PRENSESİM OL.

11.BÖLÜM

Arkadaslar Ecem uyandı.Bu bölümden itibaren ecemin ağızından yazıyo olacağım. Okuyanlar çoğalmış.Çok mutluyum .Vote eksik etmeyin.Bide hikayemle ilgili önerileriniz varsa yoruma yazın değerlendircem. Sizleri seviyorum.İyi okumalar <3 <3 <3

Ecem ' in Ağızından

Gözlerim yavaş yavaş açılıyordu.Fazlasıyla yorgundum.Odaya giren güneş ışığı kemiklerimi ısıtıyordu.Gözlerim tam olarak açıldığında yanımdaki koltukta iki büklüm şekilde uyuyan ve aynı zamanda elimi sımsıkı tutan Emir vardı.Nasıl bu hale geldiğimi, kimin yaptığını herseyi hatırlıyordum.Sandalyeden düşüp karnıma ağır bir darbe almıştım.Sonrası karanlıktı.Bayılmıştım.Acaba beni Emir mi kurtarmıştı yoksa Kıvanç dayanamayıp beni hastaneye mi götürmüştü.Bir süre sonra bu düşünceleri bırakıp Emir ' i incelemeye başladım.Kusursuz gibiydi.Elmacık kemikleri çok belirgindi.Dudaklari hafif kırmızıydı.Saçları dağınıktı.Uykusuz kaldığı çok belliydi.Yorgun gözüküyordu.

Emir gözleri kapalı bir şekilde" Beni incelemeyi nezaman keseceksin ? " dedi küçümseyici bir ses tonuyla.Bende " Canım sıkılmıştı yüzündeki sivilceleri sayıyordum Emir " dedim aynı onun ses tonu gibi.Aslında sivilcesi yoktu ama ona kusursuz olan yüzünü incelediğimi söyleyemezdim." Yok benim sivilcem hem zaten dün gece o kadar uğraştım seninle.Ceren geceyi birlikte geçirmeyi teklif ettiğinde bile reddettim." dediğinde sinir olmuştum."Gitseydin . Tutan mı vardı? Doktorlar bana bakardı " dedim."Neyse Ecem Kıvançtan uzak dur.Hatta hep benim yanımda ol.O çocuk sana nekadar yakınsa, sen o kadar zarardasın demek " dediğinde ürkmüştüm.Ağlamaya başlamıştım." Ecem neden ağlıyorsun ? " demişti.Daha deminki küçümseyici ses tonu ve bakışlarından eser kalmamıştı.Daha çok bana yaklaşmıştı.Elimi daha çok sıkmıştı.Endişeliydi.

Ağlamaklı bir ses tonuyla " Aklıma Kıvanç ' ın o sopayla beni ..." cümlemi bitirmeme izin vermeden bana sımsıkı sarılmıştı.Bende ona sarılmıştım.Kendimi onun kollarında daha güvende ve huzurlu hissediyordum.Fakat bu demek olmuyor ki onu seviyorum.ONDAN NEFRET EDİYORUM.O FAZLASIYLA GICIK.

Uzun bir süre böyle kalmıştık.Kapıya tıklanmadan girilmişti.Bunlar Rabia ve Sudeydi.Gülerek " Oo gençler sanırım böldük " diyen Sude ' ye yanımda duran yastığı attım.Emir ' le birbirimizden ayrılmış başka şeylerle ilgileniyorduk.Çok komik gözüktüğümüzü biliyordum.Emir normal bir ses tonuyla " Ben doktorun yanına gidip nezaman taburcu olacağını soriyim " dedi.Kafamla onayladım.Tam kapıdan çıkacakken " Teşekkürler Emir " dedim. O da arkasını dönüp " Sebep? " dedi. " Benim yanımda kalıp yardım ettiğin için. " dedim.Alaycı bir gülüşün sonunda " Önemli değil " deyip odadan çıktı.Rabia ve Sude yanımda duran tekli koltuğa iki kişi olarak sığabildikten sonra Rabia " Ecem iyisin dimi? Kıvanç sana neler yaptı? " dedi.Herşeyi anlattım.Sude şaşkın bir şekilde " Bu kadarda fazla olacağını düşünmemiştim.Bu çocuk gerçekten deli " dedi.Rabia benim moralimi yerine getirmek ve yaşadıklarımı biraz olsun unutturabilmek için aşk konularını açtı. " Kızlar benim size söylemek istediğim birşey var " dediğinde Sude ve ben meraklanmış şekilde " söylee " dedik. " Ben bizim sınıftaki abimin en yakın arkadaşı Mert ' i seviyorum " dediğinde odanın kapısı çoktan açılmıştı.Kimdi bu? ya Rabia nın dediğini duymuşsa? ya o Emirse?