Ang buhay ko ay puno ng kalungkutan?
Na kaunting saya lamang ay nadarama at mawawala rin isang iglap.
Mga dumarating ay siya rin umaalis.
Lungkot ko ma'y wala ngiti pero sa puso't isipan ko ma'y galit sa wala.
Parang bagyo hinagupit ng malakas kasabay lipad sa kawalan ng wari'y patay na.
Puso't hindi tumitibok, isip man hindi mawari kung nasaan?
Buhay ko'y inalay pero walang kapalit na nangyari?
Sa madilim nag isa at natuto mamuhay ng payapa.
Umuga't kay ganda ng kinabukasan, sayo'y iniaalay pati buhay na hiram.
Ako'y tanggapin sa alipin mo'y buhay, patay sa iniwan.
Kawalan mo tulad ko, alila sa pagka-alila.
Sa tuwing pula na rosas, ako'y isang liparing hangad.
Sa iyo'y hinahangad, puso't mo'y aking alina. Oh! Sinta ko!
Baliktaran man ang mundo, ika'w pa rin ang nakikita.
Kasing liit ng pag titinginan, subalit kasing laki naman ng dangal na dalisay.
Maalam man ako'y narito lamang para lang sa iyo.
Iwan mo man? Balik sa tagpuan na walang hanggan.
Irog ko puso ko'y inaalay lamang sa iyo, na iyo'y tanggapin o sana? Sinta.
Author by: J.B.M.B.
Reserved: August. 21, 2013
