Harry Potter Najemnik

Rozdział 1

Młody mężczyzna wszedł do Dziurawego Kotła. Na pierwszy rzut oka można było stwierdzić że był dosyć przystojny. Był szczupłym i wysokim mężczyzną z bardzo rozczochraną, czarną czupryną. Miał intensywnie zielone oczy. Nos był dosyć płaski.Od razu kiedy wszedł, czarnowłosy stwierdził, że Dziurawy Kocioł, jak na tak sławne miejsce, jest dość ciemny i obskurny.Lecz jego aura sprawiała że był jednocześnie przyjemny i ciepły. Wyszedł tylnymi drzwiami i znalazł się na małym ogrodzonym murem . Stuknął trzykrotnie w jedną z cegieł w murze, po czym otworzyło się przejście na ulicę Pokątną.Po wejściu na ulicę Pokątną od razu rzucił mu się w oczy nastrój panujący na ulicy. Atmosfera napięta nerwowością i strachem była według niego nieprzyjemna. Choć wiedział jaka sytuacja panuje w kraju i był w podobnych miejscach to nigdy nie widział żeby takie miejsce jak ulica Pokątna było bez żadnych patroli choćby zwykłej straży w liczbie dwóch osób.Prychnął na to jak bezradne jest społeczeństwo czarodziei. To już słabo uzbrojona grupa obdartusów by od razu przejęła kontrole nad ulicą. Powoli wszedł do Esów i Floresów.W środku natrafił od razu na dwie rodziny czarodziejów kłócących się. Przez jakiś czas obserwował kłótnie, po jednej stronie bardzo elegancko ubrani małżeństwo z synem. Ich rysy wręcz ryczały ,,Arystokracja" sposób ich poruszania i ton głosu wykazywały w ich wyższość wobec innych.  Z kolei patrząc na dużą rodzinę rudzielców bez problemów stwierdził że nie mają za wiele pieniędzy ale ci byli bardziej otwarci od tak zwanej klasy wyższej. Widział w nich potencjał by zrobić ich żołnierzami. Kiedy już kłótnia groziła rękoczynami, wszedł miedzy nich mówiąc tylko-Dość!-tyle wystarczyło żeby wszyscy się wzdrygli jego głos ociekał jadem i zimnem.-Jeśli państwo chcą walczyć proszę zrobić to na zewnątrz o ile się nie mylę to jest sklep miejsce publiczne w którym ludzie chcą coś zakupić a nie oberwać podczas jakieś burdy.-

Najpierw z szoku wyrwał się młody blondyn-Kim jesteś że śmiesz się takim tonem nam rozkazywać!?-Zielonooki tylko się uśmiechnął -Krukiem wojny.-Ta odpowiedź zmroziła wszystkich a młodzieniec poszedł dalej szukać książek po które przybył. Zauważył dziewczynę  która miała gęste, burzliwe, brązowe loki i brązowe oczy. Spytał się grzecznie-Przepraszam czy mogłabym zerknąć na listę podręczników do Hogwartu ponieważ swoją zgubiłem i nie mogłem odnaleźć.-Dziewczyna spojrzała na niego zaskoczona ale podała mu listę, zielonooki wyciągnął różdżkę i kawałek panieru. Wymamrotał zaklęcie następnie stuknął nią no pustą kartkę która na której natychmiast pojawiła się taka sama lista.-Dziękuje-już miał odejść ale dziewczyna spytała się-Jak się nazywasz?-na co młodzieniec zaśmiał się po czym odpowiedział-Już drugi raz ktoś się o to pyta. Wołają na mnie Raven albo Wolf.-podszedł do lady by zapłacić za książki i wsadzić je do plecaka gdy nagle rozległy się trzaski aportacji i pierwsze zaklęcia zwiastujące bitwę. Wybiegł natychmiast na ulicę wyciągając jednocześnie mp5 z składaną kolbą z płaszcza.

Wysłał pierwszą serie w stronę grupy czarno odzianych postaci. Krzyki bólu upewniły go że trafił celnie, wskoczył za osłonę by z stamtąd prowadzić ostrzał. W wyniku pierwszych chwil zaskoczenia trupem padło sześciu śmierciożerców, w następnej sekundzie zmienił pozycje, terkot pistoletu maszynowego nigdy nie słyszany przez czarodziejów napawały strachem tym bardziej że pociski przechodziły przez magiczne tarcze. po zużyciu dwóch magazynków zauważył nieprzytomną dziewczynę która pożyczyła mu listę książek do skopiowania i rudzielca z rodziny wykłócającej  się z arystokracją który ją osłaniał a nad nimi śmierciożercę który celował w nich różdżką. Bez zastanowienia podbiegł do przeciwnika wyciągając pistolet za pasa i wystrzelił cały magazynek z bliskiej odległości w głowę. Ten widok obserwowali wszyscy walczący z przerażeniem jak głowa śmierciożercy zamienia się w podziurawioną i lejącą krew na wszystkie strony w miazgę. Po tym wyczynie Kruka zwolennicy Czarnego Pana uciekli. Na polu walki zapanowała cisza i zaczął lecieć deszcz.

Kruk odwrócił się do rudzielca i pomógł mu wstać, sprawdził stan brązowowłosej.-Nieprzytomna za niedługo się obudzi.-Stwierdził głosem bez uczuć-Dzięki  za uratowanie nam życia.-podziękował rudy.-Na polu walki tak jest więc nie dziękuj możliwe że podczas kolejnej walki też mnie będę potrzebował pomocy.-stwierdził. Rudowłosy przez chwilę się zastanawiał, następnie się przedstawił wyciągając rękę.-Ronald Weasley- czarnowłosy chwycił rękę i ją ścisnął.-Raven lub Wolf jak ci wygodnie.-Podczas tej krótkiej rozmowy podszedł Artur Weasley który od razu przystanął przerażony przypominając do kogo podobny jest chłopak. Ten to zauważając tylko pokręcił głową i teleportował się. Na ulicy zaczęli się pojawiać aurorzy z ministerstwa magii i członkowie zakonu Feniksa. Artur Weasley był w rozterce kiedy był na zebraniu Zakonu. Obawiał się tego konkretnego pytania które zadał Albus Dumbledore -Kim jest chłopak który zabił trzynastu śmierciożerców za pomocą mugolskiej broni?-W końcu po obserwacji tych niebieskich oczu poddał się-Do kogo jest podobny chłopak Albusie?Pomyśl bo przecież to nie możliwe aby James Potter powstał z grobu.-po tym szokującym oświadczeniu rozgorzała się ostra wymiana zdań która zajęła cała uwagę zebranych tylko dwie osoby w tym gronie milczały i myślały gdzie jest syn ich przyjaciela i jak do niego dotrzeć. Remus Lupin i Syriusz Black czekali tylko by przesłuchać Głowę rodziny Weasleyów.