AŞKIN PENÇESİNDE

                      ~1.BÖLÜM~

"Yeter artık.Bıktım anlıyomusun? Bıktım.seni sevmek bukadar yakmamalıydı canımı. Hiç olmamalıydın. umudumun ışığını çalmamalıydın. En azından beni kardeşimle aldatmamalıydın..."

Saat sabahın 8'i.Dedemler köyden geldikleri için erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamam gerekiyodu.Evin tek kızı olmanın verdiği zorluklarla kaldırdım bedenimi yataktan. Sabah sabah içime oturan bişey var. Kalbimi hissetmiyorum. Hislerim kuvvetlidir ama busefer yanılmak istiyorum.Mutfakta kahvaltı hazırlarken aklımdan belli belirsiz şeyler geçiyor.Boşlukta gibiyim.Nedenini kestiremesim ama "hadi hayırlısı" deyip salataları doğramaya başladım.Hersey hazır olduğunda da ev ahalisini sofraya buyur ettim.Şuana kadar bi sıkıntı yok.Hatta o hisleri de unuttum diyebilirim.Kahvaltıdan sonra masayı toplayıp internete girdim.En populer iletişim aracı olan facebook şimdi beni öldüren keskin bir kılıç misali.Gelen mesaj kuzenim Rabia'dan..

"Damla abla bunu ben dün gece öğrendim.Başkasından degil benden öğrenmeni istedim.Üzülme diye söz isterdim senden ama nasıl hayal kırıklığı yaşıyacağını biliyorum.Yalvarırım sana ağlama.Seni cok seviyorum.." bunları okuyunca ne yapacagımı bilemedim.gözümden dökülen bir iki yaşı silip devam ettim okumaya.Fırtınalara göğüs gerecek gücüm kalmadı ama gerçeklerden de kaçamazdım.

"Damla abla Tuğba abla ve Sedat abi cıkıyolarmış."

Gözlerim faltaşı gibi acılmıştı.bedenim buz kesti.Sanki biri alıp kalbimi yere atmış ve ölüme terk etmişti.Sedatın bunu bana yapması değildi beni şaşırtan, kuzenim ve herkese ikizim dedigim Tuğba aldattı asıl beni.

Doğruldum.başımda annem,ananem ve dedem korkmuş şekide bana bakıyolardı.Onların yanında ağlayamadım.Yok bişeyim iyiyim deyip odama gittim.dolabımdan bulduğum ilk şeyleri üstüme geçirip sahile indim.Ağlaya ağlaya Tuğbayı aradım.

"alo efendim ikiz bisey mi oldu sabah sabah?"

"..."

"kuzen sen aglıyomusun? Ne oldu anlat? Kim ne yaptı?"

"bana bunu nasıl yaptın?"

"ne-neyi?"

"Gevelemeyi kes! Sedata deli gibi aşık olduğumu bile bile hatta 2ay önce onun icin intihar ettigimi bile bile nasıl onunla sevgili olursun?"

"damla bak beni dinle.Benim bi sucum yok.Valla boyle olsun istemezdim.Bi anda olup bitti herşey.."

"Bi insan en sevdiginden nasıl nefret edebilir.Aklının alamadığı kadar nefret ediyorum senden.Bak kızım seni buldugum yerde dövicem.Dövmeklede kalmıycam.kinci bir insanın nasıl ellerinden hayalerini alırsın? cevabını sana acı cektire cektire ödeticem.O sevgilin olacak piç'te sende benden olabildigince uzak durun."

"sen hayal kurdun ben yasadım.artık benide affetmezsin.bende yoluma bakarım."

Telefonu yüzüne kapattım.Meger ne katıksız orospuymuşta ben görememişim.Denize dogru dönüp yüzüme vuran rüzgarla kendime geldim.Aglamak benim icin acizlikti ve ben suan acizdim.Bu durumdan kurtulmak icin gözyaşlarımı sildim.Gözlerime baksanız anlayabilirsiniz nefretimi.Simdi aglama degil intikam alma vakti...

"Ben hayal kurarım sen yaşarsın ama öyle bi yaşarım ki hayalini bile kuramazsın."

                   ~ 2.BÖLÜM~

Kendimi aldatılmış bi kızdan cok güclenmiş bi kız gibi hissediyorum.Sabah kalkıp aynaya baktığımda düşündüm kendi kendime."Tugbada olupta bende olmayan ne?" cevap bulamadım ama kararlıyım.Degisicem ve Tugbanın sahip oldugu herseyi elinden alıcam.Aynı onun bana yaptıgı gibi.Neden Sedatı suclamadıgımıda anlatayım; Sedat bi erkek.hemde ona sırıl sıklam aşık olmama ragmen beni sevmeyen bir erkek.Bilirsiniz Türkiyede erkek aldatırsa koç,kadın aldatırsa orospu damgası alır.Ustelik nekadar tugbaya cıkma teklifi etse de Tugbanın onu kabul etmemesi gerekirdi.