Hayatın Baharını Sonsuzlukta yaşayan melekler.!

YİNE GELDİ O GÜN.

Perişanız ,kalkamıyoruz.
Unutmaya çalışanlar var ama bir unutulmuyorsun ki,kazımışsın artık herkesin kafasına ismini,gülüşünü,şebekliğini artık her şey için geçti hem de çok geçti bir elvada diyemeden ,arkanı dönmeden,son kez sarılamadan ,son kez annenin kokusunu içine çekemeden gittin.Ben gidiyorum demeden o gün gittin.

Sen gitmiş olabilirsin ama anılar gitmedi her yerde,her sayfada,her odada,her gülüşünde her yerde bi anı bırakmış gitmişsin.

Koskaca dünya da bizi bıraktın gittin.Oldu mu yakıştı mı senin gibi bir delikanlıya.Hiç mi kalbin sızlamadı.Acaba hiç düşündün mü ben bu hayatı,ailemi,çevremi bi anda bırakıp gitsem ne olur diye düşündün mü.

Belki de öyle bir şeyi ,öyle bir anı düşünmek istemezsin.Bir bakıyordum çevreme bir gün yakın zamanda ,bende ölürüm,derdim ama senin bir anda gidişini düşünmezdim.

O tabutta ki halin var ya hani gülüşün işte o beni yıktı. Bu hayatın bi anlamı oldunu farkettim bu hayat sadece sevdiklerine acı veriyor tıpkı senin bi anda bizi bırakıp gittiğin gibi bir acı.

Ayrılık zor biliyorum belki hala inanmıyoruz senin gittiğine.
Belki de anlamışsın bu kadar yakın zamanda gideceğini bakıyorum her yerde bi şeyler çizmiş,karalamış,yazmış bırakmışsın.

Bi çaresi yok mu bu yaşadıklarımızın.Ayrılık,terk edilmek ,bi anda yıkılmak bunların hiç birisinin bir ilacı bir formülü yok mu.
-Yoktur demi.
Ne olabilirki zaten.Her geçen daha çok özlüyoruz.
Mutlu bir son yok mu bize.
Bu hayatın tek bildiği üzmek ,kırmak,yüreklerde kor gibi bir ateş bırakmak gerçeği bu.

Ben yoruldum artık ayakta duramaz hale geldim.
Gözümüzden düşen her bir damlayı silmekten yoruldum.

Ömrümden her gidene kırılıyorum,giderken beni yanlarına almadıkları için.Yine bugün o gün değil mi?Bırakıp gittiğin gün.Çığlığının,imdatının duyulmadığı, ailenle bizimle kalmaya çalıştığın gün değil mi bugün.

Hayat denen şey var ya ;o yalan işte hayat denen nalet kısa bir ömür ,bi anda sevdiklerini elinden alır ve sen o an için hiçbir şey yapamazsın.Üzer seni senden canını alır sevdiklerini yakar, yıkar,yüreklerini paramparça yapar öyle alır senden,amacı bu değil mi zaten.Bu hayat böyle işte düşeni kaldırmaz,yarayı iyileştirmez,kabuk bağlamaz bile.

Tam 4 hafta bugün.Yine yağmur yağdı bugün ıslandın yine ,üşüdün,yalnız kaldın bugün yine.

Köşeyi dönsen ölüm düz gitsen hayat.En çıkmaz sokaktaydın o gün.Merak etme ne biliyorsun belki yakın zamanda birisi gelir yanına çok sevdiğin.

Gittin,uzaksın bana ,bize çok uzaksın.Yine de olur dedim tanrıdan defalarca senin dönmeni diledim.Yine yağmurlarla gelir gözlerinden damlalar.Bir dileğim olssaydı yine seni dilerdim yıldızları durdurup.

Yorulduğun yıllara, insanlara hesap sormadan gittin o gün.Kelebek kadar ömrümüz var,kaybedecek neyimiz var ki.En güzeli sevdiklerinizle birlikte bol bol yaşayın.Yalan yalan hepsi yalan bu hayattaki her şey.

Kaderden kaçamaz insan,vurulmuşuz kalbimizin ortasından.Zor geliyor sessiz kalmak sensiz nefes almak zor geliyor geçmişi unutmaya çalışmak.Ne kadar sessiz kalabiliriz ki artık.Bu yaşadıklarımızdan sonra paramparça olmuştuk artık.Her şey geçmişti artık.Bugün o gün işte.