คำเตือน: ฟิคนี้เป็นชาย×ชาย และศิลปินก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องดับฟิค ทั้งหมดเป็นเพียงการจิตนาการกับผู้แต่งเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ.
.........
หลังจากจองกุกขออนุญาติคบแทฮยองกับพ่อแม่ของเขา พวกท่านทั้งสองก็อึ้งไปหลายนาทีเลย แทฮยองเองก็ไม่ต่างกัน เขาไม่คิดว่าพี่จองกุกของเขาจะพูดจริงทำจริงอย่างนี้ แล้ว...เห้ย! มันจะเป็นไปได้ยังไง คิดดูสิ เราสองคนต่างโตขึ้นมาด้วยกันแล้วต่างคนต่างก็คิดว่าเป็นพี่น้องกันอ่ะ เอ้ะ? หรือว่าเขาจะมีแค่ที่คิดแบบนั้นไปเองคนเดียว? ฮื่ออออ
แทฮยองล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มภายในห้องของเขา หลังจากออกจากบ้านนี้ไป ห้องของเขาก็ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย ของทุกอย่างยังอยู่ครบไม่ว่าจะเป็นรูปของเขาที่ติดอยู่ตรงฝาผนัง ตุ๊กตาหมีสีขาวที่พี่จองกุกของเขาเป็นคนซื้อให้เนื่องในวันเกิดครบ13ปี รูปคู่ของเขากับพี่จองกุกที่กอดคอกันแล้วยิ้มให้กับกล้อง มันยังอยู่ที่เดิมไม่ได้ถูกเลื่อนไปไหน
ใบหน้าหวานระบายยิ้มออกมาบางๆก่อนจะลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำนอน พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นค่อยว่ากันใหม่ล่ะกัน
Shit!!! พรุ่งนี้เขาต้องให้คำตอบกับพี่จองกุกนี่หน่า เอาไงดีวะ?
มือบางยกขึ้นทึ้งหัวเบาๆก่อนจะเลื่อนสายตามองตัวเองในกระจกและพบว่าตัวเองหน้าแดงปรี๊ด ตากลมโตเบิกกว้างเล็กน้อยราวกับตกใจ
“ทำไมเราหน้าแดงแบบนี้ล่ะ? แล้วทำไมใจเราถึงเต้นแรงแบบนี้นะ? มันเป็นเพราะอะไรกัน? .....ฮื่อออ แล้วพรุ่งนี้เราจะให้คำตอบพี่จองกุกยังไงดีล่ะเนี่ย! ㅜㅜ”
แทฮยองเบะปากเหมือนจะร้องไห้ ภายในของเขาร้อนรนแล้วตื่นเต้นไปหมด พ่อนะพ่อ ไม่น่าบอกพี่จองกุกอย่างนั้นเลย
ย้อนกลับไปชั่วโมงก่อน.
‘คือ...ผมจะ...ขออนุญาติคบกับแทฮยอง...ได้มั้ยครับ?’
YOU ARE READING
OS/SF - Kookv or Vkook
Fanfictionรวมฟิคเรื่องสั้น เน้นกุกวีเป็นหลัก แล้วแต่อารมณ์จะแต่ง #ฝากด้วยนะคะ
