"Appaaaa..."salonda orta sehbada boyama yapan kızı babasının sesini duyması ile hızla babasına doğru koşmuştu.
Sehun kendisine koşan minik kızını kucaklamak için yere çökmüş ve kızını kavrayıp ayaklanmıştı.
Sevdiği yanaklara iki öpücük verip bir kez hoplatmıştı kollarında.
"Annen nerede güzelim?"
"Daha gelmedi oğlum."Sehun arkasından işittiği ses ile döndü.Bu ikinizde çalıştığınız için kızınızın bakicisi Bayan Kang'dı.
"Benden yarım saat önce gelirdi."Sehun kaşlarını çatıp saatine baktı. "Mesaiye kalmış olmalı."
"Sen geldiysen ben çıkayım oğlum.Yemek hazır yemeden önce ufak bir ısıtın."Sehun gülümseyip başıyla onayladı yaşlı kadını.
"Tamam.Dikkatli git.İyi akşamlar."
"iyi akşamlar."kadın küçük bir tebessümle karşılık verip Sehun'nun kucağındaki küçük kızın yanağına bir öpücük verdi. "görüşürüz tatlım."
"Görüşürüz büyükanne"minik eliyle el salladı.Küçük kız büyükannesi gibi seviyordu bu kadını.Tabi Bayan Kang'da bundan memnundu.
"Oh..."Suhun kucağında kızı ile kendini koltuğa attı. "...eeee neler yaptın bakalım bugün?"sorusunu sorarken bir yandan da saçlarını okşamayı ihmal etmiyordu.
"Bugün parka gittik!.."küçük kız bugün yaptıklarını hatırlayınca heyecanla başladı anlatamaya "...salıncağa bindim sonra pamuk şeker aldı büyükanne bana."
"Hm çok güzel.Şimdi sen boyamana devam et appan üzerini değişip gelsin tamam mı?"küçük kız babasını onaylayıp demin yaptığı boyamasına döndü.
Saat neredeyse akşam on olmak üzereydi ve sen kendini eve yeni atmıştın.Bu aralar müdürünüz fazlaca mesai ve anlık gelişen toplantılar düzenliyordu.
Üzerindeki çanta ve kabanı asıp salona girmiştin.
"Hayatım?" sessizce oturan kocanı görünce seslenmiştin.
Sehun kızıyla beraber akşam yemeğini yemiş ve saat dokuzu gösterince uyutmuştu.Şimdi ise salonda hafif merak ve öfke barındıran haliyle karısını bekliyordu.
"Haru uyudu mu?" etrafa göz gezdirip Sehun'un karşısındaki koltuğa attın kendini.
"Saat kaç?" geldiğinden beri ilk kez konuşan kocana baktın.
"Ne?" başın çatlayacak gibiydi ve kocanın sorusuna anlam verememiştin.
"Saatın kaç olduğunun farkında mısın?!" bu sefer sesi öfkeyle yankılandı.
"Sehun! Mesaideydim.Ne bu halin,tavrın?"
sen de öfkelenmiştin.Bütün bir haftanın sitresi birikmişken eve gelir gelmez neydi bu gerginlik?
"Hah!" alnını sıvazladı. "Telefonlarıma neden cevap verilmiyor peki?!" sinirle yüzüne bakıyordu. "Çok mu meşguldün ha?!"
"Sehun!" oturduğun yerde dikleşip derince nefes verdin. "...bak yeterince yorgun birgündü.Lütfen bunu tartışmayalım." şuan anlamsız bir kavgaya lüzüm yoktu.
"O bilmem ne şirketinde o kadar meşgulsün ki.Hatırlatırım sen bir annesin! Şu aptal işini bir kenara bırak ve ailenle ilgilen!" şaşkınlıkla gözlerin açılmıştı.
"Ne demek bu? Ben sorumsuz bir eş ve anne miyim? Bunu mu kast ediyorsun?"
"Ben de saatlerce şirkette kafa patlatıyorum,onca insanla uğraşıyorum! Ama bir ailem olduğunu unutmuyorum!" yumruk yaptığı elini koltuğun başına sertçe vurdu.
