BEHIND OF THOSE SMILE
Hindi ko na malayan na sa bawat ngiti at tawa nya ay may problema pala syang dinadala. Nasa bawat ngiti ay may nakatagong hinanakit at kalungkutan. Hindi ko na malayan na sa bawat ngiti na ipinapakita nya sakin ay sya ring unti-unting pagkadurog ng puso nya.
.
.
.
.
.
.
.
Theres a sadness BEHIND OF THOSE SMILE.
*-*-*-*-*-*
Halos 2 taon na kaming mag boyfriend-girlfriend ni Paris. At hanggang ngayon kami pa din. Sobrang mahal na mahal ko sya kaya ayaw ko na sya pakawalan pa at ganun din naman sya sakin.
Kaya nga naiisip ko na pakasalan ko na kaya sya para sigurado akong sya na talaga hanggang sa huli. Kaso lang 17 palang sya kaya di pa pwede ako 18 na ko. 2nd year collage na sya at 3rd year naman ako.
Same school kami nag aaral. Actually pa punta na nga ako sa room nila para sunduin sya lunch time na kasi.
Nasa tapat na ko ng room nila.
"Bee, antagal mo naman eeehh!" Paris
"huh?, diba ngaun pa lang naman ang awas nyo" ako
"early dismissal eh" Paris
"Di mo naman tnxt sakin Bee eh nagintay ka tuloy" ako
"ya eh na nga tara na gutom na ko eh" Paris
Nasa may likod kami ngayon ng HRM department. Tambayan namin tuwing lunch at vacant time.
Naka higa sya sa lap ko.
"London, ang ganda talaga ng langit ano?, kelan kaya ako makakapunta dyan" Paris
Tapos ngumiti sya. Yan!, yang ngiti nyang yan ang na ka huli ng puso ko. Grabe kung alam nyo lang kung gano ka ganda ang ngiti nya
Parang bawat pag ngiti nya pag tigil din ng mundo ko. Ganun ka ganda ang ngiti nya. Kahit ganu ako kastress at pagod makita ko lang yun ayos na tagal lahat.
"Paris magpakasal na kaya tayo pag nag 18 kana?" ako
"hah?" Paris
"sabi ko pakasal na tayo pagka 18 mo, ano??" ako
"London masyado oa naman atang maaga para dyan" Paris
"alam ko, para sure na kong akin ka hanggang huli diba. Paris kung tatanungin kita pagdating ng tamang panahon na pakasalan ako anong isasagot mo?" ako
Matagal syang natahimik tapos tumingala sya sa kalangitan. Pero di parin sya sumagot.
Tumingin sya sakin ng deretso sa mata at saka ngumite, tas tingin ulit sa langit.
Di ko alam kung bakit pero parang may mali kasi punong puno ng emosyon ang mga mata nya. Ngayon ko lang nakita na ganun karaming emosyon ang mata.
"London, mahal na mahal kita tandaan mo yan. Gusto ko lagi kang masaya, lagi kang nakangite, ayokong nakikita kang malungkot at naiyak tandaan mo yan lagi. Wala ng mas hihigit pa sayo at sa pagmamahal ko sayo." Paris
Sinabi nya un ng nakatingin sa mga mata ko ramdam ko lahat ng sinabi nya.
"ako rin Paris mahal na mahal kita higit sa lahat ng bagay. Cau'z your my life, my world, my oxygen and i can't live without you"
