GEÇMİŞ

●••1••●

Multimedia Ekin

Her insanın bir geçmişi vardır . Kimine göre hatırlamak istediği geçmiştir , kimine göre geri dönmek istediği , kimine göre tamamen unutmak istediği ...

Benim hikayem ise bomboş bir geçmiş ..

Unuttuğum ,kim olduğumu hatırlamak istediğim bir geçmiş .

Başıma vuran ağrıyla düşüncelerimden sıyrılıp etrafa bakındım . Neredeydim ben ? Ben kimim ? Buraya nasıl ve ne zaman geldim ? Bütün bunları düşünürken tahta bir kapının açılma sesini duydum . Ve zemine tok. sesler bırakan ses . Yanıma gelende kim ? Ve bir çığlık sesi duymamla karşıma daha dikkatli bakmaya başladım . Karanlıktan hiç biryeri göremiyordum ki ışık yandı ve kadın bana koşmaya başladı . Bir anda içimde oturduğum sandalyeden kalkma hissi doğdu . Ama bileklerimin ve ayağımın bağlı olması sebebiyle oturduğum yere daha çok çiviledim kendimi .

Kadın bir isimle seslendi . Ilk algılayamadım ama sonra tekrar etti :

-"Ekiiin kızıım ! "

Bana bakıyordu kadın ama Ekinde kim ? Kızım diyorsa ekin benim ve o benim annem mii ?? Ahhh ! Her kızım diyen kişi benim annem mi olucak ? Salak salak düşünmeyi kesip anlamaz ifadeyle açıkçası daha çok boş boş kadına bakarken kadın hemen dibimde bitip kızım iyi misin diye kafamı göğsüne yaslamıştı bile . Elinin kafama değmesiyle "Ahh !" diye inledim . Kadın arkasına dönüp:

-"Kafasından yaralanmiş ama birşeyi yok ! diye bağırdı .

Içeri küçük bir çocuk girdi ve koşarak yanıma geldi .

-" Iyi misin Ekin abla noldu sana nerdesin kaç gündür? " gibi soruları peş peşe sormaya başladı .

O sırada karşımdaki kadın çocuğun kulağına birşeyler fısıldadı ve çocuk geldiği yöne tekrar koşmaya başladı . Kadına boş boş bakıp " Anne ?! " diye seslendim . Kadının suratına ilk başta bir şok inmiş gibi hissettim çünkü çünkü bariz bir şekilde alt dudağı ve üst dudağının arasındaki boşluk genişleyip yerini tekrar yerini gülümseye bıraktı .

-"Efendim kızım , efendim ekinim " diyerek suratıma gelen saçımı kulağımın arasına sıkıştırıp elerimdeki bağları çözmeye başladı .

-"Sen benim annem misin ? Sende kimsin ? " diye sorularımı sıraladım.

Kadın ellerimi çözdükten sonra ayaklarıma yöneldi . Iplerin aslında o kadar sıkı bağlanmadığını kadının rahatça çözmesinden anlamıştım bile . Kadın tekrar bakışlarını yüzüme çevirip " Beni hatırlamıyor musun ? " diye sordu .

Zihnimi kurcalamaya biraz düşünmeye başladım . " Hatırladığım tek şey diyerek cümleye başlamıştım ki suratımı buruşturup kafamı önüle eğdim .

Kadın " Noldu kızım ?" diye tekrar soru sordu .

Kızım kelimesini her dakika söylemesi beni sinir etmeye başlamıştı bile . Yeni bir kelime öğrenmiş gibi sorusunun sonunda kızımı ekliyordu sanki . Düşüncelerimin arasında " Hiç birşey hatırlamıyorum aslında " diyip kadına baktım . Yüzünde tek bir şaşırmışlık ifadesi göremedim ve bana elini uzattı .

Eline dimdik bakarak " Ne ?! " diye sordum .

-"Elini ver kızım " dedi ve elimi uzatarak oturduğum yerden kalktım . Başıma tekrar ağrı girmesiyle elimi başımın arkasına götürüp ovuşturdum . O sırada ayaklarımın uyuşmuş olduğunu hissettim . Etrafıma bir göz gezdirmeyide ihmal etmedim tabii . Içerisi eski bir bağ evine benziyordu . Arkamda bir kırık cam , etrafimda eski ve tozlu eşyalar , uzunca karşımda bomboş bir alan ve kadının girdiği kapı . Kapıya doğru yürümeye başladık . Boyumun kadının boyuyla nerdeyse aynı gibi düşünürken onun topuklu ayakkabıları olduğunu gördüm .