto mo bang ibagsak kita sa subject ko at para hindi kana maging sikat na Fashion Designer?” – Prof

E? Bat alam niyang gusto kong maging fashion designer? Labo. Sikat na ba ako ngayon?

“Ehmm. Sir? Stalker ka ba?” – Ako. Yan sana ang isasagot ko e. Nubayan.

“No, Sir.” Ako. Okay, yan talaga ang sinagot ko. Hehe.

“Sit down, Ms. Park. Detention after class.” K.

O.O Dapak.

Detention? Naman. Sino ba kasi tong teacher na to? Pag nagkaklase nakashades. Nakaleave kasi yung Prof naming kaya siya daw muna pumalit. Wala pangang nakakita sa mukha niya e. Tsaka hindi ako nakikinig sa subject  niya e. Pero familiar yung boses niya. Hmm. Whatever. I hate him. First time ko to e. Padetention detention pa. Arg.

*Ringg

Ay, juice ko. Natapos din. Gutom nako e. Kinuha ko na yung bag ko at palabas na sana nang biglang…..

“Don’t forget your punishment, Ms. Park.” Prof. H.

“Yes, sir.”

Minsan talaga naiisip ko nalang bulag na may matalas na senses. Super tinted yung glasses. Sir, vampire ka ba? XD

As usual, kumain na naman kami sa HQ. Daldalan etc. Tapos klase nanaman. Wuuuuuuuuu. Kung hindi ko lang talaga gustong maging isang sikat na designer e di ako magtatiyaga e. >.<

*ringgg

Puro ring no? XD Okay, so let’s call it a day!!!!!!!!!!!! Oooops. Detention pa pala. Asan na kaya si sir asungot ???

Nagpunta ako dun sa teacher’s corner at nakita ko nga siya dun. Tatlo nalang sila e. Nakataas paa niya. Wow lang.

“Sir.. ?” Ako

“O, andiyan kanapala.” Ay wala sir 2d to. Picture. -.-

“Opo.”

“Ge, ayusin mo yan. Alphabetical ha? A-Z” Sir

K. Like a boss no? Dahell. Maayos nanga to at ng makauwi nako. Habang inaayos ko yung binigay niya, bigla siyang nagkanta.. Which reminded me of my………………..

*With the tune of twinkle twinkle

 “Megan, Megan Mataba. How I wonder what you eat***

Bigla akong tumayo at hinablot ko yung shades niya at sinabunutan ko siya. Arrg. Kainis siya! Pinahiya niya ko sa klase tapos inutusan pa niya ko!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"Walang hiya ka kuya Henry!!!!!”

“Aray naman Meg! MAkasabunot ka!!!!”

“Ikaw kasi!!!!! Pinahiya moko! Walang hiya ka!!!!!” K. Sigawan lang kami ditto haha.

“Oo na nga! Sorry na. Makakalbo nako e.” 

“Libre mo muna ako”

“Ge na. Bitaw na. Mayaman ako e” At siyempre dahil pinsan ko siya kaya mahangin din. Whahaha.

“Okay!” ^___^ Spoiled ako kay kuya Henry e.  Ang taba ko kasi nung bata pa ako. 7 years older siya sakin. Grabe. Sobrang lutang ata ako these past days. Di ko manlang napansin na siya yun..

“Bilis tapusin mo nayan nang maka alis na tayo”

Binilisan ko naman ang pag aayos at natapos na nga.

“Kuya naman bilisan mo. Gutom nako!”

“Oo na saglit..”

Panu banaman kasi. Ang tagal niyang mag sapatos. Diba nga sabi ko kanina nakataas paa niya?? Hayyyyyyy.

End of POV

*To be continued

Three Words Can Change Everything ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon